Dagur - 29.03.1989, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - Miðvikudagur 29. iriárs 1989
AKUREYRARB/ÍR
Skrifstofustarf
Laust er til umsóknar starf á Bæjarskrifstof-
um Akureyrarbæjar.
Æskilegt að umsækjendur hafi stundað nám á
viðskiptabraut eða.hafi reynslu í skrifstofustörf-
um. - 100% starf.
Laun samkvæmt kjarasamningi STAK og Akur-
eyrarbæjar.
Upplýsingar um starfið veitir starfsmannastjóri í
síma 21000.
Umsóknarfrestur er til 7. apríl.
Umsóknareyðublöð fást í starfsmannadeild.
Bæjarritari.
SBA
SÉRLEYFISBÍLAR
AKUREYRAR S/F
Óska eftir bifreiða-
stjórum til starfa í sumar
Einnig teiðsögumönnum í júní, júlí og ágúst.
Leiðsögumannanámskeið áskilið.
Uppl. í skrifstofunni fyrir hádegi og í síma 23510 og
985-22616.
Sérleyfisbílar Akureyrar.
Ljósmyndari
Ljósmyndari óskast til starfa á ritstjórn Dags.
Um er að ræða fullt starf.
Reynsla af fréttaljósmyndun æskileg.
Umsóknarfrestur er til 4. apríl nk.
Nánari upplýsingar gefur ritstjóri í síma 96-24222.
Minning:
AðaJbjöm Amgrímsson
Fæddur 8. mars 1907 - Dáinn 23. janúar 1989
Móðir hans var Kristbjörg dóttir
Sigfúsar Vigfússonar bónda í
Hvammi í Þistilfirði og konu hans
Aðalbjargar Jónasdóttur systur
Aðalsteins í Hvammi.
Arngrímur faðir hans var sonur
Jóns Samsonarsonar bónda og
skálds á Hávarðsstöðum og Ólafar
Arngrímsdóttur konu hans. Þau
hjónin áttu tvö börn, Aðalbjörn og
Ólöfu, konu Jóhanns Lúthers
Grímssonar í Tunguseli. Dvelur hún
nú á sjúkrahúsi á Húsavík.
Arngrímur í Hvammi var orðlagð-
ur smiður bæði á tré og járn, og
stundaði smíðar jafnhliða búskapn-
um og féll aldrei verk úr hendi.
Ungur heyrði Aðalbjörn hamars-
höggin frá smiðju föður síns og hann
sá skeifurnar og ljábakkana verða
til. Hann heyrði í söginni þegar faðir
hans var að saga rekatrén, sem
Arngrímur hafði sótt á sleðum út á
Langanes eða austur í Fell. Aðal-
björn fylgdist með því þegar ná-
grannar og sveitungar komu með
bilaða eða hálf ónýta hluti og faðir
hans fann alltaf einhver ráð til að
endurbæta þá og gera aftur eins og
nýja.
Aðalbjörn var 11 ára þegar faðir
hans tók salthúsið í Heiðarhöfn og
flutti það í heilu lagi á sleðum til
Þórshafnar og gekk þar frá því á
steyptum grunni.
Arngrímur hafði byggt sér tvílyft
timburhús. Um þetta ieyti tók hann
neðri hæðina undan þeirri efri og lét
hana sfga niður á grunninn. Þessar
og þvílíkar uppfinningar, marghátt-
uð úrræði, vinnulag og dugnaður
Arngríms urðu Aðalbirni ævarandi
hvatning og gáfu hugmyndum hans
byr undir báða vængi.
Aðalbjörn var í barnaskóla hjá
Halldóri Benediktssyni á Hallgils-
stöðum, og eftir fermingu sótti hann
tíma til Haildórs, sem hélt uppi
unglingakennslu öðru hvoru á
vetrum. Aðalbjörn mun hafa notið
vel þessarar stuttu skólagöngu og
búið að henni lengi, enda ástundun
og námshæfileikar í besta lagi. M.a.
fékk hann tilsögn í orgelleik hjá
Halldóri, og átti lengst af orgel og
spilaði jöfnum höndum eftir nótum
eða eyranu.
Aðalbjörn var ungur þegar hann
fór að sækja bækur í lestrarfélagið.
Snemma fór hann að lesa tímarit og
dagblöð og fylgjast með því, sem yar
að gerast í kringum hann, bæði í
félagsmálum og stjórnmálum, og lét
ekki fram hjá sér fara fréttir af
vélum og tækninýjungum.
Fram undir tvítugsaldur vann
Aðalbjörn öll venjuleg störf við bú
foreldra sinna og lærði þær vinnuað-
ferðir sem notaðar höfðu verið um
aldir. Hann var karlmenni að burð-
um og afkastamaður að hverju sem
hann gekk m.a. mikill sláttumaður
og léttvígur og þolinn göngumaður.
Margháttuð vinsamleg samvinna
var með þeim bændum í Hvammi og
gekk mikið undan þeim þegar þeir
gengu allir að einu verki. Þau kynni
voru mikilsverð lífsreynsla fyrir ung-
an hugsjóna- og athafnamann.
Árið 1928, 4. apríl, giftu þau sig
Aðalbjörn og Jóhanna María Jóns-
dóttir, sem verið hafði kaupakona í
Hvammi ættuð úr Vopnafirði. Þeim
hjónum varð fjögurra barna auðið:
Jón flugvallarstjóri Þórshöfn, kvænt-
ur Huldu Ingimars. Börn 3 dætur og
3 synir. Ari bóndi í Hvammi, d. 4.
mars 1986. Ekkja hans Hanna Sig-
fúsdóttir. Börn 3 dætur og 3 synir,
tveir þeirra nú dánir. Guðrún Ragn-
hildur, d. 1944. Aðalbjörn Arnar
ýtustjóri og vélaviðgerðarmaður
Þórshöfn. Kvæntur Sigríði Andrés-
dóttur. Börn 1 dóttir og 2 synir.
Fyrstu búskaparárin bjuggu þau
Aðalbjörn og María á smíðahúslofti
Arngríms, þar til að þeir feðgar
byggðu íbúðarhús 1936 sem ennþá
er búið í. Aðalbjörn 'oyggði útihús
og tók mikið land til ræktunar.
Vorið 1931 réðist Aðalbjörn vél-
stjóri ásamt Snorra Arnfinnssyni á
dráttarvél sem Búnaðarsamband
Norður-Þingeyinga átti. Þeir fóru
bæ frá bæ í Þistilfirði og unnu mest
allan sólarhringinn framan af sumr-
inu. Þeir félagar unnu af miklu
kappi, plægðu og herfuðu móana,
margar dagsláttur í stað. Þetta var í
fyrsta skipti sem dráttarvel kom í
sveitina. Það fór fagnaðaralda um
byggðina og fólkið sá fram á byltingu
í jarðrækt og heyöflun. Þetta verk-
efni átti mjög vel við Aðalbjörn.
I Jæstu árin var hann oft til kvaddur
að leiðbeina þeim, sem áttu að vinna
með vélinni eða gera við bilanir.
Þessa dráttarvél eignaðist Aðalbjörn
þegar hún var 15 ára gömul.
Aðalbjörn varð manna fyrstur hér
um slóðir að fá sér útvarpstæki.
Laust eftir 1930 var hann á stuttu
námskeiði í Reykjavík til þess að
kynna sér útvarpsvirkjun, rafmagn
o.fl. í sambandi við vélar og tæki.
Þegar heim kom fór hann að setja
upp viðtæki fyrir fólk og gera við
þegar eitthvað bilaði. Fór hann oft
gangandi, áður en bílar komu til
sögunnar, vestur allan fjörð, út á
Langanes eða austur á Strönd. Varla
munu allar þessar ferðir hafa verið
Margrét frá Öxnafelli andaðist að
heimili sínu, Þórunnarstræti 115 á
Akureyri 19. mars. Hún fæddist í
Öxnafelli í Saurbæjarhreppi í Eyja-
firði 12. apríl 1908. Faðir Margrétar
var Jón bóndi Thorlacius, sem var
sonur Þorsteins Thorlaciusar hrepp-
stjóra Einarssonar Thorlaciusar
prests að Saurbæ í Eyjafirði, Hall-
grímssonar prests að Miklagarði.
Föðurmóður Margrétar var Rósa
Jónsdóttir ljósmóðir í Leyningi,
Bjarnasonar. Jón faðir Margrétar var
albróðir séra Einars Thorlaciusar í
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd. En
Ólöf hálfsystir þeirra bræðra var
móðir Vilhjálms Þórs og þeirra syst-
kina.
Móðir Margrétar var Þuríður
Jónsdóttir og voru foreldrar hennar
Jón Tómasson bóndi í Holti í Hrafna-
gilshreppi og kona hans, Þórunn
Randversdóttir frá Leyningi. Stóðu
eyfirskar ættir því að Margréti, sem
jafnan kenndi sig við æskuheimili
sitt, Öxnafell.
Margrét ólst upp í hópi tíu syst-
kina er upp komust og voru þau
JAFNAR TÖLUR • ODDATÖLUR • HAPPATÖLUR
Þetta eru tölurnar sem upp komu 25. mars 1989.
Heildarvinningsupphæð var kr. 19.987.529,-
1. vinningur var kr. 12.081.440,-
Fjórir þátttakendur voru með 5 tölur réttar og fær hver þeirra kr. 3.020.360.-
Bónusvinningurinn (fjórar tölur + bónustala) var kr. 1.172.598.-
Skiptist á 14 vinningshafa og fær hver þeirra kr. 83.757,-
Fjórar tölur réttar, kr. 2.022.723.- skiptast á 379 vinningshafa, kr. 5.337 - á mann.
Þrjár tölur réttar kr. 4.710.765.- skiptast á 12801 vinningshafa, kr. 368,- á mann.
Sölustaðir eru opnir frá mánud. til laugard. og er lokað 15 mín. fyrir útdrátt.
þessi: Þorsteinn, sem alla ævi átti
heima í Öxnafelli, ókvæntur og barn-
laus. Hann er látinn. Næst er Rósa.
Hún giftist Benedikti Júlíussyni
bónda í Hvassafelli og eignuðust þau
fjögur börn. Benedikt er látinn en
Rósa býr á Akureyri. Þriðja var Álf-
heiður, ógift en eignaðist dreng. Hún
lést fyrir fáum árum. Þá er Ester, gift
Jóhanni Brynjólfssyni múrarameist-
ara, ættuðum úr Húnaþingi. Þau eru
barnlaus og dvelja í Skjaldarvík síð-
ustu árin. Hallgrímur er bóndi í
Öxnafelli, kvæntur Sesselju Andrés-
dóttur frá Hálsi í Kjós og eiga þau
einn son. Sjötta systkinið var
Margrét, sem hér er minnst og sjö-
undi er Jón, sem dvelur á Elliheimil-
inu Grund í Reykjavík. Hann er
ókvæntur og barnlaus. Áttundi er
Einar, iðnverkamaður á Akureyri,
kvæntur Hrund Kristjánsdóttur frá
Ytri-Tjörnum. Þau eiga tvö börn.
Þórunn giftist Þorsteini Guðmunds-
syni smið frá Borgarfirði eystra. Þau
bjuggu í Reykjavík og eignuðust
fjórar dætur. Þórunn er látin. Yngst
er Þóra, gift Þorsteini Jónssyni frá
Syðri-Tjörnum, bónda á Moldhaug-
um. Þau eiga sjö börn.
Heimilið í Öxnafelli var talið
bjargálna, en ekki varð auður eða
ofdekur systkinunum fjötur um fót.
Dulrænir hæfileikar voru í báðum
ættum og erfði Margrét þá í ríkum
mæli og jafnvel fleiri systkinin.
Frá bernsku hafði Margrét frábæra
skyggnigáfu og dulheyrn. Hún sá
liðna atburði og henni var oft sýnt
inn í framtíðina. Hún sá og
umgekkst daglega látna menn og
málleysingja, sá álfa og huldufólk,
gat horfið úr líkama sínum og farið
um víða veröld og hún naut mjög vel
söngs og tónlistar, sem aðrir nutu