Lesbók Morgunblaðsins - 12.08.1956, Page 4

440
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
t Hjá Snorra í ReykhoUi.
á skógrækt og hve drengilega
! Norðmenn hafa stutt íslendinga í
i viðleitni þeirra að koma upp skógi
| í landinu, og þá var ek!*’ g1'—V't.
að minnast Braathens útgerðar-
manns, sem gefið heíir 20.ouj n.....
til skógræktar í Skorradal. Og
I þarna þakkaði sendiráðherra Norð-
manna Jóni frá Súlu fyrir þann
hlýhug, sem hann hefði sýnt ís-
landi. íslendingar kynnu vel að
meta slíkt, og allt sem gert væri
til þess að treysta vinfengi íslend-
inga og Norðmanna væri spor í
; rétta átt — „því að Norðmenn og
I íslendingar verða að standa sam-
an og snúa bökum saman.“ —
* Svo var haldið áfram yfir Geld-
ingadraga. Kvöldsólin í Hvalfirði
var dásamleg og enn var bjart ýfir
legi og láði þegar komið var til
Reykjavíkur. Og bjart var í huga
Jóns frá Súlu, því að svo óvið-
jafnanlega fagran og ógleymanleg-
an dag kvaðst hann ekki hafa lif-
að á ævi sinni. Þannig hafði þá
ísland þakkað honum á sinn hátt
fyrir komuna og gjöfina.
lancL
nema
Hér þreyttir landar sofa siðsta blundinn
í svalri mold hins nýja fósturlands,
og legkaup sitt þeir greiddu liörðum höndum,
en hnýttu sinni ættjörð frægðarkrans;
þvi ísiendingsins heiti er hciðursletri
og hetjudáð í sögu byggðar skráð,
og Iandnemanna nöfn og afrek unnin
í afkomenda minni geislum stráð.
Sem bjartur viti minnismerkið lýsir:
af manndúmsverki heiðum bjarma slær,
sem þeim er slðar koma, veginn vísar,
og vekur huga líkt og gróðurblær.
Um brautryðjendur alltaf leggur ljóma
og leiftur stiga upp frá þeirra gröf;
þeir samleið áttu dögun dagsins nýja,
er dýrðarroða sló á tímans höf.
Að dauðastund þeir ættarjörðu unnu
mcð ást, sem dvölin fjarri hennar strönd
og þráin djúpa höfðu fagurfléttað
og fastar ofið lijartans tryggðabönd.
Þvi lengra, sem að leið á ævidaginn,
varð landnemanum kærri æskusíund,
og myndin sú af feðralandi fegri,
sem fjarlægð grevpti innst í hugans lund.
í friði livílið dyggir sómasynir
og sæmdardætur lands við yzta haf,
er þegnar trúir voru Vesturálfu,
sem vonum ykkar byr í seglin gaf.
En Iand vort þakkar tryggð við ættarerfðir,
sem ykkur vermdi fram á hinzta kvöld,
og hitar enn um hjarta ykkar niðjum,
þó heil sé þeim að baki liðin öld.
RICHARD BECK
ATHUGASEMD: — íolenzka landnámið í Spanish Fork, Utah, átti
eins cg kunnugt er, aldarafmæli i íyrra. Þar í bæ er einnig fagur
minnisvarði landnemanna, og er hann gerður í liki vita. Að
fi'amanskráðu er vikið i kvæðir.u, sem ort var, er höf. var
nýlega á ferð á þeim slóðum.