Dagblaðið Vísir - DV - 03.05.1982, Blaðsíða 2
2
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. MÁNUDAGUR 3. MAÍ 1982.
Hjerte-Speed
Hjerte-Flame
Hjerte-Twist
Hjerte-Sagita
sendingar
Ódýrt smyrna, straufríir dúkar í úrvali.
Löberar og dúllur.
Ennfremur ísaumaðir og heklaðir dúkar í
úrvali.
HOF
Ingólfstræti 1 (gognt Gamla bíói). Sími 16764.
LEDURSÓFA SETT
Þungt hljóð íflutningabflsf jérunr.
„Þetta er hreinn
og klár þjófnaður"
- segir Hjalti Skaftason um þungaskatt og þungatakmarkanir
Mjög hagstœtt verð,
aöeinskr. 13.920.
Fœst í tveim
litum.
Góö
greiðslukjör
Reykjavíkurvegi 68
Hafnarfirði
Sími 54343
„Ef Steingrímur Hermannsson
hefði einhvern vott af sómatilfinningu
mundi hann hreinlega segja af sér í stað
þess að leggja blessun sína yfir þetta.
Það er vísvitandi verið að stela af
okkur tugþúsundum króna og það án
nokkurs kinnroða.”
Sá sem svo opinskátt mælir heitir
Hjalti Skaftason og gerir út flutninga-
bíla á leiðinni Reykjavík-Skagasu-önd.
Nú fer í hönd sá tími sem hvað mest
ergir þá er um þjóðvegina aka á þyngri
farartækjum, því strangar takmarkanir
eru alltaf settar á vorin um þann þunga
sem flytja má. Fjórar vikur hefur
bannið staðið núna og menn sjá fram á
aðrar fjórar til viðbótar, að minnsta
kosti.
En hverju er verið að stela? ,,Við
greiðum þungaskatt, kr. l,82, af
hverjum þeim kilómetra sen> ekinn er
og er miðað við 23ja tonna þyngd.
Þegar takmarkanirnar eru settar er
nýtingin á bílunum ekki nema 30—
40% og enn minni þegar skrölt er með
vagnana aftan í, því af þeim þarf að
4C
„Ætli þungaskatturinn hjá mér þessa
vikuna fyrir þrjá bfla losi ekld átta
þúsund krónur og vel það. Manni er
sagt að þetta eigi að fara til vegagerðar,
en hvar er árangurinn? Hann sést
hvergi,” segir Hjalti Skaftason,
flutningabilstjóri frá Skagaströnd.
DV-mynd: Bj. Bj.
borga líka. Þetta þýðir auðvitað að
keyra þarf dag og nótt, því nóg er af
vörum til að flytja og okkar skylda að
koma þeim sem fyrst á áfangastað.
Heilu byggðarlögin fá nauðþurftir
sínar með þessum hætti og því þýðir
ekkert að slaka á. Þessi aukni akstur
þýðir auðvitað meiri þungaskatt og
gjaldið lækkar ekkert þó bílarnir séu
hálftómir. Þetta er hreinn og klár
þjófnaður, ekkert annað.
Svo eru þessar vigtanir hreinasta
svívirða. Vigtarnar ekki einu sinni lög-
giltar. Það væri nær að hieypa heflum
á þessa kafla sem erfiðastir eru, í stað
þess að halda fleiri flokkum úti við
vigtanir sólarhringum saman. En þeir
sjást ekki, — kannski er búið að selja
þá.
Núna síðustu viku hafa menn ekið
sem vitlausir væru með skreið hingað
suður til aö koma henni i skip áður en
útflutningsbannið tekur gildi. Og aldrei
hafa vigtararnir verið ötulli og stifari
en einmitt þessa daga. Þetta er
milljónaspursmál fyrir ótal fiskvinnslu-
fyrirtæki úti á landi og flutnings-
kostnaðurinn hjá þeim margfaldast
fyrir vikið.
Þetta er ekkert nýtt, þetta eru sömu
drullupyttirnir ár eftir ár sem hamla
flutningunum. Og það eina sem gert er
er að moka ofan í þá meiri drullu. Þessi
vegamál hér eru svo forkastanleg að
það tekur engu tali. Maður hefur til
dæmis horft á heilu brýrnar fjúka t
vondum veðrum, þó bílarnir standi
óhreyfðir rétt við þær. Brýr sem eiga að
halda uppi öllum umferðarþunga
þjóðveganna. Og í vetur varð að loka
Ieiðinni norður i heila viku af því að
nýja kiæðningin undir Hafnarfjallinu
gaf sig. Jafnvel nýframkvæmdirnar eru
svo aulalega unnar að þær væru betur
geymdar á teikniborðunum.
Manni finnst óneitanlega fáránlegt
að niðri á skrifstofu vegamál.astjóra
skuli sitja einhverjir verkfræðingar og
tæknimenn og stjórnaallri umferðum
landið, menn sern sjaldan eða aldrei
koma út á vegina. Það er ekki einu
sinni haft samráð við vegaeftirlits-
mennina sjálfa.
Við keyrum á drullu, fyllum bílana
af drullu og borgum svo offjár fyrir allt
saman. Til dæmis var ég um daginn
sektaður fyrir of mikinn þunga. Þá
hafði ég smúlað bílinn allan áður en
lagt var af stað og skellt honum á vigt.
En þegar á vigtar Vegagerðarinnar kom
höfðu bætzt við 600 kíló. Rúmiega hálft
tonn af drullu og af því mátti ég
auðvitað borga fulla sekt.
Svo eru þessir kallar að gorta sig af
auknum vegaframkvæmdum. Ef þetr
byggju annarsstaðar.væruþeir örugg-
lega búnir aö þakka fyrir sig og kveðja
stólana.”
Og með það var Hjalti rokinn enda
litill tími til að taka sér pásur á þessum
annatíma.
-JB
Eyjaskipstjóri sæmdur
af reksmerki iýðveldisins
— fyrir björgun skipver ja síns
Forseti Islands sæmdi í gær
Steingrím Sigurðsson, skipstjóra í
Vestmannaeyjum, afreksmerki hins
íslenzka lýðveldis úr silfri fyrir
frábæra björgun skipverja sins af
V/B Bjarnarey undan Hjörleifs-
höfða hinn 8. janúar 1981.
Afhending merkisins fór fram að
Bessastöðum að viðstöddum full-
trúum á landsþingi Slysavarnafélags
islands.
Afreksmerki hins íslenzka
lýðveldis var stofnað árið 1950 og má
sæma merkinu innlenda menn og
erlenda er hætt hafa lífi sínu eða
heilsu við björgun íslenzkra manna
úr lífsháska. Merkið hefur einu sinni
áður verið veitt íslendingi.