Þjóðviljinn - 20.10.1983, Qupperneq 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 20. október 1983
Stjómarandstaðan í útvarpsumræðum
Guðmundur J.
Guðmundsson:
Forsætis-
ráðherra er
undarlegur
Forsætisráöherra er einn undar-
legasti maöur sem ég heyri í. Hann
er alltaf undrandi. Hann var stór-
kostlega undrandi þegar hann kom
úr vinstri stjórninni hvernig á-
standið væri. Nú er hann að lýsa því
yfir að það hafi verið byggð þetta
og þetta mörg sláturhús, að mér
skilst í tómri vitleysu. Hann var
landbúnaðarráðherra. Þegar hann
kom úr síðustu ríkisstjórn var hann
forundrandi á því hvað var búið að
kaupa marga togara. Hann var
sjávarútvegsráðherra. Og meira að
segja sagöi hann: Jú, það var rétt,
ég pantaði tvo togara. Ég var bara
búinn að gleyma því.
Það má náttúrlega leika þessa
plötu ár eftir ár, að láta alltaf alla
hluti koma sér á óvart. Tala svo af
hjartans sannfæringu um það að
það sé verið að köma öllum hlutum
í lag. Og þegar hann er búinn að
koma þeim í lag þá er hann svo
forundrandi að þetta skuli allt vera
komið í algjöra hönk.
Guðrún
Agnarsdóttir:
i
Hvers vegna
ögra
fólkinu?
Hvers vegna þurfti að ögra fólki
með því að leggja á það ófrelsi,
svipta það samningsrétti? Ekki
örvar það samvinnu og samhjálp.
Það má ekki vanmeta velvilja þjóð-
arinnar og það hve reiðubúin hún
er til samstöðu til að leysa vand-
ann, en fara verður með sanngirni
og sérhver verður að bera sinn
skerf af byrðunum.
Hver hefur svo forgangsröðin
verið og hvar hafa megináherslur
verið lagðar? Hugsið ykkur hús-
bónda á bágstöddu heimili, þar
sem matur er naumur: Hvernig lit-
ist ykkur á að vera í forsjá hans ef
hann veldi stærstu bitana handa
sjálfum sér, en skammtaði lítilræði
ofan í börnin og aðra lítilmagna?
Kristín
Halldórsdóttir:
Ráðherrar
fari í strætó
Er jafn auðvelt fyrir einstæða
móður með lágmarkstekjur að
þola rýrnun kaupmáttar eins og
ráðherra eða framkvæmdastjóra
með 70-100 þús. kr. tekjur á mán-
uði.
Því fer sannarlega víðs fjarri og
það hljóta ráðherrarnir að vita.
Eða vita þeir það ekki? Ég er alls
ekki viss um að þeir skilji aðstæður
þessa fólks, hafi reynt að setja sig í
spor þess. Þeir hefðu kannski gott
af því að taka sér far með strætis-
vagni öðru hverju til að minna sig á
að ekki hafa allir efni á að eiga bíl,
jafnvel ekki af minnstu og spar -
neytnustu gerð.
Guðmundur J.
Kristín H.
Kjartan
Guðrún
Karl Steinar
Sigríður Dúna
Stefán
Jón Baldvin
Svavar
Kristín K.
Guðmundur E.
Margrét
Kjartan
Jóhannsson:
Jafna
verður
óréttlætið
Það er hörmulegt að menn skuli
þurfa að þola það öllu lengur, að
hafa mánaðartekjur, sem eru
innan við 14-15 þús. kr. á mánuði.
Samfélagið verður að leggja sitt af
mörkum til að jafna þetta óréttlæti.
Þessum markmiðum má ná, það á
að gera með því að stöðva ranga
fjárfestingu og fresta óþarfri fjár -
festingu. Það á að gera með því að
deila byrðum réttlátlega og láta
vera að setja fé í óþarfa. Ríkis-
stjórnin á að ganga á undan á sínu
eigin heimili.
Það má frysta framkvæmdir sem
geta beðið, hvort heldur í Seðla-
banka, mjólkurstöðvum, stórhýs-
um aðalverktaka eða bensínaf-
greiðslustöðvum og ýmsu fleiru og
verja því fé, sem áformað er í þess-
ar framkvæmdir til að jafna kjörin
t.d. til að lána til húsnæðismála.
Karl Steinar
Guðnason:_______________
Andstæðing-
ar velferðar-
þjóðfélagsins
Á síðustu árum hafa hreyfingar
jafnaðarmanna hvarvetna um
heim beitt sér fyrir uppbyggingu
velferðarþjóðfélaga. Hver einstak-
lirigur er tryggður frá vöggu til
grafar. Ilver einstaklingur þarf
ekki að óttast um afkomu sína.
Heilbrigðir hjálpa þeim sjúku.
Hinir ungu hjálpa þeim öldnu.
Þessar skoðanir hafa átt það
mikið fylgi að andstæðingarnir
hafa ekki vogað sér að láta ands-
töðu sína í ljós. Þeir hafa þagað
þunnu hljóði.
Maður hefði haldið að verka-
lýðshreyfing og jafnaðarmenn
þyrftu ekki lengur að kljást við
andstæðinga velferðarkerfisins.
Nú hefur komið í ljós að þeir eru í
fullu fjöri. Þar eru þeir í gervi um-
skiptinga, manna sem segja eitt en
gera annað.
Sigríður Dúna
Kristmundsdóttir:
Slá ryki
í augu
fólks
í þessari röksemdafærslu er að
finna þá skoðun, að hjöðnun verð-
bólgunnar sé í sjálfu sér kjarabót
og .því sé það réttlætanlegt, að
launafólk leggi mikið á sig í þessum
efnum. En hjöðnun verðbólgunnar
er ekki endilega bein kjarabót í
sjálfu sér. Hún er vissulega mikil-
væg fyrir alla hagsýslu í landinu,
viðskipti okkar við útlönd og af-
stöðu manna til verðmæta al-
mennt.
En minni verðbólgu fylgir ekki
sjálfgefin kaupmáttaraukning við
núverandi aðstæður. Lægra verð-
bólgustig eitt og sér færir launa-
fólki ekki kaupið sitt óskert aftur.
Hér er því verið að slá ryki í augu
fólks. Það þarf fleira að koma til en
hjöðnun verðbólgunnar til þess að
kaupmáttur launa aukist á ný. En
um það er ekkert að finna í stefnu-
ræðu forsætisráðherra.
Stefán
Benediktsson:
Kerfísflokk-
ar í stjórn
Enn á ný eru þessir kerfisflokkar
komnir í stjórn saman. Gengisfell-
ing, launaskerðing og verðhækk-
anir eru gamalkunn vinnubrögð,
sem ekkert leysa. Hvar eru lausnir
og hvað á fólkið að bíða lengi eftir
þeim? Skerðing mannréttinda með
afnámi samningsréttar er eina nýj-
ungin, sem þessi stjórn býður upp
á. Kerfið heldur velli og vel það.
Um leið og framlög til aldaðra og
barnaheimila eru skorin niður er
margföldu fjármagni spýtt inn í yf-
irstjórn ríkisbáknsins, báknsins,
sem einu sinni átti að fara burt.
Forsætisráðherra segir að fyrstu
aðgerðir ríkisstjórnarinnar hafi
verið róttækar. Það er alrangt.
Margnotuð úrræði eru ekki róttæk,
þó að framkvæmd þeirra sé ger-
ræðisleg.
Jón Baldvin
Hannibalsson:
Hver er
lærdómur- .<
inn?
Hvað má læra af þessari reynslu?
Eru of há laun ekki undirrót verð-
bólgu? Spyrjið atvinnurekendur.
Þeir munu viðurkenna, að hlutfall
launa hefur farið lækkandi í fram-
leiðslukostnaði undanfarin ár,
enda eru launin lægri hluti þjóðar-
tekna hjá okkur en öðrum. Verð-
bólguöldur sigla jafnan í kjölfar
nýrra gengisfellinga og gengissigs.
Ég spyr: - Hvað veldur látlausum
þrýstingi á gengið? Launin í frysti-
húsunum, launin hjá iðnverkafólk-
inu eða hlutur sjómanna, sem hef-
ur farið símninnkandi þrátt fyrir
óbreytt strik? Atvinnurekendur
munu viðurkenna, að svo er ekki.
Hver er þá skýringin? Það er of-
fjárfesting. Fjárfesting er miklu
hærra hlutfall þjóðartekna hjá
okkur íslendingum en öðrum.
Svavar
Gestsson:
Svikin við
kjósendur
Stjórnarflokkarnir hafa báðir
svikist aftan að kjósendum sínum.
Gleggsta dæmið í þessu efni eru
húsnæðismálin. Þar lofaði Geir
Hallgrímsson 80% fyrir kosningar.
Þegar félagsmálaráðherra tók við
lofaði hann 50%. Þegar leið á
sumarið lækkaði hann loforðið nið-
ur í 30%. Nú um miðjan október
liggur fyrir að ríkisstjórnin hefur
ekkert gert í húsnæðismálum nema
að lofa. Ríkisstjórnin hefur lofað
útborgun viðbótarlána um 300
milj. kr. í næsta mánuði.
Engin fjáröflun hefur verið ák-
veðin í þessu skyni og engir pening-
ar eru enn til. Félagsmálaráðherra
lofar 100 þús. milj. kr. á lánsfjárá-
ætlun næsta árs til Byggingarsjóðs
ríkisins en aðrir ráðamenn vilja
skera áformin niður um 400 milj.
kr. Allt húsnæðismálakerfið er í
uppnámi og í hers höndum vegna
loforðablaðurs ráðherranna.