Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1989, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 1. FEBRÚAR 1988.
Spumingin
Hvert er uppáhaldssjón-
varpsefnið þitt fyrir utan
fréttir?
Ingvar Jónsson atvinnulaus: íþróttir
og allt sem þeim viðkemur og svo
Staupasteinn.
Ari Jóhannesson tölvunarfræðingur:
Popptónlistarmyndbönd sem maður
getur horft á án þess að hugsa og svo
góðar bíómyndir.
Tryggvi Gunnarsson sjómaður:
Matador er afar skemmtilegur þáttur
og svo horfi ég á fréttaskýringaþætti.
Guðjón Ólafsson 12 ára: Bíómyndirn-
ar á Stöö 2 og sakamálaþættir eins
og Derrick og Matlock.
Jónas Guðmundsson sölumaður: Ég
horfi helst á íþróttaþætti og svo
Hunter.
Hólmfriður Ólafsdóttir nemi: Fyrir-
myndarfaðir og Matlock eru eigin-
lega það eina sem ég horfi á.
Lesendur
Varaf lugvöllurinn úr sögunni
„Grænland er fullt eins vel staðsett fyrir flugvélar NATO,“ segir hér meðal
annars.
Ágúst hringdi:
Það á ekki af íslendingum að ganga
í samskiptum viö aðrar þjóðir. Við
erum í þann veginn aö missa alla
markaði fyrir fiskafurðir okkar
vegna ímyndaðrar hollustu við vís-
indarannsóknir á hvölum og nú er
að koma í ljós að við erum að öllum
líkindum búnir að missa út úr hönd-
unum tækifæri á að fá hér fullkom-
inn varaflugvöll fyrir allt flug okkar,
innanlands sem millilandaflug, og
verðum þar með af aukinni flugum-
ferð um ísland í náinni framtíð.
Alkunna er að samgönguráðherra
hefur tjáð sig eindregið á móti bygg-
ingu varaflugvallar á Norðaustui-
landi og segir slikt ekki koma til
mála meðan hann er ráðherra. Hann
er hins vegar fús til að veita styrk
af almannafé til þeirra sem stunda
loðdýrarækt þótt vitað sé að það er
enn eitt mýrarljósið í þeim mála-
flokki sem kallaður er aukabúgrein-
ar bænda. Það er þó önnur saga en
dæmi um þá ógæfubraut sém þjóðin
fetar sig eftir.
Nú hefur komið í ljós að Banda-
ríkjamenn eru búnir að gefa upp á
bátinn allar viðræður við íslendinga
um byggingu varaflugvallar hér á
landi og hafa snúið sér til Grænlend-
inga til að kanna viðhorf þeirra til
málsins. Grænland er nefnilega fullt
eins vel staðsett fyrir flugvélar
NATO sem þurfa á varaflugvelli að
halda ef Keflavíkurflugvöllur lokast.
Bandaríkjaforseti hefur einmitt
boðið formanni grænlensku lands-
stjómarinnar og forseta landsþings
Grænlands til Hvíta hússins hinn 2.
febrúar nk. til viðræðna um sam-
skipti landanna. Allir sem til mála
þekkja vita að þetta er fyrsta skrefið
í viðræðum þessara tveggja þjóða um
byggingu varaflugvallar á Græn-
landi. Bandaríkjaforseti hefur einnig
óskað eftir fundi með forsætisráð-
herra Danmerkur til að ræða sam-
skipti þessara ríkja.
Það er ekki einleikið að íslenskir
stjómmálamenn aðrir en þeir al-
þýðubandalagsráðherrar skuli ekki
hafa tekið fram fyrir hendur núver-
andi samgönguráðherra og gert
kröfu til að hann léti umræður um
byggingu varaflugvallar hér á landi
afskiptalausar. Með því að láta sam-
gönguráðherra hafa úrslitavald í
málinu emm við að afsala okkur
möguleika sem við fáum ekki tæki-
færi á að nýta aftur.
Vindharpa vetrar
og himinhvolfið
Ingvar Agnarsson, skrifar:
Mildur blær sumarsins er ekki
lengur á norðurslóðum. Allt er lífs
naut í faðmi móður náttúm hefur
ýmist búið um sig til kyrrlátrar vetr-
ardvalar eða horfið á braut úr sælum
sumarstöðvum; laxar og silungar eru
famir úr ám og lækjum, farfuglar
flognir til suðrænna sólarstranda,
hvalimir mikilfenglegu hafa flestir
yfirgefið nágrenni landsins.
Vindharpa vetrar ómar kuldalega
þá norðankyljur blása og fylla landið
snjó. En hugir manna fyllast hvorki
hrími né hélu þvi að menn hafa flest-
ir komið sér notalega fyrir í hlýjum
heimkynnum og kunna margir
hveijir að njóta þeirrar fegurðar sem
fylgir tærum töfrum vetrar þegar
stillur ganga og heiðríkjur. Þá blasa
við fiöllin, hjúpuð hvítu líni ghtrandi
fanna. Þá braga norðurljós um hvelf-
ingu himins í ótal skærum litbrigð-
um, iðandi, titrandi hraðar en auga
á festir og steypa sér ótal kollhnísa
óvænt og leiftursnöggt.
En yfir öllu rís himinhvelfingin,
glituð þúsundum tindrandi stjömu-
ljósa. Þau em sum dauf og kyrrlát
aö sjá, önnur björt og skær, blikandi
í ótal litum og litbrigðum; hvítum,
bláum, rauðum og gulum.
Dýrölegt er að horfa til stjamanna
á björtu vetrarkvöldi og njóta þeirrar
fegurðar sem augað skynjar og
þeirra töfrandi áhrifa sem frá þeim
stafa og sem heilla sálir manna þegar
„Norðurljós eru heillandi á aö horfa
á heiðskírum vetrarkvöldum," segir
undir mynd er bréfritari lætur fylgja
með.
verið er úti á kyrrlátum stað, helst í
þögn og einveru. Þá er eins og hugur
okkar fyllist æðra lífi og ljósi er við
stöndum á kyrrðarstund undir
stjömuskreyttri hvelfingu geimdjúp-
anna og gefum okkur á vald þeirra
orkustrauma er þaðan berast.
Einokun RÚV færö til baka:
Þeim tókst það
N.M. hringdi: ild virðist auðsótt hjá fógetaemb-
Um leið og vinstri flokkamir ættinu og er því ekkert heimili
komast til valda hér byrja þeir óhult fyrir útsendurum, líkt og
venjulega á því að koma öllu upp gerðist í Þýskalandi á tímum Hitl-
í loft sem vel heftir verið gert. Allir ers.
vita aö margir vinstri menn vom Ég er satt aö segja yfir mig undr-
á móti afnámi einokunar Ríkisút- andi á því að fólk skuli ekki taka
varpsins. Þaö mátti þvi búast við sig saman og láta innsigla hjá sér
aö þaö yrði með fyrstu verkum bæði útvarps-og sjónvarpstæki og
Alþýöubandalagsins, sem helst kenna þessum yfirgangsseggjum í
hefur sett sig á móti afhámi einok- eitt skipti fyrir öll aö fólk líður
I unar RÚV, að leggja til atlögu við ekki svona aðferöir. Ef fólk vill
neytendur og fýrirskipa að þeir notfærasérþjónustuRÚVáauðvit-
réttu við halla Ríkisútvarpsins. - að að greiða fyrir hana en ef þaö
! Þetta hefur nú verið gert og all- vill hana ekki heldur aðra þjón-
óþyrmilega. ustu, eins og td. Stöö 2 og svo aðr-
j Nú stendur til aö rukka almenn- ar útvarpsrásir, þá á þaö ekki aö
! ing, sem hefur skráð útvarps- eða þurfa að borga líka til RÚV! - Svona
sjónvarpstæki á heimilum sínum, viöskiptahættir þekkiast bara ekki
! um mánaöarlegar grelðslur. Þá er nema í einræðisríkjum og við erum
svo komiö að þessi ríkisstofnun á svo sannarlega stödd í einu þeirra
orðið aUskostar við fólk, og er nú eftir valdatöku vinstri flokkanna.
I gengið í hús og leitað að óskráðum Þeim hefur svo sannarlega tekíst
sjónvarpstækjum. Húsleitarheim- ætlunarverkið.
Víst erum við
skattpínd þjóð
Magnús Helgason hringdi:
Ég get engan veginn orða bundist
þegar verið er að klifa á því i tíma
og ótima aö hér á landi sé skatta-
byrði fólks ekki mikil miðað við
önnur lönd. í Morgunblaðsgrein
bítur efnahagsráðgjafi fiármála-
ráðherra höfuðið af skömminni
með því að staðhæfa þetta enn einu
sinni ásamt línuritum og heimild-
um í bak og fyrir, td. frá OECD og
Þjóðhagsstofnun.
Ég er alls ekki að segja að þessi
efnahagsráðunautur sé að blekkja
fólk af illgirni sinni. Hann er hins
vegar að blekkja fólk og í póiitísk-
um tilgangi. Hvers vegna hann vel-
ur til þess Morgunblaðið veit ég
ekki en þarna var nú greinin sl.
laugardag og menn' geta dæmt hver
fyrir sig hvort hann hefur rétt fyrir
sér.
í grein hans segir t.d. „Skatt-
heimtan jókst í fýrra og mun enn
aukast í ár. Þrátt fyrir þetta er
skattbyrði á íslandi enn töluvert
fyrir neðan það sem gerist í flestum
öörum OECD-ríkjum. Auðvitað er
æskilegt aö svo verði áfram. Allt
tal um skattpíningu á íslandi er þvi
út i hött.“
í greininni fer þessi efiiahagsráð-
gjafi í kringum efnið „skattbyrði“
eins og köttur í kringum heitan
graut Hann tekur dæmi af landi
sem framleiöir aðeins eina vöru,
t.d. korn. Síðan notar hann hag-
fræðilegan samanburð milli vinnu-
afls og fiármagns og milli beinna
skatta og óbeinna.
Þessi og önnur slík fiæöileg dæmi
eru ekki visasti vegurinn til að út-
skýra fyrir hinum almenna borg-
ara að hér sé minni skattbyrði en
annars staðar. Ekki síst þar sem
við vitum betur, sem sé aö við erum
mjög skattpínd þjóð. Og hvaö sem
líður heildarsköttum hins opinbera
i hlutfalli við landsframleiðslu og
skattbyrði á íslandi og í ríkjum
OECD-Ianda er það staðreynd að í
öllum þeim löndum sem minnst er
á, Svíþjóð, Danmörku, Noregi,
Hollandi, Belgíu, Frakkland og
ekki síst Lúxemborg, eru laun
manna mun hærri en hér. Og það
sem meira er; almennar neysluvör-
ur eru helmingi og jaftivel tveim
þriðju ódýrari en hér á landi. Og
hananú!
Verkalýösfélögin og Flugleiðir:
Lægstu tilboð gildi
Verslunarmaður hringdi:
Ég var að heyra fréttir af því að
íslenskum verkalýðsfélögum heíðu
borist tilboö ýmsissa erlendra flugfé-
laga um orlofsferöir launþega á
sumri komanda. Mér skilst aö hér
sé um að ræöa eitthvað ámóta og
átti sér stað á sl. sumri þegar Lion
Air í Lúxemborg gerði samning við
Verslunarmannafélag Reykjavíkur
og félagsmenn þess nutu góðs af.
Nú var haft eftir formanni Verka-
mannasambandsins, Guömundi J.
GuðmundssjTÚ, að ef Flugleðir ætl-
uðu að gerast milliliður í deilu sem
Vinnueitendasambandið stæði í við
Verkalýðsfélög á Suðumesjum
myndi þaö bitna á þessu flugfélagi.
Ég spyr nú bara ósköp einfaldlega
hvort verkalýösfélögin í landinu
þurfi með einhverjum hætti að
vemda Flugleiðir.
Mér sýnist það ekki vera nein
skylda verkalýðsfélaganna að sjá um
einn eða annan en sína eigin félags-
menn. Þess vegna hijóta forystu-
menn verkalýðsfélaganna fyrst og
fremst aö sjá um að afla tilboða í
orlofsferðir frá sem flestum flugfé-
lögum, innlendum sem erlendum, og
taka því tilboði sem lægst er og hag-
kvæmast - rétt eins og átti sér stað
sl. sumar.
Ég er þeirrar skoöunar að engin
fyrri samskipti verkalýðsfélaga eða
foringja þeirra viö t.d. Flugleiðir
megi koma í veg fyrir að hagkvæm-
ustu tilboðum sé tekið í orlofsferðir
fyrir meðlimi verkalýösfélaganna.
Það tíðkaöist hér fyrr á ámm, eftir
langar og strangar kjaradeilur, og
jafnvel verkfóll, þar sem félagar
verkalýðsfélaganna áttu hlut aö
máli, að þegar upp var staðið í lok
deilnanna var verkalýðsforingjum
boðiö í eins konar hvíldar- eða af-
slöppunarferðir. Þetta á nú að vera
liðin tíð sem á engan hátt má fara
að vekja upp aftur. Þá era hagsmun-
ir umbjóðendanna, sem eru meðlim-
ir launþegasamtakanna, fyrir borð
bomir. Lægstu tilboðum á að taka í
orlofsferðir verkalýðsfélaganna
hvaðan sem þau koma.