Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1995, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 15. DESEMBER 1995
15
íslenskt tónleika-
fólk og tónlistarhús
Nokkur orð um íslenskt tónlist-
arfólk og tónlistarhús „Ég er óend-
anlega þakklátur tónlistinni fyrir
það hve oft hún hefur hresst mig
og bjargað mér úr sárum nauð-
um“. Svo mælti Marteinn Lúter.
Margir hafa eflaust getað tekið
undir þessi orð allar götur síðan
þau voru sögð og því má með
sanni segja að þau séu sígild eins
og tónlistin. Án nokkurs vafa hef-
ur Marteinn Lúter verið að vitna
til sálrænnar reynslu sinnar. Á
okkar tímum gæti ofangreind setn-
ing átt við í félagslegum skilningi
ekki síður en andlegum.
Tónlistarmenn
og hjálparstarf
Mér hefur oft verið hugsað til
þess að undanförnu hversu gríðar-
lega stór þáttur tónlistarmanna er
í mörgu hjálparstarfi. Til dæmis
hefur íslenskt tónlistarfólk borið
uppi hverja fjáröflunina á fætur
annarri hérlendis á undanfórnum
árum. Islenskir tónlistarmenn
virðast ætíð boðnir og búnir tU að
leggja góðum málefnum lið, hvort
sem er að beiðni annarra eða að
eigin frumkvæði og, það yfirleitt
endurgjaldslaust.
Mér finnst þessi staðreynd ekki
hafa komið nægjanlega skýrt fram
í fjölmiðlum og löngun tU að bæta
úr því hefur farið sífeUt vaxandi.
Sú löngun fékk byr undir báða
vængi er ég las í DV miðvikudag-
inn 6. desember síðastliðinn ádeilu
frá Svanhildi nokkurri á nýlegt
framtak fulltrúa tónlistarmanna
tU að vekja athygli á skorti á sér-
útbúnu tónlistarhúsi hér á landi.
Kjallarinn
Þorsteinn Ólafsson
framkvstj. Styrktarfélags krabba-
meinssjúkra barna
Ríkið og tónlistin
Það vita allir hugsandi menn að
flöldi mála, sem leggja þarf fjár-
magn í, hvort sem um byggingar
eða annað er að ræða, nálgast hið
óendanlega. Einmitt þess vegna
þarf að forgangsraða, m.ö.o að
leggja það fé sem til reiðu er hverju
sinni í þau málefni sem mikilvæg-
ust eru. Þetta er þó því miður ekki
aUtaf gert en það er önnur saga.
Ekki ætla ég að reyna að leggja mat
á það hvenær röðin kemur að tón-
listarhúsi hvað varðar stórar fjár-
veitingar. Ég tel hins vegar sjálfgef-
ið að ríki og sveitarfélög leggi sitt af
mörkum tU að tónlistin, þetta stór-
kostlega fyrirbæri sem er svo órjúf-
anlegur hluti af lífi okkar allra, fái
þann sess er henni ber hér á landi
sem annars staðar.
Þeir fiska sem róa
Það hefur sýnt sig í gegnum tíð-
ina að samkennd okkar íslendinga
er mikU og e.t.v. einstök þegar
neyðin er annars vegar og hjálpar
þörf. Skemmst er að minnast Flat-
eyrar- og Súðavíkurslysanna á
þessu ári í því sambandi en þar
má bæta við ótal dæmum ef rifjað-
ar eru upp safnanir og önnur
hjálparátök fyrri ára. Hvað tónlist-
arhús varðar er að sjálfsögðu ekki
hægt að tala um neyð. Sá skortur
sem þar um ræðir kallar ekki á
sams konar fjársafnanir og að ofan
var vikið aö. Hins vegar á áhuga-
fólk um byggingu tónlistarhúss
stuðning þjóðarinnar skUinn en
ekki gagnrýni fyrir það að vekja
athygli á málstað sínum. Þeir fiska
sem róa! Gagnrýnendum slíks
framtaks væri hollt að velta fyrir
sér hversu miklu fé tónlistarmenn
okkar hafa tekið þátt í að safna til
góðra málefna. Þar er um ófá
hundruð milljóna króna að ræða á
núvirði, upphæð sem í dag nægði
til að reisa hið myndarlegasta tón-
listarhús og gott betur.
Þorsteinn Ólafsson
„Hins vegar á áhugafólk um byggingu
tónlistarhúss stuðning þjóðarinnar skil-
inn en ekki gagnrýni fyrir það að vekja
athygli á málstað sínum.“
Islenskir tónlistarmenn virðast ætíð boðnir og búnir til að leggja góðum
málefnum lið og það yfirleitt endurgjaldslaust, segir m.a. í grein Þor-
steins. — Tónleikar til styrktar Hljómlistarhúsi.
íslenskir ræningjar
Nýlega gerði Páll Pétursson fé-
lagsmálaráðherra taxta inn-
heimtumanna á íslandi að umtals-
efni á Alþingi. PáU nefndi dæmi
um 800 króna innheimtu vegna
stöðumælasektar á Akureyri, sem
orðin var að 40 þús. króna kröfu,
og aðra sams konar sem orðin var
að 36 þús. króna kröfu.
Vanmáttur
almennings
Ekki mun fjarri sanni að flestar
íjölskyldur í landinu þekki af eig-
in raun eða afspurn ámóta dæmi
um ræningjana i þjóðfélaginu.
Þetta eru oft sársaukafuU dæmi og
fólk Finnur til vanmáttar gagnvart
kröfum ræningjanna.
Almenning skortir einnig þekk-
ingu, reynslu eða kunnáttu tU að
verjast. Þessi alvarlega staða,
sterk staða ræningjanna og van-
máttur almennings, varð Páli Pét-
urssyni umræðuefni á Alþingi.
Páll taldi að brýn nauðsyn væri til
að taka innheimtutaxta ræningj-
anna til athugunar. Einn alþingis-
maður, „alþýðuvinurinn" Stein-
grímur. J. Sigfússon, þingmaður
Alþýðubandalagsins, reyndi að
gera þessa umræðu Páls aö gam-
Kjallarinn
Kristinn Snæland
leigubílstjóri
að árið 1991 samþykktu alþingis-
menn lög nr. 88 en samkvæmt
þeim var búin tU skattlagning á
fólk í fjárhagserfiðleikum. Skatt-
lagning þessi heitir „Nauðungar-
sölugjald í ríkissjóð" og er að lág-
marki 3000 kr. en 9000 kr. á kröfur
yfir 100 þús. kr.
Þegar litið er á innheimtur ræn-
ingjanna koma fyrir liðir svo sem:
HöfuðstóU, samningsvextir, vextir,
lagning alþingismanna frá 1991,
lög nr. 88.
Líti í eigin barm
Það skal hér með dregið í efa að
skattlagning sem þessi, að skatt-
leggja þann sem á í fjárhagserfið-
leikum, sé lögleg. Um leið skal full-
yrt að hún er gersamlega siðlaus.
Páli Péturssyni hefur ugglaust sést
yfir hversu siðlaus þessi skattlagn-
„Einn alþingismaöur, „alþýðuvinurinn"
Steingrímur J. Sigfússon, þingmaður Al-
þýðubandalagsins, reyndi að gera þessa
umræðu Páls að gamanmálum.“
anmálum. Þegar Páll Pétursson
talaði hreina íslensku eins og hon-
um er tamt og kaUaði innheimtu-
menn íslands sínum réttu nöfnum,
þessa menn sem svívirðilegast níð-
ast á alþýðu þessa lands, þó hló
Steingrímur J. Sigfusson.
„Nauðungarsölugjald“
Þess vegna er rétt að geta þess
verðbætur, dráttarvextir, máls-
kostnaður, banka- og stimpilkostn-
aður, annar kostnaður, vextir af
kostnaði, virðisaukaskattur, nauð-
ungarsölubeiðni, innheimtuþókn-
un, aðfarargjald í ríkissjóð, álagð-
ur kostnaður og svo „nauðungar-
sölugjald í ríkissjóö“. Nauðungar-
sölu- og aðfarargjaldið mun víst
vera gjaldið eða öllu heldur skatt-
ing er en Steingrími J. Sigfússyni
hefur væntanlega verið hlátur í
huga þegar hann samþykkti þessa
svívirðilegu skattlagningu.
Þess vegna vil ég að lokum óska
þess að þegar alþingismenn
ákveða að rasskella ræningjana
rækilega þá líti þeir í eigin barm í
leiðinni.
Kristinn Snæland
Meö og
ámóti
Veikur meirihluti í
bæjarstjórn Húsavíkur?
Meirihlut-
inn er
fársjúkur
„Meirihluti
Framsóknar-
flokks og Al-
þýðubandalags-
ins í bæjar-
stjórninni hér á
Húsavík er ekki
bara veikur,
hann er fársjúk-
ur. Sjúkdóms-
einkennin hafá
verið að koma í
ljós að undan-
fornu og reynd-
ar öðru hverju
allt kjörtímabil-
ið, þótt reynt hafi verið að halda
þeim niðri með makki og samn-
ingum sem enginn fær að sjá.
Svona hefur þetta verið allt kjör-
tímabilið og endurspeglast ekki
síst í því að hér í bænum er ekk-
ert að gerast sem skiptir máli fyr-
ir rekstur bæjarins. Mér fannst
fyrstu sjúkdómseinkennin koma
fram strax við myndun meirihlut-
ans. Annar flokkurinn fór í þetta
meirihlutasamstarf til þess að
koma í veg fyrir grundvöllinn að
meirihlutasamkomulaginu og hef-
ur reyndar marglýst því yfir. Hér
á ég við sameiningarmál útgerðar
og fiskvinnslu en það hefur nán-
ast ekkert gerst í því máli allan
þann tíma sem liðinn er af kjör-
tímabilinu. Það endurspeglar
ástandið að ákvörðun um samein-
ingu fyrirtækjanna er tekin af öðr-
um minnihlutaflokknum og öðr-
um meirihlutaflokknum. Þessi
meirihluti er svo lélegur að ég tel
Sjálfstæðisflokkinn hafa þónokk-
ur áhrif þótt hann sé í minnihluta
í bæjarstjórn."
Mjög
sterkur
„Meirihlut-
inn í bæjar-
stjórn er mjög
sterkur, og
samstarf okkar
og framsóknar-
manna hefur
gengið mjög vel
allt kjörtímabil-
ið. Það hefur
ekki veriö uppi
neinn ágrein-
ingur i því sam-
starfi nema í
þessu samein-
ingarmáli sem
er undantekningin og Sjáifstæðis-
flokkurinn var ekki lengi að
hlaupa á sveifina. Það hvernig
staðið var að málinu eftir að sam-
komulag hafði náðst um aðra leið
olli vonbrigðum, en við því er ekk-
ert að gera. Menn tala um trúnað-
arbrest og það má segja að eitt-
hvað slíkt hafi gerst í þessu máli.
Ég sé þó enga ástæðu til að ætla
að eitthvað þessu líkt komi upp
aftur. Framsóknarmenn hafa ekk-
ert leynt þvi að þeir voru tor-
tryggnir gagnvart mér vegna
þessa sameiningarmáls en það er
ekkert um það að segja. Þetta get-
ur gerst en annars hefur meiri-
hlutinn lagt sig fram um að halda
mannlífinu hér öflugu og það hef-
ur gengið ljómandi vel. Það er
ekkert sem mælir gegn því að
meirihlutinn starfi út allt kjör-
tímabilið. Hann er búinn að gera
mikið og á eftir að gera mikið.“
Kristján Ásgeirs-
son, oddviti Al-
þýðubandalagsins
í bæjarstjórn Húsa-
víkur.