Dagur - 17.02.1988, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 17. febrúar 1988
f»að var mikið um dýrðir í
Domus Medica er Hún-
vetningafélagið í Reykja-
vík hélt upp á 50 ára
afmæli félagsins. Salurinn
var meira en þéttsetinn og
þurftu margir frá að
hverfa. Góð stemmning
var á hátíðinni og mættust
þar bæði brottfluttir Hún-
vetningar og gestir úr
heimahéraði.
Aðalsteinn Helgason for-
maður Húnvetningafé-
lagsins setti skemmtunina
og bauð gestina vel-
komna. Pá tók Jón Karl
Einarsson veislustjóri við
stjórninni og stýrði hátíð-
inni röggsamlega það sem
eftir var kvöldsins. Um 50
manns mættu alla leið
norðan úr Húnavatns-
sýslu til að samgleðjast
með félaginu. Par bar
mest á Karlakór Bólstað-
arhlíðarhrepps sem söng
á skemmtuninni undir
stjórn Gests Guðmunds-
sonar við góðar undir-
tektir samkomugesta.
Eftir að borðhaldinu lauk
fluttu þeir Jón ísberg
sýslumaður og Friðrik
Karlsson fyrrverandi for-
maður félagsins ávörp.
Fjórir fyrrverandi
formenn, þeir Jónas Ey-
steinsson, Jónas B.
Jónsson, Finnbogi
Júlíusson og Hjörtur
Júlíusson, voru gerðir að
heiðursfélögum ogþar að
auki var Pétur B. Olason
frá Miðhúsum líka gerður
að heiðursfélaga. Jóhann-
es Kristjánsson eftir-
herma mætti á staðinn og
var gerður góður rómur
að gamanmálum hans.
Eftir að formlegum
skemmtiatriðum var lokið
stigu Húnvetningar dans
við undirleik hinnar
síungu hljómsveitar,
Upplyftingar. Blaðamað-
ur Dags var á staðnum og
smellti af myndum í gríð
og erg. Það er því best að
leyfa myndunum að tala
sínu máli og sýna hve vel
Húnvetningar skemmtu
sér þetta kvöld. AP
Hmvetnim
Jónas B. Jónsson, Jónas Eysteinsson, Finnbogi Júlíusson, Pétur B. Ólason og Haukur Eggertsson fyrir Hjört
Jónsson. Gerðir að heiðursfélögum á 50 ára afmælinu.
- Litið inn á 50 ára afmælishátíð
Húnvetningafélagsins í Reykjavík
Húnvetningafélagið í Reykja-
vík er 50 ára um þessar
mundir. Féiagið var stofnað
17. febrúar árið 1938. Helstu
hvatamenn að stofnuninni
voru þeir Arinbjörn Árnason
frá Neðri-Fitjum og Gísli
Bjarnason frá Steinnesi. Á
fundinn mættu á þriðja hundr-
að manns og er það ótrúlega
mikill fjöldi miðað við íbúa-
fjölda bæjarins á þcim tíina.
Arinbjörn Árnason og Haukur
Eggertsson skrifuðu grein í 25
ára afmælisrit Húnvetninga-
félagsins þar sem aðdragandinn
að stofnun átthagafélaganna í
Reykjavík er rakinn. „Breyttir
atvinnuhættir leiddu til nokkurr-
ar röskunar á búsetu lands-
manna, því með vaxandi útgerð
fluttist fölk utan af landsbyggð-
inni til kaupstaðanna, þar sem
lífsskilyrðin voru álitin betri. Við
hin ntiklu áföll, er landbúnaður-
inn varð svo fyrir vegna kreppu
og sauðfjársjúkdónta, misstu
margir trú á, að hann gæti veitt
viðunandi lífskjör, og leituðu því
gæfunnar á nýjum slóðum, kaup-
stöðunum. Vissulega ntunu það
hafa verið rnörgum þung spor að
þurfa að yfirgefa sín föðurtún og
huga að nýjunt leiðum til lífsaf-
kontu, eftir að hafa horft á bú-
smalann hrynja niður. Er því
ekki að undra, þótt brennt hafi
sig í vitundina, það sent var að
baki, hvort heldur svipmót þess
var varpinn heima, dalurinn, áin
eða fjalliö.“
Arinbjörn og Haukur halda
áfrant: „Upp úr slíkum jarðvegi
fóru að myndast á árunum eftir
1930 samtök aðflutts fólks í
Reykjavík. Fyrst voru það stærri
heildir óbeins félagsskapar úr
hinum fjarlægari landshlutum.
Gengust þá ötulir menn fyrir hin-
unt svokölluðu landsfjórðungs-
mótum, er voru skemmtanir, sem
haldnar voru yfirleitt einu sinni á
ári í samkomuhúsum bæjar-
ins . . . Á þessurn árum og frani
yfir 1940 fjölgaði ntikð hinu
aðflutta fólki. Fór þá að vakna
áhugi ntargra fyrir formlegum
félagsskap „innflytjendanna",
enda var mörgum tamt, er fund-
um bar saman, að spyrja frétta að
heintan. Við flest, sem að heiman
vorum flutt, höfðum vakandi
áhuga fyrir okkar heimabyggð og
kjörum þess fólks, sent eftir var.
Átthagafélögin voru því kær-
komin flestu fólki, enda ntegin
grunnur þeirra sem að framan er
lýst: annars vegar dulin þörf á
sambandi við átthagana, sem á
þennan hátt birtist „symbólst" í
gervi félaganna, og hins vegar
sem nokkurs konar yfirbót gagn-
vart þeirri sektarkennd, er marg-
ur mun hafa fundið til, er hann
yfirgaf heimahéraðið, þar sem
óþrjótandi verkefni biðu. Þau
sköpuðu líka tækifæri til endur-
nýjaðra kynna gamalla samsýsl-
unga og myndunar nýrra milli
annarra, er aðeins höfðu þekkst
af orðspori."
Fyrsta átthagafélagið sem
eignast eigið húsnæði
Húnvetningafélagið í Reykjavík
var fyrsta átthagafélagið í
Reykjavík sem eignaðist eigið
húsnæði. í fyrstu keyptu það
aðstöðu að Miðstræti 3, en
Sigurður Ingi Björnsson formaður Bólstaðarhlíðarkórsins í góðum félags-
skap.
Bólstaðarhlíðarkórinn.