Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.2003, Blaðsíða 34
34 LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 2003
Fókus DV
Mikael Torfason skilur ekki hvernig Davíð Oddsson, fullur vandiætingar, fær sig í að vitna í Passíusálmana og rjúka út í
Búnaðarbanka og taka út alla peningana sína afþví að honum finnst græðgi æðstu manna í bankanum svo fáránlega
mikil, en svo fer sami maður upp á Alþingi og hækkar eftirlaun sín um 240 millur. Mikael finnst íraun að Davíð hafi með
því tekið sjálfan sig af sjálfskipuðum Jesústalli og sett sig í stól Júdasar.
og hengdi sig
Maðurinn er rétt búinn að láta stjórnend-
urrisabanka éta ofan í sig samninga er
gerðir eru á frjátsum markaði þegar hann
gefur sjátfum sér240 millur ískóinn.
Ef ég á að segja ykkur alveg eins og
er þá bara nenni ég þessu ekki leng-
ur. Það er eitthvað meira en lítið að
þegar æðstu ráðamenn þjóðarinnar
taka sig til og skammta sjálfum sér
milljarða í desemberuppbót í formi
miklu hærri eftirlauna en þeir höfðu
gengið að þegar þeir völdti að verða
þingmenn. I samanburði við þetta
bjánalega frumvarp þeirra
blikna kauprétt-
arsamningar
Hreiðars Más
og Sigurðar
Einarsson-
ar hjá
Kaupþingi
Búnaðar-
banka. En
hann var
upp á
nokkur
hundruð
milljónir og þeir
áttu að fá hann
til að tolla í
Hneykslun Davíðs varsvo
mikil yfirkaupauka framá-
manna Kaupþings Búnaðar-
banka að hann þurfti að ferð-
astalla leið afturá 17. öld tít
að fínna nógu sterk orð.
vinnu, eins fáránlega og það hljóm-
ar, og að hluta til var hann árang-
urstengdur. Auðvitað var samning-
urinn tóm steypa og þeir drógu
hann sjálflr til baka.
En samningurinn sem Davíð og
hans slekt er að reyna að gera við
okkur er með þeim ólíkindum að
það er ekki fyrir venjulegan mann að
setja sig í þessi spor að sitja báðum
megin við borðið í þeim samninga-
viðræðum. Þegar hægri höndin neit-
ar öryrkjum um 500 milljónir grípur
sú vinstri um milljarða og ætlar að
stinga þeim í eigin vasa.
Davíð er Júdas
Davíð getur ekki fengið neitt
annað hlutverk í þessu litla jólaleik-
riti sínu. Maðurinn er rétt búinn að
láta stjórnendur risabanka éta ofan í
sig samninga er gerðir voru á frjáls-
um markaði þegar hann gefur sjálf-
um sér 240 millur í skóinn. Hann
hefur yfirgeflð lærisveinanna góðu
og svikið þá. Sem er svoldið skondið
í ljósi þess að fyrir um tveim vikum
var hann svo uppfullur af heilagri
vandlætingu að hann fór með Pass-
ísusálm:
Undirrót allra lasta
ágirndin köiluð er.
Frómleika frá sérkasta
fjárplógsmenn ágjarnir,
sem freklega elska féð,
auði með okri safna,
andlegri blessun hafna,
en setja sál í veð.
Þetta uppátæki forsætisráðherra
vakti mikla athygli. Hneykslun Dav-
íðs var svo mikil yfir kaupaka
framámanna Kaupþings-Búnaðar-
banka að hann þurfti að ferðast alla
leið aftur á 17. öld til að finna nógu
sterk orð. Orðin sem hann fann
voru orð Hallgríms Péturssonar um
pínu og dauða Jesú Krists. En Pass-
íusálmar hans voru lengi vel eina
andlega næringin sem þjóðin fékk
aldrei nóg af, enda sárþjáð. Davíð
veit sínu viti og hefur séð í hendi sér
að við myndum þurfa á þeim að
halda aftur. Hann gleymdi bara að
segja okkur að það væri vegna
gjörða sinna og lét okkur halda um
tíma að hann hefði verið að tala um
litlu bankastjórana. Þeir héldu það
h'ka og skiluðu peningunum.
30 silfurpeningar
Sálmurinn sem Davíð notaði til
að lesa yfir litlu bankamönnunum
er sextándi Passíusálmurinn. Hann
heitir Um Júdasar iðrun og hefst á
orðunum „Undirót allra lasta
ágirndin kölluð er." Jafnvel versti
unglingur og mesti aðdáandi
Eminem skilur við hvað er átt í
sálminum. En manni sortnar fyrir
augum þegar maður reynir að sjá í
þessu eitthvað trúarlegt samhengi.
En Davíð valdi þennan sálm
sjálfur. Notaði hann til að neyða
umrædda bankamenn til að skila
fengnum og fór svo sjálfur og tók út
úr bankanum hálfa milljón til að
undirstrika reiði sína. Auðvitað var
hann með því að vísa í Jesú. Rudd-
ist inn í musterið eða bankann og
reyndi að rústa honum með for-
mælingum í formi sálma og með
því að taka út alia aurana sína.
Honum tókst ætlunarverk sitt því
bankinn lækkaði í verði um millj-
arða og fólk fór í straumum niður í
banka og tók út peningana sína að
fyrirmynd Davíðs.
Ég vil hins vegar vita hvert ég á
að senda vegabréfið mitt. Ég vil
þetta ekki lengur. Kæri mig ekld um
að taka þátt í þessari vitleysu. Dav-
íð bara má ekki gefa sjálfum sér og
vinum sínum milljarðana okkar.
Því ég á í þessum peningum. Við
fjölskyldan ísland eigum þessa
peninga og ég veit ekki til þess að
það sé almenn ánægja með að
þetta fólk niðri á Alþingi sé að gefa
sér aukin líffeyri. Eg vil því fá að
vita hvert ég á að skila inn vega-
bréfinu!
Hengja sig
Svo ég rifji upp sögu Júdasar, en
Davíð er mjög annt um hana, þá seldi
Júdas meistara sinn og föður í hend-
ur Farísea og Rómverja íyrir 30 silfur-
peninga. Júdas var einn af lærisvein-
um Jesú en þeir voru tólf. Misjafnir
voru þeir og svo fór að einn þeirra
hamseldi frelsarann í dauðann. Það
má gefa sér að Davíð hafi valið þenn-
an sálm sem hann fór með í
bankaráninu til þess að bankastrák-
arnir myndu sjá að sér. Að þeir fengju
skilning á því að jafnvel Júdas, svikar-
inn sjálfur, skilaði peningunum og
iðraðist gjörða sinna.
Hins vegar er erfitt að sjá Davíð í
lilutverki Frelsarans í ljósi nýjustu
atburða. Bankamálið verður hálf
hjákátlegt fyrir þennan heilaga
Davíð og manni fer að líða eins og
þar fari úlfur í sauðagæru, sjálfur
Júdas. Hann er alla vega meiri Júd-
as en Jesú því svikarinn var eitt sinn
góður piltur og uppfullur af heilag-
leika. Hann var einn hinna útvöldu
lærisveina. En eins og Davíð þá
spilltist hann. Græðgin tók yfir og
Júdas varð svikari. Hann seldi Jesú
Krist rétt eins og Davíð selur nú
þjóð sína. Ég veit ekki hver er kaup-
andinn og þori varla að spyrja.En
ég veit að „undirrót allra lasta
ágirndin kölluð er“ og Davíð og vin-
ir hans á Alþingi hafa selt sig
græðginni verði þetta frumvarp
samþykkt.
Og fyrst Davíð er Júdas þá má
hann minnast þess að Júdas iðrað-
ist. Hann sá eftir öllu saman eins og
bankakumpánarnir. En þótt ég vilji
að Davíð iðrist líkt og Júdas þá er ég
ekki alveg viss um að ég vilji að hann
gangi alla leið í þeirri iðrun. Ég efast
meira að segja um að hann hafi ætl-
að Hreiðari og Sigurði að ganga alla
leið í kaupaukamálinu. En næsta
skref í Júdasariðrun er að skila pen-
ingunum, ganga út og hengja sig.
Það var það sem maðurinn gerði,
Davíð. Þetta myndirðu vita ef þú
læsir fleiri sálma en sextán.
Mikael Torfason