Dagur - 15.12.1965, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-llGG og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgrei jsla:
JÓN SAMÚELSáON
Prentverk Odds Djömssonar h.f.
Oflátuiigs-
háttur
OFT BER það við, að þeir sem skrifa
um stjórnmálin í Morgunblaðið,
gera sig hlægilega. Hér er eitt dæmi,
úr forystugrein blaðsins 24. nóvem-
ber sl. Þar segir:
„Þetta liaust hefur verið með ein-
dæmum milt. Það er fyrst eftir miðj-
an nóvember sem fyrstu snjóar falla
um land allt. Hinn hvíti hjúpur hyl-
ur nii ísland allt fra fjalli til fjöru.
En fyrú’ austan og sunnan heldur
síldin áfram að veiðast. Verður ekki
annað sagt en að mikil árgæzka ríki
í atvinnumálum landsmanna, þótt
einstakar atvinnugreinar eigi við erf-
iðleika að etja. Útflutningsfram-
leiðsla íslendinga mun á þessu ári
verða meiri en nokkru sinni fyrr.
Gjaldeyrisstaða þjóðarinnar er góð
og íslendingar eiga nú stærri gjald-
eyrisvarasjóði en nokkru sinni fyrr.
ALLT ER ÞETTA ÁVÖXTUR
HYGGILEGRAR STJÓRNAR-
STEFNU“. (Leturbr. Dags).
Siilvi Flelgason kvað: „Ég er djásn
og dýrmæti, drottni sjálfum líkur“.
Hann gat engan keypt til að segja
þetta um ágæti sitt — og varð þess
vegna að yrkja sjálfum sér lofsöng-
inn — og vera einn um j>að.
Núverandi ríkisstjórn hælir sér
stundum ámóta og Solvi heitinn, að
öðru leyti en því, að liún er miklu
ólistrænni. Hins vegar er hún að því
leyti betui' sétt en Sölvi, að hún hef-
ur peningavaíd Sjálfstæðisfíokksins
á hendinni, til þess að kaupa oflát-
unga til að rita í Morgunblaðið
Sölvahrósyrði um sig. Og þegar })ess-
ir oflátungar þykja of sparir á hrós-
yrðin, bætir forsætisráðherrann sjálf-
ur þar um í „Staksteinum“ sínum,
Já, „þetta haust hefur verið með ein
dæmum milt“. „Fyrir austan og sunn
an heldur síldin áfram að veiðast“.
„Útflutningsframleiðsla íslendinga
mun á þessu ári verða meiri en
nokkru sinni fyrr“. Og svo kemur
rúsínan um það hverjum allt þetta
beri að þakka og ekki stendut á upp.
lýsingum um J>að: „Allt er þetta
ávöxtur hyggilegrar stjórnarstefnu“.
Þetta cr aðeins sýnishorn af bros-
legum oflátungshætti þeirra Morg-
unblaðsmanna — eitt af mörgtun —.
En hvað segja lesendur um Jietta?
Sæmilegir Sjálístæðismenn hljótá
auðvitað að roðna af blygðun fyrir
svo nöktum klaufaskap í áróðri hjá
sínum skriffinnum og fyrir svo
mikla fyrirlitningu, sem venjulegum
lesendum er með }>essu sýnd. En á
hitt ber j)á einnig að líta, að sumir
hljóta að hafa gaman að því, að svona
menn skuli ennþá vera til á íslandi.
Síðustu viðskiptavinirnir þennan daginn.
STUNDUM heyrist kvartað um,
að of lítið komi út af góðum
barnabókum og mun þá einkum
vera átt við bækur af erlendum
toga, sem annað hvort eru ekki
nógu vel valdar eða íslenzkaðar.
Mun hið síðara jafnvel oftar
eiga sér stað, enda er það hreint
ekki vandalaust að koma út-
lé'hdri barnabók, þó góð sé, í ís-
lenzkan búning, því að hver
þjóð hefur sínar sérstöku menn
ingarerfðir og hugsunarhátt. Er
því að öðru jöfnu ávallt örugg-
ara að kaupa barnabók, sem
frumsamin er á íslenzku, en út-
lenda barnabók þýdda, sem mis
jafnlega kann að hafa tekizt að
íslenzka. Þó eru til margar af-
bragðsþýðingar úrvalsbarna-
bóka úr erlendum málum og
má í því sambandi minna á
snilldarlega)’ þýðingar Stein-
gríms Thorsteinssonar á Ævin-
týrum Andersens, sem ekkert
barn má fara á mis við að lesa,
svo og þýðingar hans á indversk
um og arabiskum ævintýrum.
Einnig má minna á Grimms
ævintýri og fleiri klassisk ævin-
týri, sem þýdd hafa verið á ís-
lenzku, og koma mér enn í hug
tvenn ævintýrasöfn, sem ég las
fyrir meira en hálfri öld síðan
og þótti harla góð, en það var
ævintýrasafnið Kveldúlfur, sem
Oddur Björnsson gaf út, og
Ævintýri frá ýmsum löndum,
sem séra Adam Þorgrímsson
þýddi af frábærri list. Man ég
ekki eftir, að þessar bækur hafi
verið endurprentaðar. Auk
þ.essa höfum við mikinn sjóð ís-
lenzkra ævintýra, sem seint
tæmist, úr þjóðsögum og álfa-
■ sögum, sem alltaf þarf að vera
börnum tiltækur í aðgengileg-
um útgáfum.
En við höfum líka átt á seinni
árum ágæta barnabókahöfunda,
eins og t. d. Sigurð heitinn
Thorlacius, sem því miður naut
of skammt við, Stefán Jónsson
og Ármann Kr. Einarsson, sem
báðir hafa 'orðið mjög vinsælir,
og eru gæddir miklum hæfileik
um til að skrifa fyrir yngri kyn-
slóðina, enda kunnugir henni af
starfi sínu.
Ármann Kr. Einarsson mun
hafa gefið út um 20 barnabæk-
ur, sem allar hafa hlotið miklar
vinsældir. Seinasta bók hans:
Oli og Maggi á ísiaka (1985)
fjallar um tvo duglega drengi,
sem ráða sig á hvalveiðiskip,
sem siglir norður að ísröndinni.
Þar heyrist dauft kall í sendi-
stöð og er óttazt, að þar kunni
annað hvort að vera skipbrots-
menn eða flugvélaáhöfn í nauð-
um stödd. Stýrimaðurinn og loft
skeytamaðurinn ráðast í könn-
unarleiðangur . inn á ísinn og
-drengirnir fá að fara með fyrir
þrábeiðni sína, þó að þetta geti
orðið svaðilför. En þeir létta
ekki för sinni fyrr en þeir finna
hina yfirgefnu rannsóknarstöð
á íseyjunni Arlis og ákveða að
hafa þar næturdvöl eftir að
hafa skotið og flegið sel. En um
nóttina ræðst stóreflis hvíta-
björn inn um gluggann hjá
þeim og verður það þeim til
bjargar, að bangsi lætur sér
nægja selsskrokkinn. Eftir að
hafa vaknað við svoná vondan
draum, ákveða þeir að halda af
stað í áttina til skipsins og hafa
til þess vélknúinn sleða, sem
þeir finna þarna eftir skilinn.
En fyrr en varir er annað ban-
hungrað bjarndýr komið á slóð-
ina á eftir þeim og nálgast óð-
um. Það tekst þó að skjóta dýr-
ið á síðasta augnabliki áður en
það ræðst á mennína, en nú
byrjar ísinn að gliðna sundur.
Ö!1 er frásagan án efa æsispenn
andi fyrir unga lesendur, og bók
in er prýdd nokkrum hrollvekj-
andi myndum- eftir Halldór
Pétursson.
Hér vildi ég einnig minnast
á aðra góða barnabók, en það er
Sonur viiavarðarins, unglinga-
saga, eftir séra Jón Kr. ísfeld.
Útgefandi er Æskulýðssamband
Plólastiftis.
Sú var tíðin, að allar bækur,
sem prentaðar voru hér á landi
voru gefnar út á Hólum, og fer
því vel á því, að það nafn sjáist
enn á bókum, sem gefnar eru
út í sambandi við starf kirkj-
unnar hérna norðanlands.
Ég las þessa unglingabók séra
Jóns Kr. ísfelds mér til mikillar
ánægju, og er óhætt að mæla
með henni. Ég er viss um að
unglingum mun þykja hún
skemmtileg, en auk þess er í
henni hollur og hlýr trúarlegur
og siðferðislegur andi, án þess
þó að vera væminn eða prédik-
unarkenndur. Höfundurinn fer
nærri um hugrenningar og til-
finningar gelgjuskeiðsins, en
leggur áherzlu á drengskap og
prúðmennsku þeirra, er við
sögu- koma. Slíkar bækur eru
áhrifameiri en margar prédik-
anir.
Teikningar séra Bolla Gúst-
afssonar eru með listrænu hand
bragði og að þeim mikil bókar-
prýði. Það hefur tekizt vel með
þessa íyrstu útgáfubck ÆSK,
og megi fleiri á eftir koma.
Benjarnín Kristjánsson.
HÚN ANTONIA MÍN
EIN af nýútkomnum bókum Al-
menna bókafélagsins er skáld-
sagan: Hún Antonía mín (My
Antonia) eftir Willa Cather.
Þýðandi sögunnar er séra
Friðrik A. Friðriksson, fyrrv.
prófastur á Húsavík. Bókin er
prentuð í Prentsmiðju Hafnar-
fjarðar h.f. Kápa og titilsíða er
eftir Kristínu Þorkelsdóttur. Fé-
lagsbókbandið h.f. hefur bundið
bókina. Útlit bókarinnar er
smekklegt.
Höfundur sögunnar Willa
Cather er fræg skáldkona, ensk-
írsk að langfeðgatali, fædd í
Winchester í Virginíu í Banda-
ríkjunum árið 1873, dáin í New
Tork 1947. Foreldrar hennar
fluttust til Nebraska þegar hún
var á unga aldri, og þar ólst hún
upp og þar gekk hún í háskóla.
Fyrstu sögurnar, sem gerðu
hana fræga, voru af innflytjend-
um til Nebraska og bömum
þeirra. Meðal þeirra sagna er:
Þér landnemar (O Pioneers).
Frá því efnissviði er einnig sú
saga, sem hér um rn-áir, Hún
Antonía mín.
Seinna ger'Ást Willa Cather
katólsk og skrifaði í þeim anda
frægar TjCigur svo sem: Dauðinn
sækir erkibiskupinn heim (De-
ath comes for the Archbishop).
Þessi skáldkona hefur verið
kölluð imynd hins hreina lista-
manns. Prófessor Henry Seidel
Canby (bókmenntafræðingur og
bókmenntasöguritari) segir svo
um hana: „Á sínum tíma í
amerískum bókmenntum kemst
hún næst takmarki klassískra
bókmennta; jafnvægi, innsæi,
hófstilling".
Sjálf segist hún hafa bezt náð
takmarki sinu sem rithöfundur,
þegar hún hætti að „skrifa“ en
fcr að „muna“.
Hún Antonía mín er einmitt
endurminningasaga, auðug af
sannmannlegum viðhorfum,
með göfugum, hófstilltum tóni
eftirsjár hins liðna, krökk af
bráðlifandi og fjölbrejrttu fólki,
sem verður minnisstætt.
Með þessari skáldsögu er ís-
lenzkum lesendum gefinn kost-
ur á að kynnast frægum höf-
undi og dáðum, sem áður hefur
ekkert birzt eftir á íslenzku.
Svo vel tókst til, að listfeng-
ur maður og fjölgáfaður tók að
sér að íslenzka söguna.
Einai' Benediktsson kvað:
„Ég skildi að orð er á íslandi til
um allt, sem er hugsað á jörðu.“
Séra Friðrik A. Friðriksson
hlýtur að hafa rekið sig oft á
þá staðreynd, þegar hann var
að íslenzka þessa blæbrigðaríku
og hugsanamörgu skáldsögu, að
Einar skáld ofmælir, ef þetta,
sem hann sagði, ætti að taka
bókstaflega, en ekki sem fagra
ástarjátningu til tungunnai',
hvatningu og fyrirheit. Orð er
ekki fyrir hendi á fslandi yfir
allt, sem er hugsað í heiminum
af hvaða manni sem er, hvar,
hvenær og' við hvaða tækifæri,
se’m er.
Hins vegar á það að vera
markmið hvers þýðanda að
auðga íslenzka tungu um það,
sem á kann að skorta í því, að
hún eigi orð yfir það, sem hann
heíur tekizt á hendur að ís-
lenzka.
Þetta gerir séra Friðrik af
mikilli alúð, kunnáttu, fimi og
smekkvísi, með nýyrðasköpun,
nýrri béilingu orða og innflutn-
ingi aðlögunarhæfra orða. Svo
óspar er hann á sér til erfiðis,
að hann lætur fjölda af orðskýr-
ingum fylgja í eftirmála. Hefur
þessi málhagi maður og tón-
slyngi í framsetningu tekið
þarna í verki fallega undir við
skáldjöfurinn Einar.
Það er áreiðanlega ómaksins
vért fyrir alla að kynnast bók
þessari og fólki hennar.
Karl Kristjánsson.
Nýjar bækur frá BOB
Bókaforlag Otlds Björnssonar
á Akureyri hefur sent frá sér
þrjár bækur, skáldsögurnar
Kirkjan í hrauninu og Nániur
5
ÞCRGRÍMLR ÞORLEIFSSON FRÁ HANNÁSI
og SKARÐSBÓK
Srúómons konungs og barnabók
ina Óli og Maggi á ísjaka.
Kirkjan í hrauninu er eftir
Eirík Sigurbergsson, ættarsaga,
sem gerist í Skaftafellssýslu
snemma á 19. öld, „minningar-
rit um gamla tímann", eins og
höfundur kemst að orði í eins
konar formála fyrir sögunni.
Sagan segir frá ungum hjónum,
sem reisa sér nýbýli á eyðijörð
sunnan við nýja hraunið úr
Skaftáreldum gegn vilja og í
hatrömmu stríði við ríkismenn
sveitarinnar. Bókin er 254 síður.
Námur Salómons konungs
eftir Rider Haggard, þessi
gamla góðkunna saga, birtist nú
í nýrri þýðingu Kristmundar
Bjarnasonar. Er ekki að efa, að
þessi spennandi ævintýrasaga
verður enn mikið lesin, ekki
sízt af yngri kynslóðinni. Bókin
er 229 síður.
Barnabókin Óli og Maggi á
ísjaka er eftir Ármann Kr. Ein-
arsson. Þetta er fimmta bókin
um Óla, en tuttugasta barnabók
þessa vinsæla höfundar. Bókin
fjallai' um ævintýri þeirra fé-
laga, Óla og Magga, þegar þeir
sigla með hvalveiðibát norður
í íshaf. Bókin er 146 síður,
myndskreytt af Halldóri Péturs
syni.
'—i
Smásögur eftir Rósberg G.
Snædal.
Nýlega er komið út smásagna
safn eftir Rósberg G. Snædal.
Nefnist það Vestanátt. Útgef-
andi er Ægisútgáfan í Reykja-
vík, en bókin, sem er 147 síður,
er prentuð í Prentsmiðju Björns
Jónssonar h.f. hér á Akureyri.
Þetta er annað smásagnasafn
Rósbergs G. Snædal. Hið fyrra,
sem nefndist Þú og ég, kom út
fyrir rúmum áratug. í þessu
nýja safni hans eru tíu smá-
sögur, oft skyndimyndir úr
hversdagslegu umhverfi, þar
sem lífið hverfist um þann
kjarna, sem margvísleg mann-
skepnan er á hverjum stað og
á hverri stund. Stíllinn mótast
af íslenzku alþýðumáli, þrótt-
miklu og margslungnu eins og
það fólk, sem ber það á vörum.
Hér skiptist á djúp og oft sár
alvara og góðlátleg kímni. Mun
marga fýsa að kynnast þessari
nýju bók hins kunna höfundar.
Árbók Þlngeyinga.
Dogi hefur borizt Árbók Þing
eyinga 1984, sem er 7. árgangur
ritsins. Ritstjóri er Bjartmar
Guðmundsson, en ritnefnd skipa
þeir séra Páll Þorleifsson, Þórir
Friðgeirsson og ritstjórinn. Út-
gefendur eru Þingeyjarsýslurn-
ár báðar og Húsavíkurkaup-
staður.
Þetta er stór bók, 264 síður,
prentuð í Prentverki Odds
Björnssonar á Akureyri á
ágætan pappír, með mörgum
myndum. Framan á kápu er lit-
prentuð mynd af Goðafossi eftir
málverki Gríms Sigurðssonar
frá Jökulsá.
í ritinu kennir margra grasa.
Fremst er sönglagið Norður-
sýsla eftir Sigurð Þórðarson við
kvæði Sigurðar frá Arnarvatni.
Af öðru efni mætti nefna grein
Jóhanns Skaftasonar, sýslu-
manns, um safnahús Suður-Þing
eyinga, eða öllu heldur menn-
ingarmiðstöð, sem í ráði er, að
reist verði á Húsavík. Ætlunin
er að þarna rísi fimm stórhýsi
samtengd, bókasafn, skjalasafn,
byggðasafn, náttúrúgripasafn,
handíðaskóli, tónlistarskóli, lista
safn, fyrirlestra- og tónleikasal-
ur, veitingasalur og yfirbyggð-
ur grasgarður skreyttur högg-
myndum. Umhverfis verða svo
grasgarðar fyrir innlendar og
erlendar jurtir. Engar kostnað-
artölur eru nefndar, en leik-
manni gæti dottið í hug einhver
tala milli 70 og 100 milljónir í
núgildandi peningaverði. Auð-
vitað er ætlunin, að þetta verði
kyggt í áföngum. Fyrsti áfangi
er 300 ferm. hús, tvær hæðir og
kjallari, handa bókasafni, og
fyrst í stað yrðu önnur söfn þar
einnig til húsa. Grein eýslu-
manns fylgja sex myndasíður
með tillöguuppdráttum Þor-
valds Þorvaldssonar af menn-
ingarmiðstöðinni. Það er ekki
ofsögum sagt af þingeyskum
stórhug.
Af efni ritsins mætti enn
nefna grein Sigurjcns Jóhann-
essonar Frá árum til aflvéla,
Skáldið frá Fótaskinni eftir
Bjartmar Guðmundsson, Af
blöðum Kom-áðs Vilhjálmsson-
ar, Selaróðrar eftir Guðmund
Þorsteinsson frá Lundi,
Bernskuminningar eftir Guð-
mund B. Árnason, Grenjaðar-
staðaprestar eftir Þórólf Jónas-
son og margt annað.
Bókin er öll bráðmyndarleg
og Þingeyingum til mikils sóma.
- Ymsar framkvæmdir
hiá Kf. Laiignesmga
J c o
(Framhald af blaðsíðu 1.)
urbæta verzlunarhús og íbúðar
hús fyi'ii' ritibússtjórann.
Þá er verið að koma upp fóð-
urblöndunarstöð á Þórshöfn.
Tækin koma í þessum mánuði
og einnig fáum við ársbirgðir af
féðurvörum; Ennfremur er ver-
ið að byggja 120 ferm. sölu-
skála. Selja á ýmiskonar veit-
ingar, sem hér vantar tilfinnan-
lega. Byrjað er á kjötvinnslu í
smáum stíl. Framleitt er kjöt-
fai’s og álegg, einnig reykt kjöt,
segir kaupfélagsstjórinn.
Aðspurður um nýju síldar-
verksmiðjuna, sagði Gísli Pét-
ursson, að stálgrind hússins
væri upp kominn, stöðugt væri
unnið við bygginguna, vélarnar
myndu koma upp úr áramótum
og ráð fyrir því gert, að síldar-
bræðsla gæti hafizt í maíbyrj-
un. Hann lét þess getið, að sér
virtist vel að þessai-i fram-
kvæmd staðið á allan hátt. Rót-
gróin vélsmiðja stæði m. a. að
framkvæmd þessai'i og traustir
einstaklingar með yfir 2 þús.
tonna bátaflota. Hákon Kristins
son er framkvæmdastjóri fyrir-
tækisins, mjög traustur maðui-,
sagði kaupfélagsstjórinn.
Snjór er töluvert mikill hér
austurfrá, ófært til Bakkafjarð-
ar og yfir Hálsa, þungfært um
Þistilfjörð. Sandvíkui'heiði fær,
sagði Gísli Pétursson kaupfé-
lagsstjóri að lokum og þakkar
blaðið þessar uplýsingar. □
MAÐUR SÁ sem keypti
Skarðsbók ný'skeð fyrir hönd
íslendinga á uppboði í Lund-
únum er fox-nbóksalinn norski,
Torgrim Hannaas, sem nú
er búsettur í Bretlandi. En
nafn hans hefir undanfarið ver-
ið afbakað á margvíslegan hátt
í blöðum hérlendis.
Þoi'grímur þessi er sonui'
Torleiv Hannaas, prófessors, frá
Hannási í Sætisdal í Austur-
Egðafylki í Noregi. Þoi'leifur
prófessor var norrænufræðing-
ur mikill, og um það leyti sem
ég kynntist honum á blaða-
mennskuái'um mínum í Björg-
vin, á fyrri heimsstyrjaldarár-
um, var hann ríkis-styrkþegi
um þriggja ára skeið, og að því
loknu settur prófessor við nor-
rænudeild Bergens Museum
(síðar Björgvinjar Háskóli)
1918.
Torleiv Hannaas prófessor
kom til í-slands með norska
skemmtiferðai'hópnum mikla
1929 (?), og hitti ég hann þá í
Reykjavík. Hann lézt nokkrum
UM 508 ÞÚSUND MÁL
í BRÆÐSLU
Neskaupstað 14. des. Síldin er
að fæi'ast frá landi og er á sömu
slóðum og hún var í fyrra um
þetta leyti. Við ei'um búnir að
fá 508 þús. mál í bræðslu. Ekk-
ei-t lát er á síldveiðunum þar til
í nótt, að hann fór að bræla og
allir bátar heldu á leið til lands.
Frystar hafa verið yfir 20 þús.
tunnui'. H. Ó.
ÓDÝRU
Strelch-huxurnar
komnar aftur
ÚTIGALLAR.
bleikir, bláir, gulir,
hvítir. - kr. 244.00
HETTUÚLPUR
1 og 2, — kr. 290.00
BARNAKÁPUR
m. húfu og vettlingum,
kr. 435.00
Verzl. ÁSBYRGI
Menn hafa oft orðið
of seinir að kaupa
Það ættu menn að
athuga núna.
Því fyrr — því hetra
HANGIKJÖT
KJÖTBÚÐ K.E.A.
árum síðar liðlega sextugur
að aldri. — Þorgrími syni hans
hefi ég aldrei kynrlst.
He'gi Valtýsson.
TIL JÓLAGJAFA:
REYKJARPÍPUR
í úrvali
PÍPUSTATIV
GASKVEIKJARAR
BEN ZÍN KVEIKJARAR
SÍGARETTUVESKI
fyrir tlömur og herra
VINDLA-
MUNNSTYKKI
SÍGARETTU-
MUNNSTYKKI
VINDLASKERAR
KONFEKTKASSAR
og margt fleira.
T ó b a k s b íi ð i n
HEIMDRAGI
Hér birtist annað bindi
HEIMDRAGA og flytur eins
og hið fyrsta íslenzkan fróð-
leik, gamlan og nýjan, eftir
ýmsa höfunda víðs vegar af
landinu. Af efni fyrsta bind-
is vakti hvað niesta athygli
dagbók Nínu, dóttur Gríms
amtmanns Jónssonar, enda
ekki á hverjum degi, sem
slíku efni skolar á fjörur
lesenda. — í þessu bindi
HEIMDRAGA birtast end-
unninningar Nínu, ritaðar
nokkru síðar en dagbókin.
Gefa þær að ýmsu leyti
betri hugmynd um heimilis-
líf foreldra hennar en dag-
bókin. Auk þess birtast liér
mörg athyglisverð bréf frá
Grími amtmanni.
Af öðru efni HEIMDRAGA að þessu sínni skal aðeins minnt á ýtar-
legan þátt um fyrsta íslenzka kvenlækninn eftir Kristmund Bjama-
son, þátt nm Magntis Magnússon Smith, íslenzkan skákkappa vestan-
hafs, cftir Gils Guðmundsson og ritgerð um höíund sögunnar Váltýr
á grænni trevju, eftir Vibnuiul jónsson.
ALISTAIR MACLEAN:
Á VALDI ÓTTANS
l’cssi nvja saga ALISTAIR
MACLEAN er með talsvert
öðrum liætti en aðrar sögur
lians. Sþenna sögunnar er
kynngimagnaðri en nokkru
sinni fytT. Dulúð sögunnar
orkar sterkt á lcsandann,
sem hefur óljóst hugboð um
liarmsögu bak við söguna
sjálfa. Og þegar þræðintir
taka að skýrast, stendur les-
andinn bókstaflega talað á
öndinni af eftirvæntingu. —
Getur þessi þrautþjálfaði
höfundur alltaf boðið upp
á magnaðri sögu og nieiri
spennu en í næstu bók á
undan? Mörguui mun finn-
ast, að svo sé, en annars
verður liver og einn að
svara fyrir sig sjálfan. —■
En eitt er víst:
ALISTAIR MACLEAN HEEUR ALDREI VERIÐ BETRI EN NÚ!
Eftir ALISTAIR MACLEAN eru áður komnar út á íslenzku eftir-
taldar bækur: Rvssurnar í Navarone, Nóttiu langa, Skip hans há-
ligtiar ÓDYSSEIFUR, Til móts við gullskipið og Neyðarkall frá norð-
urskauti.
IÐ U N N - Skeggjagötu 1 - Reykjavík