Vísir - 25.10.1965, Blaðsíða 15

Vísir - 25.10.1965, Blaðsíða 15
■/ÁTTHIS POlUTTHt I SITUATIOWIS rR.I7ICUL0US— HEKE WEA« TKYIWSTO SAVE AGKOUPOF< HUIAANS- AW7 TMEY TKY TO <EEP US WFKOW C’OING ITÍ J ...AS THE 'FOTBOILS' IWTHE SUTU VILLASE... / WE CE&TAINLY HAP1 A CLOSECALLWITWTU.OSE) ? WATIVES, TAKZAN! l'LL 1 have to set these speaiz HOLES KEPAKEP ATMOW5UZZI, NAOAAI-KAAWU! WE CAN'T V U/AIT ALlvy I u/r> m !/«•*• WAIT ANy LONSEK-WE MUST TA<E THE 'BULL BY TUE HOFfJS'.. \ <AANU,WAVE VOUK PEOrLE i ( PACK.THEIK 5ELOWGINGS..., \THBY'F£ GOINGHOMEl.'J Vls IR . Mánudagur 25. október 1965. auglýsing i VISI kemur v/ðcr v/ð VISIR auglýsingablað almennings auglýsingamóttaka er sem hér segir: smáauglýs- i n g a r berist fyrir kl. 18 daginn áður en þær eiga að birtast, nema í mánudagsblöð fyrir kl. 9.30 sama dag. s t æ r r i auglýsingar berist fyrir kl. 10 sama dag og þær eiga að birtast. AUGLYSINGA- STOFA VISIS INGÓLFSSTRÆTI 3 SIMI 1-16-60 AUGLÝSING I VISI eykur viðskiptin Hann gekk skref að símanum, sem stóð á borði frammi í and- dyrinu. Ég tók tvö skref nær hon um sjálfum og hlaupið á byssunni hæfði hann undir bringsmalirnar. Hann skall á gólfið. Þetta voru hrottalegar aðfarir, og mér var ekki um þær, en mér var þó öllu minna um þann brjálaða, sem hafði djöflaveiruna í fórum sínum. Ég mátti enga andrá missa. Þegar þetta væri allt um garð gengið, gat ég beðið McDonald afsökunar, en ekki nú. Hann velti sér á gólfábreiðunni og bárðist við að ná andanum nokkra hríð. Svo varð honum rórra, hann svalg að sér loftið í teygum og hélt báðum höndum um kviðinn. Hann var gráfölur í framan og augnatillitið allt annað en blíðlegt. Hvað ég gat varla láð honum. ,Þetta skal ríða þér að fullu, Cavell“, hvæsti hann á milli and soganna. „Líkamsárás að tilefnis lausu . . . “ Hann þagnaði skyndilega þegar hann sá hlaupið beinast að enni sér. Ósjálfrátt lyfti hann báðum höndum og rak upp hryglukenndan hósta þegar ég barði hann aftur undir bringsmalirnar, í þetta skipt. ið með þeirri hendinni, sem mér var laus.' í þetta sinn iá hann leng ur á gólfábreiðunni og jiegar hann staulaðist loks á fætur, var hann heldur illa á sig kominn. Og nú var það ekki lengur hatur, sem mest bar á í augnaráði hans, heldur ótti. Þegar ég gekk skref nær hon um og miðaði enn á hann marg- hleypunni, hörfaði han óðar um skref og hneig þunglamalega niður á lágan legubekk. Hann starði á mig og svipur hans lýsti bæði undr un og felmstri. „Hvar varstu kvöldið sem þeir Baxter og Clandon voru myrtir?" spurði ég hranalega. „Ég hef skýrt Hardanger frá því“, sagði hann þvermóðskulega. „Ég var hér heima og tveir vinir í heimsókn. Héraðslæknirinn hérna og presturinn. Við sátum að spil um framundir miðnætti". Mér varð litið niður á gólfábreið una, sem var svo þykk cg mjúk, að ef maður missti demant.sprjón úr bindinu sínu á gólfið, mundi ekki hafa veitt af sporhundi til að finna . hann. „Vönduð gólfíbreiða", varð ! mér að orði. „Sg mundi gízka á að hún hefði aldrei kostað þig minna en fimm hundruð sterlingspund“. „Á þetta að vera eitthvert kænskubragð, eða er það aðeins lágkúruleg öfund?" Hann virtist vera að fá hugrekki sitt aftur, og mér gazt ekki sem bezt að því. „Þykk sílkitjöld fyrir gluggum", mælti ég enn. „Forn húsaögn. af vönduðustu cg dýrustu gerð. Ljósa krónumar úr óaviknum kristai. Stórt hús, og mætti segja mér að það væri.allt 'bölð-MiráðUiQ, tjöidi um og húsgögnum.á' svipaðan hf.tti Hvaðan kemur þér fé, doktor Mc Donald? Græðir þú I sambandi við veðreiðarnar — eða ertu kann • ski bingósérfræðingur?*1. Rétt sem snðggvast, leit út fyrir að harrn ætlaði að segja mér að i vera ekki að skipta mér af því, ses* | mér kæmi ekid vifi, svo að ég lyfti I marghreyjTunni nægilega hátt til iþess að hann skrpti um skoðun. , „Ég er eihhleypur maður", sva.naði Ihann þóttelega, , cg hef efni á að | búa vel að sjá’fum mér“. „Heppinr. bar“, varð mér að crði. ! „Jæja, hvar varsu á tímabilinu frá i þvf kukkan nfu og fram yfir ellefu ! þetta umrædda kvöld?“ i Hsnn hleypti brúnurn. „Heima'*. I „Ertu viss um það?“ „Auðvítað Hann hafði ber sýnilega komizt að þeirri niður- stöðu að þóttinn mundi herrta sér bezt eins og á stóð. „Nokkur vitni?“ „Nei, ég var einn“. „Allt kvöldið?** „Já, allt kvöldið. Ráðskonan kem ur klukkan átta á morgnana". „Það gæti komið sér illa fyrir þig. Engin vitni að því að þú varst heima allt kvöldið?** Hann leit spyrjandi á mig. „Hvem fjandann sjálfan ertu eigin- iega að fara?“ „Þú kemst nægilega fljótt að raun um það. Þú átt ekki bíl, McDondal, er það?“ „Jú, það vill svo til“. „En þú ferð alltaf með áætlunar bílnum ti) Mordon og frá?“ „Ég kýs það heldur. Það kemur þér ekki við“. „Satt er það. Hvers konar bíll er það, sem þú átt?“ „Sportbíir. „Hvaða gerð?“ „Bentiey Continental". Ég virti hann fyrir mér um hríð. En það vir til einskis. Hann starðii á gólfábreiðuna. „Smekkur þinn varðandi bíia er svipaður og varðandi gólfábreiður". „Það er notaður bíll. Var bað, þegar ég keypti þann á ég við“. „Hvenær keyptirðu hann?“ Hann leit allt í einu á mig. „Hvaða máti skiptir það? Hvað er það eiginlega, sem þú ert að slægj ast eftir?“ „Hvenær keyptirðu hann?“ „Það eru tíu vikur síðan“. Hann starði aftur ofan í gólfábreiðuna. „Kannski þrír mánuðir'*. „Notaður bfll, sagðir þú? Hve gamall?" „Fjögurra ára“. „Bí'ar af bessari gerð lækka ekki mikið í verði þó að þeir séu orðn- ir, fjögurra ára. Þeir eru seldir á fimm þúsund sterlingspund. Hvar gaztu fengið þá upphæð fyrir brem mánuðum?** „Ég keypti hann með afborgun. . . . Eitt þúsund pund á ári . . .“ Ég bað hann að sýna mér samn inginn hvað liann gerði Það kom allt heima við orð hans. „Hvaö hefirðu í laun, Mc Donald**. „Tvö þúsund pund. Stjórnin er ekki séríega ðflát“. „Og þegar þ-ú hefur greitt skatta og helztu llfsnauðsynjar áttu 1 mesta lagi þúsund pund eftir. Það gerir þrjú þúsund pund á þrem árrmj, én samkvæmt þessum samn ingi áttu að greiða 4500 pund á sama tímabili, auk skatta af bíln- um. Hvernig ferðu að fá það reikn ingsdæmi til að ganga upp?“ „Ég fæ greiddar rentur af líf- tryggingu. Viltu líta á þau plögg | !íka?“ i „Það er óþarfi. En segðu mér þá i eitt — hvers vegna ertu í slíku upp inámi, McDonaid?** „Ég er ekki í neinu uppnámi". ; „Enga iygi . . . “ „Ailt í lagi. Ég er í uppnámi. Ég | hef þungar áhyggjur. Þessar spurn ; ingar þínar mundu valda fleirum fe | hyggjum en mér“. ! Það var kannski ekki sönnu ■ fjærri. „Hvers vegna skyldu þær ; valda þér áhyggjum?** spurði ég j brátt fyrir það. ! „Þarftu að spyrja?" Hann leit á 1 mig, en aðeins f svip og tók óðara taftur að stara ofan í gólfábreiðuna. í „Mér feilur ekki hvernig þú spyrð. j Hvað þú ert að reyna að sanna. ! Það mundi koma öllum óþægilega j að vera spurðir þannig". I „Hvað er ég að reyna að sanna?“ í „Ég veit það ekki“. Hann hristi , höfuðið en leit ekki upp. „Þú ert j að minnsta kosti að reyna að '■ sanna, að ég lifi um efni fram. Það geri ég ekki. Ég hef ekki hug ' mynd um hvað þér gengur til“. F.g sagði: „Það er ekki sjón að ; sjá þig til augnanna, doktor Mc 'Donald. Og ég vona að ég móðgi ! þig ekki þó að ég segi að það sé rammur viskýdaunn af þér. Þú berð öll þess merki að þú hafir setið við flöskuna í alla nótt — auðvitað j geri ég ráð fyrir að þessi högg undir bringsmalirnar hafi ekki bætt úr skák. Undarlegt þetta, doktor McDonald. í upplýsingaskrám okk ar stendur að þú sért hófdrykkju- maður, bragðir helzt ekki áfengi j nema f samkvæmum. En þú hefur ! verið einn f nótt. — Og samkvæm j isdrvkkjumenn drekka ekki einir; j.bess vegna meðal annars sækja : drukkifi mikið. Mér þætti fróðlegt i að vita hvers vegna? Áhyggjur, j ef til vill? Áhyggjur, óður en ég ! fór að leggja fvrir þig þessar óþægi i iegu spurningar mínar?“ Veggfesting Loftfesting 131swm Mælum upp Setjum upp Lindurgötu 25 sími 13743 U m leið og sýður upp úr í Butuþorpinu. Við sluppum naumlega frá íbúunum Tarzan. Ég verð að láta gera við þessar spjótsstung ur í Mombuzzi. Aðstaðan er hlægileg núna. Hérna reynum við að bjarga hóp mann- eskja og þær reyna að hindra okkur 1 þvf. Þeir fremja sjálfsmorð I hópum þó að eiturdreifingin hindri ný tilfelli þá þurfa þeir varnarefni til iangs tíma. Naomi - Kaanu. Við getum ekki beðið leng ur. Við verðum að taka í homin á nautinu. Kaanu láttu landa þfna pakka saman dót- inu sínu, þeir eiga að fara heim. VÍSIR Askrifendaþjónusta Áskriftai*- Kvartana-slrainn er 11661 virka daga kl. 9-19 nema laugardaga kl. 9—13. Oaau,-

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.