Lesbók Morgunblaðsins - 12.08.1956, Page 2
438
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
fræðslumálastjóri og Árni Óla
blaðamaður.
Nú var gengið á skipsfjöl og siglt
til Akraness í blíðskapar veðri.
Þar var aftur stigið á bílinn og
ekið sem leið liggur yfir Skipa-
skaga, Leirársveit, Melasveit,
Andakíl, yfir Hvítárbrú, upp fyrir
Gljúfurá og upp Stafholtstungur.
Var þá fagurt um að litast í Borg-
arfjarðarhéraði, og þótti Jóni á
Súlu það vera vegleg umgjörð um
sögu Gunnlaugs ormstungu.
Komið var að Varmalandi klukk-
an 4. Er þar fagurt um að litast
undir Stafholtsveggjum, tveir
reisulegir skólar, sem báðir eru
héraðsprýði, snoturt íbúoarhús og
stór gróðurhús. Þarna tóku þeir á
móti gestunum séra Bergur Björns-
son formaður skólanefndar barna-
skólans, Jón Steingrímsson sýslu-
maður og fleira fólk. Var svo
byrjað á því að velja stað fyrir
myndina, sem er 2,3 metrar á lengd
og 1,15 metrar á hæð. ‘Varð ein-
hugur um að hún skyldi hanga á
blámáluðum vegg í forsal skólans.
Gengu svo smiðir að því verki að
koma henni þar fyrir, en á meðan
var sezt að borðum og drukkið
kaffi, sem var rausnarlega fram
borið. Stóðst það á endum, að er
risið var frá borðum, þá var mynd-
in komin á sinn stað. Gengu þá allir
fram í forsalinn og afhenti Jón
frá Súlu myndina með stuttri
ræðu, sem er þannig í lauslegri
þýðingu:
RÆÐA JÓNS FRÁ SÚLU
Hæstvirti Forseti og kæru ís-
lendingar!
Þegar mér veitist nú sú virðing,
að mæla nokkur orð hér í dag, þá
á það að vera kveðja til íslands
frá ættstöðvum mínum í Þrænda-
lögum, þar sem Stiklarstaður er,
og þakka íslendingum fyrir að
þeir björguðu minningum sam-
eiginlegrar sögu.
Þessi sagnafróðleikur frá vík-
ingaöld og miðöldum, sem er oss
svo dýrmætur hefir gefið oss Norð-
mönnum þrek til þess að bjarga
sjálfstæði voru og þjóðerni þegar
mest syrti að. —
Mikilfengleg er frásögnin í
Gunnlaugs sögu ormstungu um
hólmgöngu þeirra Gunnlaugs og
Hrafns á Súlufjalli árið 1010. Nú
hefir ætt inín búið á Súlu í Vera-
dal frá fornu fari, og þess vegna
hefi ég leitað að staðnum þar sem
hólmgangan var háð, og ég þykist
viss um að hafa fundið Dinganes
á Súlufjalli, eða Jamtalandsheiði.
Eg hefi skorið út mynd af þess-
um atburði, eins og sagan segir frá
honum.
Þessi mynd á að vera minning-
Jon Suul.
argjöf af þakklátum huga til ís-
lands.
Og að svo mæltu leyfi eg mér
að afhenda hana hæstvirtum For-
seta íslands.
RÆÐA FORSETA
Forseti íslands þakkaði þá gjöf-
ina með þessum orðum:
Kæri Jon Suul!
Þetta er fagnaðarstund, að vera
liér staddur með þér, sendiherra
Norðmanna og fulltrúum héraðs-
ins. Við'erum hér álíka langt stadd-
ir írá Súlu í Veradal og ég var
frá mínum heimkynnum, þegar
við hittumst í fyrsta Sinn í fyrra-
vor á Stildarstöðum. Ég þakka þér
þá samfundi. Það væri of langt
mál að lýsa þeim hér til hlýtar,
en krossinn Ólafs helga, sem þú
gafst mér þá, er mér daglega fyr-
ir augum. Þar sem þú varst, gamli,
góði sýslumaður úr Þrændalögum,
og raunar margir fleiri, hittum við
hjónin þann Noreg, sem er nú, á
tímum Hákonar sjöunda, samur og
hann var, á tímum Gunnlaugs og
Hrafns og Ólafs helga.