Dagur - 01.12.1990, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - Laugardagur 1. desember 1990
tómstundir
IA\7a\ /A\ heilsugæslustöðin
Á AKUREVRI
Mænusóttar-
bólusetning
Almenningi er boöiö upp á grunn- og viðhaldsbólu-
setningu gegn mænusótt (lömunarveiki), mánudag-
inn 3. desember milli kl. 17 og 19.
Mælt er meö aö bólusetja á 4-5 ára fresti til aö við-
halda ónæmi. Einstaklingar eldri en 60 ára þurfa
ekki að láta bólusetja sig.
Bólusetningin fer fram í Hafnarstræti 104 (fyrir ofan
Akureyrar Apótek) og kostar 200 kr.
Hafið meöferöis ónæmisskírteiniö ykkar. Einnig er
minnt á aö þessi bóiusetning er í boöi allt áriö á
fimmtudögum milli kl. 12 og 13.
Starfslið Heilsugæslustöðvarinnar á Akureyri.
Félag aldraðra
á Akureyri
Litlu jólin
Félag aldraöra Akureyri, hefur samkomu í Blá-
hvammi, Skipagötu 14, sunnudaginn 9. des. kl.
15.00.
Dagskrá:
1. Söngur Kór aldraðra.
2. Ávarp sr. Birgir Snæbjörnsson.
3. Skemmtidagskrá í umsjá Bjargar Finnbogadóttur.
Kaffihlaðboð.
Aðgangur kr. 1.000,00.
Tekið á móti pöntunum og miðar seldir í Húsi aldr-
aðra, miðvikudaginn 5ta desember.
Einnig má hafa samband við Konráð Ásgrímsson í
síma 21984.
Stjórnin.
I
„Enduraæring að setjast
niður og skoða safbíð sitt“
- segir Páll A. Pálsson, ljósmyndari á Akureyri
Þrjátíu ár eru liðin frá því safnarabakterían tók að
herja af alvöru á Pál A. Pálsson, Ijósmyndara á Akur-
eyri. Þá byrjaði hann að safna peningaseðlum en brátt
varð söfnunin fjölbreyttari og í dag á hann mikið safn
prjónmerkja, einkennismerkja, peningaseðla, tunnu-
merkja og greiðslukorta, svo ekki sé minnst á safn 80-
90 myndavéla. Til að fræðast eilítið nánar um safnar-
ann Pál A. Pálsson heimsóttum við hann og fengum að
líta á safnið.
Safnar vísum um sjálfan sig
Ekki er allt enn upp talið því
sennilegast getur enginn annar
safnari á landinu státað af því að
eiga fjöldann allan af vísum um
sjálfan sig. „Já, þetta byrjaði fyr-
ir um 20 árum þegar mér tókst að
fá Bjarna heitinn úrsmið til að
gera um mig vísu og auðvitað
myndaði ég hann í staðinn. Og
svo kemur oft fyrir að hagyrðing-
ar skjóti á mig vísu þegar ég hef
myndað þá og greiða þannig fyrir
myndina. Nú á ég fulla möppu af
svona vísum,“ segir Páll þegar
við höfum komið okkur fyrir á
vinnustofu hans í miðbæ Akur-
eyrar. Ef grannt er skoðað leynist
innan um ljósmyndirnar eitt og
annað sem tengist söfnunaráráttu
Páls, bæði myndavélar, barm-
merki og jafnvel fullur kassi af
spilum en hann er fljótur að
sverja spilasöfnun af sér; segist
eiginlega hafa tekið við þessu af
dætrunum.
Það kemur háðskur svipur á
Pál þegar hann er spurður hvort
allar hafi þessar vísur um hann
verið á einn veg. „Yfirleitt hafa
þetta verið lofvísur en þarna er
þó ein á hinn veginn. Hana gerði
Rósberg Snædal en hann sagði
einu sinni um mig:
Handarskömm er handverk Páls
hér um vitni bera
myndasmiður Satans sjálfs
sæmdi honum helst að vera.
Petta var ekki slæm greiðsla
og ntyndina fékk hann um hæl,“
bætir Páll hlæjandi við.
Fimmtíukallinn var
neistinn sem þurfti
Söfnunin byrjaði hjá Páli fyrir 30
árum. „Við seðlaskiptin 1960
eignaðist ég nýjan, sléttan og
grænan fimmtíukall og mér
fannst hann svo fínn að ég setti
hann undir glerið á borðinu hjá
mér. Þar með var söfnunin byrj-
uð og út frá þessum peningi óx
seðlasöfnunin og fljótlega leidd-
ist þetta út á fleiri brautir.
Reyndar kom fyrir að maður væri
svo blankur að maður þyrfti á
peningnum undir glerinu að
halda en alltaf útvegaði ég mér
annan í staðinn. En mynt hef ég
að mestu látið vera að safna, að
öðru leyti en því að ég hef safnað
íslenskum brauð- og vörupening-
um og einkapeningum."
Páll segir að sjálfsagt séu þeir
til sem safni nánast hverju sem er
en hann láti ekki leiðast inn á
slíkar brautir. „Maður verður að
takmarka sig,“ segir hann.
Nær 1000 barmmerki og
einkennismerki
Segja má að söfnun Páls byggist
að mestu upp á barmmerkjunum
og greiðslukortum. Eins og með
svo margt annað réði tilviljunin
miklu um það að Páll fór út í að
safna barmmerkjum, eða prjón-
merkjum eins og þau eru stund-
um nefnd. Faðir hans stundaði í
sinni tíð íþróttir og gaf honum 15
merki sem hann hafði eignast í
gegnum þessa iðkan. Fljótt byrj-
aði merkjunum að fjölga og brátt
verða þau eitt þúsund. Innan
þessa flokks er hægt að fara
margar leiðir, t.d. safna íþrótta-
merkjum, merkjum flutningafyr-
irtækja, félaga og klúbba. Og þar
með er hreint ekki öll sagan sögð
vegna þess að stöðugt eru sömu
merkin endurútgefin með minni-
háttar breytingum sem ekki fara
framhjá vökulum augum safnar-
anna þó að allur almenningur
veiti slíkum atriðum litla athygli.
Páll viðurkennir að í sumum
tilfellum komi fólk til sín og bjóði
sér merki eða eitthvað annað sem
ella færi á öskuhaugana. „Við
þessir ruslasafnarar erum því að
bjarga ákveðnum hlutum frá
glötun því annars væri þessu
hent. En hvað ég ætla síðan að
gera við þetta þegar ég verð
allur, það veit ég ekkert um. Ætli
ég taki þetta ekki með mér,“ seg-
ir Páll og brosir við.
Verður að vera hægt að
treysta safnaranum
Að vissu leyti eru safnarar trún-
aðarvinir þeirra sem láta þá hafa
hluti. Þetta kann að virðast svo-
lítið undarlegt en þó ekki þegar
haft er í huga að oft er um mjög
persónulega muni að ræða eða
muni sem gæti komið sér illa ef
viðkomandi safnari misnotaði
sér. Páll nefnir dæmi um þetta úr
sinni söfnun.
„Ég á fálkaorður en ég færi að
sjálfsögðu ekki að mæta í veislu
með þessar orður. Það væri hrein
og klár misnotkun enda hef ég
ekki unnið fyrir slíku.“
Páll tekur annað dærni um
þetta atriði úr greiðslukortasafni
sfnu og þar er komið að enn ein-
um kafla í söfnun hans. „Ég held
að ég sé sá eini á landinu sem
safna greiðslukortum og þessi
kort fæ ég auðvitað í trausti þess
að ég noti mér þau ekki rang-
lega,“ heldur hann áfram í
umræðunni um traustið á bak við
söfnunina. Páll sýnir með nokkru
stolti þetta greiðslukortasafn sitt
og bendir á að þrátt fyrir að þessi
kort hafi ekki verið í notkun um
langt skeið hér á landi þá hafi þau
nú þegar verið gefin út í nokkr-
um útgáfum. Páll svarar því ját-
andi hvort greiðslukortafyrir-
tækjunum sé kunnugt um þessa
söfnun hans.
„Þau vita um þetta. En eins og
ég sagði áðan þá er mér treyst
fyrir kortunum og þess vegna
leggja þessir aðilar sína blessun
yfir þetta.“
Greiðslukortasöfnun Páls byrj-
að í árslok 1985 en þá var fyrsta
útgáfa Visa-kortanna að renna út
og svo vill til að af þessum kort-
um eru mörg af fyrstu greiðslu-
kortum þáverandi banka- og spari-
sjóðsstjóra landsins. Og í þessu
safni er hægt að finna allar útgáf-
ur hinna ýmsu peningastofnana á
Páll A. Pálsson með hluta af þeim merkjum sem hann hefur safnað í gegnum árin. Hann heldur á spjöldum með
fálkaorðum og merkjum ýmissa slökkviliða landsins en á borðinu fyrir framan hann má sjá merki Flugleiða, Hjálp-
ræðishersins, ýmissa íþróttafélaga og Securitas, svo fátt eitt sé nefnt. Mynd: Goiii