Alþýðublaðið - 29.10.1965, Blaðsíða 13

ffÆJAKBÍ
' Síml 50184.
Elnkaritari
iæknisins
Dönsk litkvikmynd eftir skáldsögu
Ib. H. Cavling.
Marlene Schwartz
Ove Sprogöe
Sýnd kl. 9.
YOYO
Frönsk gamanmynd eftir kvik-
myndasnillinginn Pierre Etaix.
j; > •
' ""'flp
Sýnd kl. 7
Sími 50249
Konur um víða
veröid
Hcimsfræg ítölsk stórmynd í lit-
um. Gerð af leikstjóranum Gual-
tiero Jacopetti.
íslenzkur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
SMURI BRAUÐ
Snittur
Opið frá kl. 9-23,30.
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Síml 16012

REX STOUT
*
Wolfe leit upp. — Kæri hr.
Heath. Það eru mörg fordæmi
sem þér getið farið eftir. Þetta
yrði alls ekki í fyrsta skipti sem
kommúnisti grefur sér gröf þótt
grafi. í löndum sem þeir stjórna
eru fangelsin full — svo ekki sé
minnzt á grafirnar — af fyrri
félögum sem „brugðust!!. En get
ið þér hér í Ameríku þar sem
kommúnistar hafa aldrei ráðið
oig mtinu aldrei ráða leyft yður
þann munað að hylma yfir morð
ingja? Nei. Það ráðið þér ekki
við. Hve mikið hefur hún lagt
fram og hvenær?
Það var gaman að sjá framan
í Heath. Ef 'hann hefði ekki erft
auðævi, hefði hann eins vel get
að unnið þau með þvi að spila
póker. Þegar ég horfði á hann
vissi ég ekkert hverju hann
myndi svara.
Hann reis á fætur. — Ég tala
við yður á mongun.
— Ó, nei, urraði Wolfe. — Ég
ætla að hringja í lögregluna
núna. Þeir þurfa að fá fram-
tourð yðar. Archie?
Ég gekk til dyra. Heath líka.
— Ég stóð fyrir gættinni og hann
ætlaði að troðast fram hjá mér.
É:g hefði haft gaman af að lemja
hann en ég gerði það ekki. ég
toara kom við öxlina á honum,
snéri honum í hring og ýtti svo-
lítið é hann. Hann hrasaði en
féll ekki.
— Þetta er árás, sagði toann
við Wolfe en ekki mig. — Ólög-
leg árás. Þér eiigið eftir að sjá
eftir þessu.
— Della, Wolfe varð skyndi-
lega öskureiður. — Haldið þér
að ég ætli að hleypa yður héðan
lá fund í sellunni yðar? Haldið þér
að ég viti ekki að ég hef yður
í vasanum? Þér getið ekki varið
hana. Reynið að haga yður eins
og hugsandi maður. Getið þér
það?
— Nei, svaraði hann.
— Ætlið þér að segja okkur
staðreýndirnar?
— Ekkj yður. Lögreglunni.'
— Ertu torjálaður fíflið þitt?
öskraði frú Rackell.
Hann starði á ‘hana. Ég hef
heyrt ýmislegt furðulegt á skrif
stofunni en næstu orð Henry
Jameson Heath voru þau furðu-
legustu. Hann starði á hana og
sagði rólega: — Ég verð að gera
skyldu mína sem amerískur ríkis
borgari frú Rackell.
— Archie, náðu í hr. Cramer,
sagði Wolfe.
Ég gekk að skrifborði mínu
og hringdi.
9. kafli.
Um hádegi á laugardag komu
Wengert og Cramer í heimsókn.
22
Þeir viðurkenndu ekki með orð
um að hr. Wolfe hefði gert. ekki
aðeins þeim, heldur allri banda
rísku þjóðinni greiða en þeir voru
vingjarnlegir.
Þegar þeir voru að fara, sagði
ég: — Afsakið augnatolik.
Þeir litu á mig. Ég sagði við
Wengert: — Ég bjóst við að tor.
Wolfe myndi minnast á það en
svo varð ekki og þið þögðuð líka.
Ég verð að koma með smáveg
is gagnrýni. Njósnari FBI, jafn
vel stúlka sem þykist vera
kommi getur ekki leyft sér að
særa tilfinningar manna að
JWWiWMWMWWWWimHÍ*
SÆNGUR
REST-BEZT-koddu
Endurnýjum fftmla
gængnrnar, *>!*trh
dún- og flðnrheld %«r.
Seljum æðardúns- sft
ræsadúnssænfnr —
og kodda af ýmra»
itærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUW
VatnsstÍK S. Sfml 1874*.
WimiWWMMWIMMMMraW
FATA
VIÐGERÐIR
Setfum skinn á jakka
auk annarra fata-
vtðgerða
Sanngjarnt varl.
gamni sínu. Það var ekki Carol
Berk í hag að kalla mig ómerki
lega hlaupatík fyrir framan
vitni. Ég veit að hennj sárnaði
að ég skyldi draga hana fram
úr felustað hennar, en samt
finnst mér að þér ættuð að á-
minna hana fyrir það.
Wengert ygldi sig framan í
mig: — Carol Berk? Hvers kon
ar brandari er þetta?
— Svona, svona, sagði ég móðg
aður. — Haldið þið að ég sé
heimskur. Það lá svo í augum
uppi að tor. Wolfe datt ekki í
toug að minnast á það. Hver ann
ar hefði sagt ykkur frá viðtali
okkar Dellu Devlin? Hún treysti
ungfrú Berk það vel að hún
leyfði henni að liggja á hleri.
Auðvitað sagði hún henni allt
af létta. Þurfum við að ræða
þetta frekar?
— Nei. Þú talar of mikið.
— Bara við rétta aðila. Biddu
mig vel og ég skal ekki kjafta
frá. Ég vildi aðeins koma með
smávegis athugasemd, það getur
verið að ég sé ómerkilegur en
ég er engin tí'k.
Cramer urraði. — Þá veit mað
ur það. Komdu Wengert. Mér
liggur á.
Þeir fóru. Ég toélt að þetta
væri endirinn en á mánudaginn
meðan Wolfe var að lesa fyrir
toréf, hringdi símimn og rödd
sagðist vera rödd Carol Berk. Ég
sagðí itoalló og var ekki hrifinn
og spurði: — Hvernig hafa
mannasiðirnir það?
— Illa undir vissum kringum
stæðum, sagði hún glaðlega. í
prívallífi get ég vielrið elsku-
leg. Mér fannst rétt að biðjast
afsökunar á að ég kallaði yður
tík.
— Nokkuð fleira?
— Ég hélt að -þér vilduð
kannske að ég bæðist afsökunar
persónulega en efcki í síma. Ég
vildi igjarnan leggja það á mig
ef yður liði betur á eftir.
— Ég skal segja yður eitt,
að á miðvikudaginn var fannst
mér að ég ætti að gefa mér tíma
einhvern daginn til að segja yð
ur af hverju ég þoli yður ekki.
Við getum toitzt. Ég segi vður að
ég þoli yður ekki og þér toiðj-
Sklpholt 1. — Sfml r.#»*C
SÆNGUi
Endnrnýjnm römln sæncnnMr.
Seljum dún- og flSnrheld v«r.
NÝJA FIÐURBREINSDHDi
Hverfisgötn >7A. Siml 1C7SS
BifreiÖaeigendur
sprautum og réttum
Fljót afgreiðsla
Bifreiðaverkstæðið
Vesturás hf.
Síðumúla 15B. Sími 3574P.
Áskriffasíminn er 14900
ist afsökunar. Á Churchill barn
um 'klukkan hálf fimm? Getið
þér látið sjá yður með mér á op
inberum veitingastað?
— Auðvitað.
— Gott. Ég skal vera með iham
ar og sigð í hnappagatinu.
Ég lalgði á og sagði við Wolfe.
Þetta var Carol Berk. Ég ætla að
gefa henni sjúss og kannske mat.
Þar sem toún var einn aðili málg
ins sem við vorum að enda við
að afgreiða set ég kostnaðinn á
reikninginn.
— Það gerirðu ekki, sagði
toann og hélt áfram að lesa fyrir
toréfið.
Endir.
MCCO Mc* £* *• .
r---------------|/~“n~'i
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 29. okt. 1965 13