Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1938, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
159
ur fyrir sig:, niður í myrkrið og
dauðann.
Hann svimaði, — ósjálfrátt
kastaði hann sjer aftur á bak.
Aufru hans lokuðust o<? öll stæl-
in» hvarf úr vöðvum hans. Svo
kiptist hann til o<r mjakaðist fram
af brúninni.
— — — — Nóttin var liðin.
Sólin var nýkomin iupp og skoð-
aði mynd sína í spegilsljettum
sjónum.
Oldurnar höfðu kj-rt um sijr;
þær höfðu orðið að gefast upp og
það var eins og þær skömmuðust
sín fyrir aumingjaskapinn.
Æðarfuglinn svnti inn með
bjarginu og svartfuglinn sást í
hópnm lengra úti á firðinum. Það
var enn sumarveður og veturinn
virtist ekki nálægur.
Það var fallegur haustmorgun
og náttúran var vöknuð af hin-
um stutta svefni næturinnar. —
En Gunnar svaf — steinsvaf.
Hann var ekki dauður, hann
hafði aldrei fallið nema rúma
þrjá faðma niður fyrir brúnina
og þar hafði hann staðnæmst á
lítilli grasivaxinni sillu; hún var
ekki stærri en það, að hann hefði
eflaust lirapað áfram, ef þar hefði
ekki verið smáhrísla, sem stöðv-
aði hann. Hann hafði rotast við
fallið.
Gunnar varð mjög undraudi er
hann vaknaði og varð þess var,
að hann var enn í tölu lifandi
manna, og einkennilegur fögnuð-
ur fór um sál hans.
Og hann færði sig lengra upp
að berginu, þar sem hann var
óhultur, og nú fór hann að hugsa
mál sitt á nýjan hátt. Hann dró
fram brjefið frá bróður sínum og
las það nokkrum sinnum.
Þorsteinn sagðist vita, að gerð-
ir sínar væru óafsaltanlegar. „Eu
maður ræður ekki altat' við til-
finningar sínar og jeg fullvissa
þig um það, að þetta er mjer að
kenna, en ekki Brynhildi. Henni
þjdíir mjög vænt um þig og heim-
ilið .ykkar. Fyrirgefðu henni,
hvort sem þú tekur mig í sátt eða
ekki“ o. s. frv.
Gunnar hafði hingað til litið á
þetta sem djöfullegan samsetning
Þorsteins til að komast úr klíp-
unni. Nú fyrst hugsaði hann, að
ef til vill væri það satt, sem hann
segði um Brynhildi. Og hann
mundi það nú, hve illa henni
hafði oft liðið í sumar. Þá hafði
það glatt hann að finna það. Og
hann mundi augnaráð hennar.
Gat annað verið en að hún þráði
fyrirgefningu hans? Nú fanst hon
um endilega að svo væri ekki.
Hann undraðist þá breytingu,
sein orðin var á skapsmunum hans
frá því kvöldið áður.
Gunnar stóð upp og fikaði sig!
varlega inneftir sillunni og tókst
að finna uppgöngustað.-------Svo
gekk hann heim að bænum.
Og hann gekk liratt. Hann þráði
ekkert heitara en mega kasta sjer
niður að konunni sinni og sætt-
ast við hana. Vonandi hefir alt
gengið vel heima í gærkvöldi.
Sólargeislarnir glitruðu í haust-
dögginni og Gnnnari fanst hann
aldrei liafa verið eins ríkur og nú
Síra Ölaíur Mapússon.
Framh. af bls. 155.
útvarpið litla brevtingu gert á
kirkjurækni sóknarbarna hans.
En prestsetrið, segir hann, á
ekki að vera í Arnarbæli í fram-
tíðinni, heldur að Reykjum eða
í Hveragerði, og þangað verður
kirkjan flutt frá Kotströnd, en
ekki endurbygð á þeim stað, að
hans áliti.
★
Þegar við vorum komnir út á
hlað og jeg var að kveðja prest-
inn og konu hans og son þeirra,
Þorvald bónda. sagði sr. Ólafur:
— Ef þú ætlar að fara að skrifa
einhverja æfisögu mína, þá er
rjett að geta þess, að jeg hefi ver-
ið prófastur Árnessýsluprófasts-
dæmis síðan 1926 og er það enn,
og svo var jeg gerður að Fálka-
riddara einhverntíma, en jeg man
ekki hvenær það var —
— Og ert það enn.
En ekki hefi jeg borið þann
kross nema við biskupsvígslu í
Hóla-dómkirkju í fyrra, til heið-
urs við biskupinn og staðinn. Hefi
aldrei talið mig vera neinn kross-
bera um æfina, hvorki á einn nje
neinn hátt.
V. St.
Skák nr. 17.
Haag 14. nóv. 1933.
Slavnesk vörn.
Hvítt: Eúwe.
Svart: Aljechin.
1. d4, d5; 2. c4, c6; 3. Rf3, Rf6;
4. Rc3, pxp; 5. a4, Bf5; 6. e3, e6;
7. Bxp, Bb4; 8. 0—0, 0—0; (Rbd7
er e. t. v. betra) 9. De2, (Talið
betra en Db3) 9........... Re4;
(Venjulega leikur svart fyrst
Rbd7) 10. Bd3, BxR; 11. pxB, (í
skák nr. 13 ljek Euwe í svipaðri
stöðu BxR) 11........ RXP; 12.
Dc2, BxB; 13. DxB, Rd5; 14.
Ba3, He8; 15. Habl, b6; (Ef 15.
.... Dc7; þá 16. Re5, Rd7; 17.
f4, og síðan Hf3 og hvítt nær
kongssókn) 16. Hfcl, a5?; (Rd7
var miklu betra og hefði gefið
svörtu sæmilegt tafl) 17. 17. Re5,
Rb4; 18. BxR, pxB;
19. Rxc6!, (Aljechin hefir vænt-
anlega sjest yfir þennan leik. Ef
19. Hxp, þá c5!; 20. pxp, pxp;
21. Hxp, Ra6) 19......RxR; 20.
HxR, e5; 21. Hxb4, pxp; 22.
Hxd4, (Ef 22. I)xd4 ?, þá DxD;
23. HxD. b5!; og svart vinnur
peð) 22......Db8; 23. Db5, Hc8;
24. g3, HxH; 25. DxH, h6; 26.
Hb4. Ha6; (Ef Da7; þá 27. Hxp,
Dxp; 28. Hb8-f) 27. Db5!, Da8;
(Aljechin evddi rúmum hálftíma
á þennan leik. Ef 27...... Ha5?,
þá 28. DxH) 28. IId4, (Ógnar
Dd3) 28......Dc8; 29. He4, Kh7,
He7!, Ha5; 31. Dxp, Dcl-f; 32.
Kg2, Hf5; 33. Dd4, Dc2; 34. e4,
Hf6; 35. He5, He6; (Aljechin.
átti mjög nauman tíma. Ef De2.
þá 36. Hf5) 36. a5, De2; 37. Dd5,
Hcl; 38. Dxp, Dfl-j-; 39. Kf3,
Ddl-f; 40. Kf4, Dd2-f; 41. Kg4.
blindleikurinn. Svart gaf.