Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.1988, Síða 16

16
FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1988.
Spunungin
Heldurðu að Suðurlands-
skjálftinn sé á leiðinni?
Friðjón Viðarsson: Nei, mér finnst
engar likur til þess.
Gunnar Th. Gunnarsson: Nei, hann
er ekki á leiðinni.
Ingibjörg Valgeirsdóttir: Já, við er-
um búin að bíða svo lengi eftir hon-
um.
Jón Gíslason: Nei, ég held ekki. Þetta
er bara draumur.
Kristín Kristjánsdóttir: Ætli það
nokkuð. Nei, ég held bara ekki.
Ingvar Steinarsson: Já, auðvitað
kemur hann. Það er bara spuming
hvað þarf að bíða lengi eftir honum.
Lesendur
Það myndi losa heilmikið af dagheimilisplássum að greiða mæðrum mismun þann sem ríkið greiðir þessum stofn
unum, segir m.a. í bréfinu.
Greiðum mæðrum
mismuninn
Kristín Jónsdóttir skrifar:
Mig langar til að koma þeirri
spumingu á framfæri hvers vegna
ekki er hægt að greiða einstæðum
mæðrum beint í þeirra vasa þann
mismun sem ríkið þarf að greiða
vegna dagheimila eða einkagæslu
svo að þær gætu þá verið heima með
börnin. Það myndi losa heilmikið af
dagheimihsplássum og þá þyrfti ekki
að byggja eins mörg dagheimili og
nú virðist vera raunin.
Einstæð móðir með tvö eða þrjú
börn hefði kannski meiri peninga á
milli handanna, fengi t.d. 10 þúsund
krónur með hverju bami og gæti
verið heíma fremur en að vinna úti
fyrir kannski 40-50 þúsund krónur á
mánuði og þarf að greiða pössun. Og
þá er ekki minnst á alla þá þreytu
og allt það stress sem því fylgir.
Það eru ábyggilega margar mæður
sem kysu frekar aö ala börnin upp
sjálfar, jafnvel fyrir minni pening.
Þetta ætti að vera frjálst val. Ég er
þess einnig fullviss að margar mæð-
ur eru sjónarmiðum mínum fylgj-
andi og kannski vantar ekki nema
herslumuninn ef þær knýja á um að
fá hér breytingar á. Ég hef talað við
aðila hjá Félagsmálastofnun Reykja-
vikur um þetta en þar er engin hald-
góð svör að fá. Þess vegna skora ég
á mæður, sem þessu eru fylgjandi,
að láta í sér heyra.
Lesendasíða DV hafði samband við
Tryggingastofnun ríkisins og þar var
ekki um önnur svör að ræða en þau
að þar væri fylgt þeim reglum sem
um greiðslur af þessu tagi gilda.
Þetta væri lögbundið. - Alþingi ætti
því að vera rétti vettvangurinn fyrir
umfjöllun um máhð eftir þrýsting frá
einstæðum mæðrum ásamt þeim
sem vilja knýja á um breytingar í
þessum efnum.
Lómb fyrir tófii og mink
Halldór Björnsson skrifar:
Hinn vestræni heimur er allur að
kafna undir offramleiðslu landbún-
aðarvara og frekar er afurðunum
brennt en en að gefa matvæhn hinum
sveltandi frumstæðu þjóðum. Mér
finnst því að við ættum að lóga sem
mest af búfénaðinum og farga hon-
um fyrir tófuna og minkinn en ekki
urða hann eins og Jón Baldvin lagði
til. Þaö sjá ahir að þetta er miklu
ódýrara.
Sérstaklega finnst mér að lóga eigi
á þeim svæðum þar sem einhverjar
pestir hafa htjáð skepnurnar en ég
held að einhver pest sé á hverju ein-
asta sauðfjárveikivamarsvæði. Er
ekki verið að vandræðast út af fóður-
skorti fyrir tófuna og minkinn?
Tengsl íslands og V-Þýskalands:
Blásið lifi í samskiptin
Aðalsteinn Jónsson skrifar:
Ég var að hlusta á þaö í fréttum
ríkissjónvarpsins að nýkjörinn for-
seti vor hefði þegið boð forseta Sam-
bandslýðveldisins Þýskalands um
opinbera heimsókn snemma í næsta
mánuði. Ekkert er nema gott um
þetta boð að segja, enda eigum við
vinsamleg samskipti og talsvert mik-
il viðskipti við þetta Mið-Evrópuríki.
í fylgd með forseta vorum verður
svo frítt fóruneyti, þ. á m. ráðherra
utanríkismála, samkvæmt venju,
kannski líka matreiðslumeistari til
að vera til taks ef matur gestgjafa
skyldi ekki smakkast sem skyldi, en
einnig fimm blásarar, svokallaður
blásarakvintett. Ég hef verið að velta
því fyrir mér hvaða hlutverki hann
eigi að þjóna. Skyldi þessum blásara-
hópi vera ætlað að gegna kynningar-
hlutverki við inngöngu gesta í mót-
tökusah eða eiga að þjóna sem
skemmtiatriði undir borðum.
Mér finnst það ekki við hæfi í boð-
um að koma með matfóng meö sér
eða annað tillegg og nota í veislunni.
Hér er um opinbera heimsókn að
ræða, boð erlends þjóðhöfðingja, og
gestgjafinn er sá sem leggur til það
Frá Bonn, höfuðborg Sambandslýðveldisins Þyskalands. - Bréfritara finnst
ekki við hæfi að forseti okkar fari þangað í fylgd blásarakvintetts.
sem boðið er upp á. Ég hef ekki orð-
ið var við það að tignir gestir, sem
hingað koma, hafi með sér skemmti-
krafta eða matfóng til að bjóða upp
á, og finnst því ekki við hæfi að for-
seti vor fari til Bonn með blásara-
kvintett upp á arminn. - Nema svo
brýna nauðsyn þyki bera til aö blása
lífi í samskiptin milli þessara ríkja
að það verði ekki gert nema með
lúðraþyt, beint í æð!
Á kosninganótt
Ragnar Pétursson hringdi:
Það var ýmislegt skemmtilegt sem
koma fram í umræðum og viðtölum
við gesti sjónvarpsins á kosninga-
nótt. Ekki síst það sem fram kom hjá
Páh Líndal lögmanni er hann lýsti á
skemmtilegan hátt ýmsum viðbrögð-
um og uppákomum úr talningu hjá
kjörstjórn í kosningum fyrri ára. Það
sem mér fannst skemmtilegast var
það er hann lýsti hvemig halda má
þjóðinni spenntri fyrir talningu at-
kvæða, ef tölurnar eru látnar berast
með sem jöfnustu hlutfahi.
Einhvern hef ég heyrt segja að það
geti nú orkað tvímælis hvort leyfilegt
sé að fara þannig að en ég held aö
þetta hljóti að vera alfarið í höndum
kjörstjórnar og hafi ekkert að gera
með lagaákvæði, til né frá. En vissu-
lega er það meira spennandi að fylgj-
ast með kosningum sem eru tvísýn-
ar, þótt svo undir lokin hljóti ávallt
að koma fram hin endanlega niður-
staða.
Það hefði t.d. komið svipur á marga
núna í þessum kosningum ef fyrstu
tölur úr Reykjavík hefðu hljóðað eitt-
hvað á þessa leið: Sigrún 1450 at-
kvæði - Vigdís 1550 atkvæði! - En
varla hefði þetta verið gerlegt nema
í allra fyrstu kosningatölunum. En
gera menn sér í hugarlund hvílíku
uppnámi slíkar fyrstu atkvæðatölur
hefðu valdið? Þetta er þó alveg við
hæfi því þjóðin tekur kosningar allt-
af mátulega alvarlega og er sem bet-
ur fer ekki uppnæm fyrir niðurstöð-
um, nema á yfirborðinu.
Hér eru fleiri ökufantar sem þrengja
sér inn i bílaraðir á keyrslu, segir
hér.
Vaxandi
umferðarþungi
G.H. hringdi:
í DV 27. júní birtist lesendabréf
undir fyrirsögninni „Bílaíjölgun í
umferð eðlileg" þar sem ræddur var
umferðarþungi bifreiða hér á landi.
Það sem við erum ekki sammála um
er það að álagsþunginn er orðinn svo
mikill að sem dæmi að taka kemst
maður við ihan leik frá Sunnutorgi
(við Langholtsskóla) að Kalkofns-
vegi. Það getur tekið allt'að þremur
kortérum að fara þessa leið á mesta
álagstímanum sem er frá kl. 12.45-
14,00.
Ég var staddur í Hamborg í Þýska-
landi í febrúar sl. og þar hefur álags-
þunginn ekki merkjanlega orðið
neitt meiri frá árinu 1960 þegar ég
var þar síðast og það staðfesti kunn-
ingi minn frá Altona, en við hann
ræddi ég þetta fyrr á þessu ári.
Ég hef fylgst vel með aukningu
ökutækja hér á landi og fullyrði að
hún hefur orðið geysileg, t.d. nfina
sl. ár. Einnig er á það að líta að hér
eru mun fleiri ökufantar, t.d. á þann
hátt að þrengja sér inn í bílaraðir á
keyrslu en það verður maður ekki
var við erlendis. Umferðarmenning
er því meiri þar en hér.
Því staðhæfi ég að umferðin hér
hafi ekki mikið batnað. Ef þessi þró-
un heldur áfram sé ég ekki betur en
stefnt sé í algjört ófremdarástand
sem kann að leiða th þess að við ráð-
um ekki lengur við það og róttækra
ráðstafana þurfi við svo að hér ríki
svipað ástand og víðast annars stað-
ar.