Vísir - 14.11.1960, Side 4

VfSIR
Mánudaginn 14. nóvember 1960
jr
Fhigfélag Isiands staBsstur eina
véí síita í Grænlandi.
Samningar undirritaðir um þetta
nýlega.
9. þ. m. voru í Kaupmanna-
liöfn-— undirritaðir samningar
milli'FIugfélags íslands og hins
íiýstofnaða flugfélags Grön-1
landsfly A/S um leigu á flug-
Vél til innanlandsflugs í Græn-
landi. Mun áhöfn og flugvél frá
Flugfélagi íslands verða stað- ^
sett í Grænlandi frá áramótum
Bð telja. J
Síðastliðinn áratug hafa flug-
vélar Flugfélags íslands verið
tíðir gestir í Grænlandi og hef-
Metafli við
V.-Grænland.
Allt bendir til þess, að met-
afli verði á fiskveiðunum við
Vestur-Grænland á þessu ári.
Margir bátar eru þegar komnir
heim til Noregs með 200 lestir
af saltfiski, en 1700 krónur
tnunu fást fyrir lestina til út-
flutnirigs. Mest hefur aflast rétt
íiorðari við Færeyingahöfn, og
svo vel hefur gengið, að næst-
Um allir bátarnir eru annað
hvort komnir í heimahöfn eða
eru á leið þangað.
í sumar tóku fimmtán bátar
þátt í veiðunum við Vestur-
Grænlands, og er það nokkru
ihærri tala en í fyrra. Þennan :
góða árangur má að mestu leyti,
þakka óvenjulega hagstæðu:
veðurfari og litlum eða engum |
ís. Flestir bátarnir munu fara
tvær ferðir á Grænlandsmiðin .
í sumar. Um þrjár fe’ ðir verð-
ur varla að ræða, jafnvel þótt
tíðin haldist eins góð og hing-
öð til.
(Fiskaren).
ir flug þangað fyrir ýmsa aðila
með tímanum orðið snar þáttur
í stárfsemi félágsins.
Nú má segja að nýr kapítuli
hefjist, þar sem samið er um
innanlandsflug með staðsetn-
ingu áhafnar og flugvélar í
Grænlandi í fyrsta skipti, en
hið nýstofnaða danska flug-
félag, Grönlandsfly A/S (Green
land Air), meun í framtíðinni
annast innanlandsflug þar í
landi.
Ákveðið er, að Skymaster-
flugvélin Sólfaxi verði í Græn-
landsfluginu og mun hún hafa
aðsetur í Syðra-Straumfirði á
vesturströnd Grænlands.
Verkefni Sólfaxa verða að
annast ferðir á vegum Banda-
ríkjastjórnar, aðallega milli
Syðri-Straumfjarðar og Kulu-
suk, en einnig á öðrum leiðum.
Samningur um þetta flug
gildir fyrst um sinn í hálft ár,
en Sólfaxi mun koma til
Reykjavíkur mánaðarlega, enda
fara allar skoðanir og viðgerðir
á flugvélinni, utan daglegs eft-
irlits, fram á verkstæði Flug-
félags íslands í Reykjavík.
Þórskaffi hefur nú starfað í
15 ár og haft „opið á hverju
kvöldi“, eins og það er orðað
í auglýsingum frá því. Hef-
ir það 2 hljómsveitir er leika
þar fyrir dansi til skiptis öll
kvöld vikunnar.
Fimm kvöld leikur þar
hljómsveit Kristjáns Kristjáns-
sonar eða „KK“-sextettinn, en
söngvarar með sveitinni hafa
verið Elly Vilhjálms og Þor-
steinn Eggertsson. Hin kvöld
vikunnar leikur hljómsveit
Guðmundar Finnbjörnssonar
en söngvari er Hulda Emilsdótt-
ir, sem hefur fjáð sívaxandi
vinsældum fyíir ■ sinn ágæta
söng og góðu framkomu á
sviðinu.
Auk þess sem fólk höfuð-
staðarins hefur sózt mikið eftir
að skemmta sér á Þórskaffi
undanfarin ár, ekki sízt síðan
starfsemin var flutt í hin glæsi-
legu salarkynni í Brautarholti
20, eru menn utan af lands-
byggðinni þar mjög €ðir gestir,
sér til upplyftingar meðan þeir
dvelja í bænum.
Á meðfylgjandi mynd sést
hluti af hinum vistlega veit-
inga- og danssal Þórskaffis á-
samt hljómsveit Guðmundar
Finnbjörnssonar, eins og hún
var skipuð s.l. vor. Á miðri
myndinni er dansstjóri „gömlu
dansanna“, BaldUr Gunnarsson
með dömu. Baldur er eldfjörug-
^ur dansstjóri og gætir þess að
allir gestir hússins skemmti sér
sem bezt, enda hefur hann
mótast af lífsþrótti og gestrisni
á hinu þjóðkunna Fossvalla-
|heimili á Jökuldal. Harin er
sonur Gunnars Jónssonar,
bónda og gestgjafa er þar bjó
í fjölda ára og var landskúnnur
fyrir greiðvikni og gamansemi.
Brattahlíð‘%
nV ljóðabók.
Heilbrigðir fætur eru
undirstaða vellíðunar. —
Látið þýzku Berkenstork
skóinnleggin lækna fætur
yðar.
Skóinnleggstofan Vífilsg. 2
Opið alla virka daga frá
kl. 2—4,30.
Nýlega barst mér í pósti frá1
Noregi Ijóðabók eftir Árna G.
Eylands sem nefnist Brattahlíð.
Það á ef til vill ekki við að
skrifa ritdóm um hana þar sem
upplag hennar er aðeins hundr-
að og fimmtíu tölusett eintök,
og kemur bókin því ekki á al-
mennt sölutorg bókaverzlana.1
En vegna ágæti bókarinnar get
eg ei orða bundizt, og það þvíj
fremur sem eg hefi eigi séð
hennar getið, og er þó margt
lofað sem síður skyldi.
Höfundinn, Árna G. Eylands,
þarf ekki að kynna. Hann er
alþjóð löngu kunnur fyrir rit
sín um búvísindi, — svo og
skáldskap sinn. Árið 1955 gaf
hann út sína fyrstu ljóðabók og
nefnist hún Mold. Sjálft bókar-
heitið er táknrænt fyrir starf
hans að ræktun lands og lýðs.
En það er hvorttveggja, að
Árni G. Eylands vill rækta bæði
andann og efnið og því kafna
bækúr hans ekki undir nafni,
síður en svo. 1
Fyrir tveim árum kom svo
út önnur ljóðabók hans og fær
hún heitið Gróður. Við hana
eiga framansögð ummæli einn-
ig. Útgefandi þeirrar bókar var
ísafoldarprentsmiðja h.f. Er því
bók sú er hér um ræðir sú
þriðja í röðinni á einum sex
árum. Má því segja að skammt
sé stórra högga milli.
Sjálft bókarheitið „Bratta-
hlíð“ er langsótt, en svo nefnd-
ist landnámsjörð Eiríks rauða
á Grænlandi, en hann nam þar
larid árið 985. Það getur líka
verið ,,symbólskt“ samanber
braglínur Matthíasar Jochums-
sopar: „Ógurleg er andans leið,
upp á „Sigurhæðir“, já, hún er
mörgum erfið gangan sú.
Lítum þá stundarkorn á
kvæðiri sjálf, en rúmsins vegna
verð qg að stikla á stóru.
í slíáldinu Árna G. Eylands
á isag^ lands og þjóðár mikil
ítök, enda eru söguljóðin í
drjjúgum meirihluta í þessari
bók. — „Eldmessan“ er af-
bragðsgott kvæði, bezta kvæði
bókarinnar, og bezta kvæði
höfundarins. Það tekur yfir
hálfa örk (8 blaðsíður) og er
því cf. langt til að birtast hér,
en hinsvegar afleitt að slíta éitt
og eitt erindi úr samhengi, þótt
slíkt sé að vísu lenzka í voru
landi. Kvæðið er ort um hina
frægu eldmessu séra Jóns Stein-
grímssonar, er fram fór að
Klaustri (Kirkj ubæj arklaustri)
hinn 20. júlí árið 1783, — eða
með öðrum orðum á Þorláks-
messu á sumri eftir fomu tíma-
tali, en þetta var útúrdúr.
Kvæðið Gammabrekka er
gott kvæði. Manni kemur Matt-
hías Jochumsson ósjálfrátt aft-
ur í hug þegar Gammabrekka
er nefnd, og hugurinn flýgur
austur að' Odda á Rangárvöll-
um o. s. frv. Það sem eg hefi
út á þetta annars ágæta kvæði
Árna G. Eylands að setja er
það, að blæbrigði þess minna á
visst kvæði eftir Jón Helgáson
prófessor, og er höfundur ekki
rainni maðui' fyrir það. Yfirleitt
er Árni G. Eylands engu skáldi
líkur nema sjálfum sér.
Þá eru hér nokkur kvæði
sem ort eru út af Njálu. Heita
þau eftirtöldum nöfnum: Hildi-
gunnur læknir, Kolskeggur og
sættin, (þ. e. Flosi og Kári).
Mér varð að orði er eg hafði
lestri Njálukvæðanna:
Er hér Grímur endurborinn?
Eylands hann er kjarnaskáld.
Árni G. Eylands velur sér
á stundúmViyrkisefni úr forn-
öldinni svo sém gerði Grímur
Thomsen. í sumum tilfellum
þau sömu, — Hildigunnur. Og í
öðrum hliðstæð t. d. hjá Árna
kvæðið: Sóli (þ. e. Erlingur
Skjálgsson), hjá Grími kvæðið:
Sigríður Erlingsdóttir af Jaðri.
Þó kemst Árni með fullri sæmd
frá því erfiða hlutverki.
Brattahlíð er bók sem maður
þarf oft að lesa. Kvæði eins og
Þóra Hlaðhönd og Égill ríður á
Álftanes (á Mýrum) sem er ort
undir sönarhætti o. fl. bera höf-
undi sínum órækt vitni um
sögulega þekkingu fornaldar-
manna og kvenna. Árni G. Ey-
lands er verkinu vaxinn og með
þessari bók tekur hann sæti á
skáldabekk. Hann er meira
skáld en hagyrðingur. Þó getur
hann brugðið fyrir sig hring-
hendunni; þessi er ekki slök:
Lífið kallar, land og sker:
legg á fjallið, efstu skörðin,
Vatnahjallaveg eg fer
vonum hallar norður í fjörðinn.
Árni G. Eylands er Norðlend-
ingur, mun hafa alizt upp að
Hólum í Hjaltadal (að því lúta
vísurnar Prentsmiðjuhóllinn)en
er nú búsettur í Noregi. Fyrir
nokkrum vikum lágu leiðir
okkar saman af tilviljun. Eri
þótt hann dvelji í útlegð er
hugurinn heima á Fróni. Hann
ann íslandi.
Bókin er smekklega út gefin,
hún er prentuð hér heima,
blaðsíðutal hennar er 144, ;—
eða með öðrum orðum níu ark-
ir. Hún er í átta blaða broti og
er bæði að innihaldi og frágangi
dýrmæt eign þeim er meta
kunna, vex í gildi með árunum
og þá er vel. Hafi höfundur
þökk fyrir bókina.
Reykjavík, 14. nóvember 1960.
Stefán Rafn.