Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1985, Blaðsíða 37

DV. ÞRIÐJUDAGUR14. MAl 1985.
37
Tíðarandinn Tfðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn
„Þér eru send-
ar kveðjur
að handan”
Fylgst með skyggnilýsingu hjá Sálarrannsóknarfélaginu
teygja sig til þín. Hún er glöð aö sjá þig
hér. Þú finnur oft fyrir nærveru fólks
úr öörum heimi. Læturöu þaö vita af
því?” „Já, þaö geri ég,” svarar konan.
„Þaö var maður sem fór yfir mjög
snögglega. Hann náði ekki að kveðja.
Þú hugsar oft um þennan mann. Þaö er
samband ykkar í milli og þú færð
mikla hjálp frá honum. Þú þekkir
nafniö Nikulás?” „Já”. „Hann sendir
þér ástarkveöjur og vonar aö þér líði
vel.”
„Þaö er maöur hér í sambandinu
sem hefur drukknað. Hann var tengdur
bátum.” Olavía lítur upp og leitar aö
einhverjum aftarlega í salnum. Bendir
loks á ungan mann meö gleraugu.
„Kannast þú viöþetta?” „Já, ég kann-
ast viö hann,” svarar maðurinn.
„Þessi maður vill láta fólkið sitt vita
af þvi að þaö sé allt í lagi með sig.
Hann segir að það séu breytingar
væntanlegar í lífi þínu, stööuhækkun
e.þ.h. Hann segir þér að flýta þér ekki
of mikið. Þú verður aö bíða eftir rétta
tækifærinu. Eg heyri nafnið Jón. Það
er einhver sem er farinn fyrir nokkuö
löngu. Hann segir þér að treysta á
sjálfan þig. Sá sem drukknaði er kom-
inn aftur. Hann segir þér aö vera
óhræddur við hafið. Það er vemd yfir
þér.” Þar með er þessu samtali lokið.
Maöurinn þakkar fyrir.
Dýrin hafa sál
Olavía er að tala við konu sem situr
framarlega i salnum. „Þú átt vini i
Amerfku sem þú hefur ekki séð lengi.
Þú munt hitta þá innan skamms.” Hér
þagnar Olavía og er hljóð dálitla stund.
Síðan segir hún: „Hér er hundur. Það
halda margir að dýrin hafi ekki eilíft
líf. Það er ekki rétt. Guð skapaði einnig
dýrin, þau eru líka í heimi framliðinna.
Dýrin hafa sál eins og við mennimir.”
Heldur áfram við konuna. „Hjá þér er
lítill hrokkinhærður drengur. Hann
fórst af slysförum. Nei, bíddu við, hann
færir sig aftar í salinn. Unga stúlkan
þama með gleraugun, kannast þú við
þetta?” „Nei.” „Þú ert mjög opin
persóna. Eg hef trú á að þú munir
kynnast móður þessa drengs. Hún mun
segja þér frá láti hans. Þá getur þú
hjálpað henni með því að segja henni
að drengnum hennar líði vel. Hafðu
þetta hugfast.”
Þekkti ekki
manninn sinn
Nú gerir Olavía stutt hlé á lýsingun-
um. „Ég vil ítreka við ykkur að geyma
vel í huga ykkar þau nöfn sem ég kem
meö hér. Ég var einu sinni að stjóma
fundi fyrir frægan enskan miðil. Hann
var að tala við einn fundargesta þegar
hann skyndilega sneri sér að mér og
sagði að kominn væri maöur til mín að
nafni Gilbert. Nei, ég kannaðist ekki
við það. Svo síðar um kvöldið þegar ég
var að læsa kirkjudyrunum heyri ég
sagt: „Þakka þér kærlega fyrir, ég
elska þig líka.” Þá rann upp fyrir mér
ljós. Eg hafði ekki kannast við mann-
inn minn sáluga. Hann hét Gilbert
George en var alltaf kallaður George.
Þetta er gott dæmi um það að maður
má ekki útiloka nöfn úr huga sínum þó
maður kannist ekki við þau strax”
Gunnarl
„Þú þama með skeggið. Það er
maður hjá þér sem er alveg nauöalíkur
þér. Þetta er frændi þinn í föðurætt.”
„Ég man ekki eftir honum,” svarar
maðurinn sem talað er til. „Þetta er
ákveðinn maöur og það ert þú líka.
Hann hefur mikil áhrif á líf þitt. Ertu
ákafur maður?” „Já, ég neita því
ekki.” „Þessi frændi þinn er að reyna
halda i þig. Hann segir að þú sért þinn
versti óvinur. En hann meinar það
ekki illa. Hann segir þetta í gamni.
Hann hefur mikla kimnigáfu eins og
þú.” Maðurinn samsinnir þessu bros-
andi.
„Það er ekki mikið að gera hjá þér
núna.” „Jú, það er alltaf mikið að gera
hjá mér.” „Ja, ég segi bara það sem
mér er sagt,” svarar Olavía. „Þessi
frændi þinn segir að þú sért góður
hlustari, þú gefur þér tíma til að hlusta
á það sem fólk segir. Þú hefur mikið að
gefa öðrum.” „Það vissi ég ekki,”
segir maðurinn og hlær. „Geturðu séð
Skyggnilýsing í samkomusai Hótel
Hofs. Ekkert myrkur, enginn
trans. Miðillinn er glaðvakandi og
salurinn uppljómaður. Gestir fylgj-
ast með af áhuga.
hvaö þessi frændi minn heitir?” „Nei,
ég kem því ekki fyrir mig í augnablik-
inu. Eg skal segja þér það ef það
kemur aftur. Þér eru sendar bestu
kveðjuraðhandan. Guðblessiþig.”
„Gunnar!” kallar Olavía upp
skömmu síðar. „Þessi frændi þinn hét
Gunnar.” „Já, þá kannast ég við
hann,” svarar maðurinn. „Þakka þér
kærlega fyrir.”
Nægir fiskar í sjónum
Olavía talar næst til ungs manns.
„Hjá þér stendur ungur drengur. Hann
dó í mótorhjólaslysi. Hann segir aö ef
þér verði einhvern tímann boðið að
sitja aftan á mótorhjóli þá skulir þú
neita. Hefur þú lent í erfiðleikum
vegna konu?” Þögn. „Við lendum öll í
þessu einhvem tímann á ævinni.”
„Neí, ég hef ekki lent í slíku,” segir
ungi maðurinn. „Ég er engu að síður
beðin að segja þér að það séu nægir
fiskar í sjónum. Haföu engar áhyggjur
af því. Mér er einnig sagt að þú sért-
mjög metnaðargjam maður. Þú munt
fá þínum metnaöi fullnægt en þú
verður aö gefa þér tíma. Ungi mótor-
hjólapilturinn biður að lokum að heilsa
þér.”
„Varðandi framtíðina sem hér hef-
ur verið minnst á,” bætir Olavía við,
„þá vil ég biðja ykkur um að athuga að
tími framliöinna er mjög teygjan-
legur. Tímaskyn þeirra er aUt annað
en okkar. 5 mínútur hjá þeim geta ver-
ið áratugir hjá okkur. Þess vegna er
útilokaö aö tímasetja það sem ég hef
sagt hér um framtíöina.”
Krafturinn dvinar
Að síðustu talar Olavía til eldri
konu. „Þú ert með nælu í barminum
sem þú fékkst að gjöf frá einhverjum
sem unni þér. Þú berð þessa nælu aUt-
af.” „Já, það er rétt,” svarar konan.
„Sá sem gaf þér þessa nælu er mjög
ánægður yfir því að þú skulir bera
hana. Hann biður þig að passa vel upp
á hana. Athugaöu sérstaklega hvort
pinninn sé ekki vel fastur. Þér eru
sendar kveðjur að handan.
Konan sem situr við hUðina á þér.
Þú færö edmig kveðjur að handan með
þökk fyrir hjálpina. Þú skUur hvað átt
er við?” „Já, ég geri það,” svarar
sessunauturinn.
„Ég finn að krafturinn er að dvína
núna,” segir Olavía. „Eg þakka öllum
kærlega fyrir komuna. Guð blessi
ykkur.” Gestimir klappa. AlUr eru
hljóðir, næstum hátíölegir á leiðinni út.
Eins og verið sé að ganga út úr kirkju.
Sumir náðu sambandi, aðrir ekki og
eru vafalaust vonsviknir fyrir bragðið.
En flestir munu sennilega koma á
skyggnilýsingafund aftur. Hið óþekkta
hefur aðdráttarafl.