Helgarpósturinn - 03.08.1995, Blaðsíða 20

'FIMMTUD"A*GÖRw3TaGlJST~í'9'9'51

Eru knattspyrnumenn vitlausir? Hver getur svarað því nema knattspyrnumaður? Þess vegna
Ljóst er að út-
varpsmaðurinn
góðkunni, SlG-
urður Hall kokkur,
verður ekki með El-
RÍKI JÓNSSYNI í
morgunútvarpi
Bylgjunnar í vetur.
Ástæðan er sú að
Sigurður er með
þætti á Stöð 2 þar
sem hann kíkir inn
til fólks og eldar jafn-
vel gómsæta rétti ef
svo býður við að
horfa — nokkurs
konar Hús og híbýli-
þætti. Þótti stjórn-
endum Stöðvar 2 að
þátttaka Sigurðar
þar félli ekki al-
mennilega að ímynd
hans sem „gestgjafa"
enda hefur hann ver-
ið í hálfgerðu „trúðs-
hlutverki" hjá Ei-
ríki...
settist Sigurður Ágústsson miðvallarleikmaður niður og hugsaði málið og hringdi í félagana.
Niðurstaðan kemur án efa mörgum á óvart
ir snillingar í boltanum og mað-
ur hefur kynnst þeim nokkrum."
Hvernig sem á því stendur þá eru
til margar skemmtilegar sögur af
knattspyrnumönnum. Viðmælend-
ur PÓSTSINS voru á einu máli um
að hægt væri að hafa knatt-
spyrnumenn í ýmislegt. Hér á
eftir koma nokkrar sögur um mi-
smæli og fleygar setningar sem
gætu verið forsenda þess að
knattspyrnumenn eru taldir vit-
lausir. Sögurnar eru ættaðar
héðan og þaðan.
ÞAÐ ER EKKERT
SUIUNUDAGUR!
Enskukunnátta leikmanna er
misjöfn. Árið 1986 var enskur
þjálfari á Skaganum. Einu sinni
kemur hann inn í klefa fyrir æf-
ingu á sólríkum sumardegi og
segir; „Well it’s a sunny day“. Þá
hnippir enskuséníið í liðinu í
nærstaddan félaga og segir;
„Djöfull er kallinn vitlaus maður,
það er ekkert sunnudagur, það
er laugardagur!"
Markvörður í liði úti á landi er
þekktur á sínum heimaslóðum
fyrir „litla orðheppni og tak-
markalausan klaufaskap". I jöfn-
um og tvísýnum leik, staðan 2-2,
fékk umræddur markvörður á
sig ótrúlegt mark. Máttlaust
skot beint á markmanninn lak
inn á einhvern óskiljanlegan
hátt. Eðlilega urðu félagarnir fúl-
ir og öskruðu á hann: „Hvað
varstu að gera?“ Vinurinn svar-
aði að bragði: „Þetta er ekkert
mér að kenna, boltinn fór í gegn-
um ristina á mér.“
BURT MEÐ
BLAÐAMEIUN!
Alexander kann að losna við
blaðamenn: „Menn voru orðnir
þreyttir á öllu fjölmiðlafárinu í
kringum Feyenoord-leikinn úti
og þegar leikurinn var búinn, við
búnir að tapa, þá sátum við inni
í klefa og ónefndan fréttamann
af lægri gerðinni vantaði ein-
hvern í viðtal en enginn nennti
að tala við hann, allir orðnir
hundleiðir á þessu. Eftir að hann
var búinn að suða í Sigga og
þessum körlum, þá kallaði ég í
fréttamanninn og sagði við
hann: Heyrðu, varstu búinn að
frétta hvað Óli Adolfs sagði um
þig rétt áðan? Nei, sagði hann.
Hann sagði að þú værir ekki
nema rétt liðlega helmingurinn
af því sem hann drullaði dag-
lega.“ Alexander sagði að auð-
vitað hefði Óli aldrei sagt neitt
slíkt, en þeir losnuðu við blaða-
menn í þetta skiptið.
„HJLMININN GERIR
FJOLLIN BLA"
FH-ingar hafa haft þann góða
sið að skrá vandlega niður
mismæli hvers konar sem menn
missa út úr sér. PÓSTURINN tal-
aði við Óla Kristjáns, fyrirliða FH,
og Óli lét okkur í té nokkrar sög-
ur.
„Sögurnar af Pálma Jónssyni
eru ansi góðar. Fyrir nokkrum
árum vorum við í keppnisferð
erlendis og Pálmi var að útskýra
fyrir bandarískri konu hvernig
hann og bróðir hans, Þórir, for-
maður FH, væru skyldir. Hann
sagði; „His father and my father
- they are fathers".
Önnur góð er af Birni Jónssyni
sem spilaði lengi með FH. „Hann
var í sturtu að tala við Birgi
Skúlason nokkru áður en við átt-
um að spila við Dundee í Evr-
ópukeppninni. Þeir voru að
spjalla um leikinn þegar Björn
segir allt í einu; „Heyrðu er ekki
fyrri leikurinn alltaf á undan?“
Andri Marteins sagði einu sinni
eftir leik: „Heyrðu, við höfum
ekki unnið einn einasta leik, tvo
leiki í röð.“
Knattspyrnumenn eru ansi naskir
á að klúðra málsháttum og orðtök-
um og FH-ingur einn sagði eitt
sinn: „Þeir kasta glerhúsum sem
hafa efni á þvi." Títtnefndur Pálmi
sagði hins vegar að „himininn
gerði fjöllin blá."
Fyrrum leikmaður Hattar Egils-
stöðum er þekktur fyrir margt ann-
að orðheppni og sagði eitt sinn um
ís sem honum var gefinn: „Þetta er
nú svo lítið að þetta er ekki einu
sinni upp í kött á nesi." Þá er
ónefndur liðsstjórinn í heimabæ
kókómjólkurinnar sem sagði gjarn-
an; „Upp um fjöll og fiðrildi" eða
að menn væru á „grænni hillu" í
lífinu.
GRALLARAR
UPP TIL HOPA
Það er varla hægt að minnast
Það hefur löngum
loðað við ýmsa þjóð-
félagshópa að vera
taldir heldur vit-
grannir. Flestir kann-
ast við klisjuna um að
ljóshært kvenfólk sé
alveg frámunalega illa
gefið. Þar á vitið að
minnka í réttu hlutfalli
við aukna fegurð. Slíkar
konur hafa jafnan verið
taldar „illa innréttaðar í efra“.
Ekki er meiningin að fjalla nánar
um ljóshært kvenfólk og hverfur
það því úr sögunni hér. Annar
hópur í þjóðfélaginu sem hefir
verið talinn „til einskis nýtur og
fákunnandi" eru íþróttamenn.
Hvernig á því stendur er hulin
ráðgáta. Eru þeir vitlausir?
Knattspyrnumenn eru fjölmenn-
astir íþróttamanna og oftlega
taldir heimskir. PÓSTURINN fékk
til liðs við sig nokkra vel þekkta
leikmenn og þjálfara til að kom-
ast að því hvernig knattspyrnu-
menn eru. Hvað sem hver segir
þá eru knattspyrnumenn áber-
andi í íslensku samfélagi og því
til margar sögur af háttalagi og
framferði þeirra. Sums staðar er
það talið til tekna að vera í
íþróttum en annars staðar er
það mikill mínus. Reyndar minn-
ist geinarhöfundur varnaðar-
orða sem vinkona hans lét falla í
tilefni af fyrirhugaðri ferð á
Kaffibarinn. „Láttu bara ekki
neinn vita að þú sért í íþrótt-
um.“
ALGJORIR HALFVIT-
AR AÐ ELTAST VIÐ
TUÐRU
Sverrir Sverrisson, markvarða-
hrellir úr Leiftri, hefur skoðun á
málinu.
„Ég vil meina að knattspyrnu-
menn séu einfaldlega þver-
skurður af íslensku samfé-
lagi, ef eitthvað er öðruvísi
við þá, þá eru þeir upp til
hópa hressari og opnari en
gengur og gerist. Það er
hins vegar oft sagt við okkur
að við séum algjörir hálfvitar að
elta þessa tuðru.“
Alexander Högnason, „sagna-
brunnurinn" af Skaganum, tekur
í sama streng en segir jafnframt:
„Vissulega eru til margir ótrúleg-