Lesbók Morgunblaðsins - 13.07.1996, Blaðsíða 6

ÞRJAR SYNINGAR VERÐA OPNAÐAR I NYLISTASAFNINU UM HELGINA
GRÓTESKUR OG
HIMNARÍKI
SAMSÝNING þeirra Hrafnkels Sig-
urðssonar og Daníels Magnússonar
verður opnuð í dag klukkan 16 í
Nýlistasafninu.
Hrafnkell Sigurðsson útskrifaðist úr
Myndlista- og handíðaskólanum árið 1987
og nam við Jan Van Eyck akademíunni í
Maastricht frá 1988-1990. Hrafnkell sýnir
í neðri sal og í gryfju og uppi á palli er
einnig verk eftir Hrafnkel sem nefnist
,s2119“. „Þetta er myndræn útfærsla á ljóði.
Eg sé fagurfræði í þessari tölu og mér finnst
hún falleg,“ segir Hrafnkell um „2119“ sem
gert er úr fylltu gerviefni, en verkið á sér
skírskotun til hæsta tinds landsins.
Nælonhúðaðir basaltmolar mæta sýn-
ingargestum er þeir ganga inn í neðri sal
safnsins. Hrafnkell segir að meginhugsun
þessa hluta sýningarinnar sé leit sem hefj-
ist á jafnsléttu. „Mig dreymdi draum um
silfurstein á steingólfi og einn þeirra var
hola sem breyttist í helli er ég nálgaðist.
Ég skreið inn í hellinn með eldskörung sem
líktist sverði og otaði því að rauðglóandi
svæði þar sem hellirinn greindist í margar
áttir," segir Hrafnkell. Þannig má sjá næsta
hluta sýningarinnar í gryfjunni sem fram-
hald af drauminum að sögn Hrafnkels.
Tölvuunnu ljósmyndirnar sem þar hanga tók
Hrafnkell með Gunnari Kristni í Þórsmörk.
„Þessum myndum svipar til „faces“ sem ég
sýndi í London fyrir nokkru. Þetta mætti
kalla gróteskur og margir hafa sagst hafa
séð eitthvað kynferðislegt í þeim, en gró-
teska tengist orðinu grotto sem þýðir hellir
þannig að tenging sýningarhlutanna verður
enn meiri vegna þess. Vegna lífsins í mynd-
unum má kalla þær náttúrulífsmyndir,"
segir Hrafnkell.
Uppi á palli yfir „2119“ er verk Daníels
Magnússonar er nefnist Himnaríki. Daníel
leggur til þrjú verk á samsýningu þeirra
Hrafnkels, tvo skúlptúra og eina lágmynd.
Segir Daníel að verk sín skýri sig að mestu
sjálf og einfaldleikinn einkenni þau. „Ég
kýs að gefa áhorfendum engar forsendur
þegar þeir skoða mín verk,“ segir Daniel.
Á sýningunni gerir hann íslenska bók-
menntaþjóð að yrkisefni sínu í verkinu
Bókahilla fyrir tvær mannlegar bókastoðir.
„Þetta geymir hugtakið íslensk bókaþjóð
og í raun má segja að þema sýningarinnar
sé geymsla.
Daníel hefur tekið þátt í samsýningum
heima og erlendis síðan hann lauk námi í
Myndlista- og handíðaskólanum og einnig
hefur hann sett upp einkasýningar heima
og erlendis.
Morgunblaðið/RAX
Danfel Magnússon: „Mín verk skýra sig sjálf.
Hrafnkell Sigurðsson innan um nælonhúðaða basaltmola.
Eydís Franzdóttir og
Brynhildur Ásgeirsdóttir.
Sumartón-
leikar í
Grindavíkur-
kirkju
í JÚLÍMÁNUÐI verða haldnir
þrennir tónleikar í tónleikaröðinni
Sumartónleikar í Grindavíkur-
kirkju. Verða fyrstu tónleikarnir á
morgun, sunnudaginn 14. júlí, þeir
næstu sunnudaginn 21. júlí og röð-
inni lýkur sunnudaginn 28. júlí.
Allir tónleikarnir hefjast klukkan
17 og er aðgangur kr. 500 fyrir
15 ára og eldri.
Á morgun standa Eydís Franz-
dóttir óbóleikari og Brynhildur Ás-
geirsdóttir píanóleikari í eldlínunni,
21. júlí halda Ásdís Arnardóttir
sellóleikari og Jón Sigurðsson
píanóleikari tónleika og þann 28.
júlí koma Sigurður Bragason
barítonsöngvari og Hjálmur Sig-
hvatsson píanóleikari i heimsókn.
Tvær sýningar í
Þjóðarbókhlöðu
í SUMAR eru tvær sýningar í
gangi á vegum Landsbókasafns
Islands-Háskólabókasafns. Á ann-
arri hæð í Þjóðarbókhlöðu er sýn-
ing á verkum breska skáldsins
Williams Morris og á fyrstu hæð
er sýning haldin í tilefni af 150
ára afmæli Handritadeildar og er
sýnishorn margra helstu dýrgripa
safnsins, svo sem Passíusálma
Hallgríms Péturssonar, íslands-
klukku Halldórs Laxness og kvæða
Jónasar Hallgrímssonar. Sýning-
arnar standa til 15. ágúst og eru
opnar alla virka daga frá kl. 9-17.
Auk þess er sýningin á verkum
Morris opin frá kl. 13-17 á laugar-
dögum.
HÖFÐA
ÞÓRODDUR Bjarnason opnar sína
fyrstu myndlistarsýningu í setu-
stofu Nýlistasafnsins klukkan 16
í dag. Inntak sýningarinnar lýt-
ur annars vegar að upphafi sýningarfer-
ils Þóroddar sjálfs þar sem hann leggur
áherslu á að byrja með hreint borð, og
hins vegar því að höfða til samkenndar
fólks. „Eg sýni myndband þar sem ég
þríf setustofuna hátt og Iágt, en það á
að fullvissa áhorfendur um að ég byrji
í hreinum sal,“ segir Þóroddur.
„Hreinleikatilfinning höfðar til allra
og meginhugsunin er sú, að höfða til
samkenndar fólks þó ekki sé nema í
nokkur andartök. Eg hef Iagt mig fram
um að grípa þessi augnablik þar sem
allir finna fyrir því sama og þetta má
auðveldlega heimfæra upp á augnablik
samkenndar í víðari skilningi eins og
þegar Islendingar hittast erlendis eða
fólk sameinast um tilfallandi upplifan-
ir,“ segir Þóroddur.
Á sýningunni hangir Ijósmynd til
áhersluauka af Þóroddi með þau hreinsi-
TIL SAMKENNDAR FÓLKS
efni sem hann notaði við þrifin og segist
hann vera búinn að vinda hálfan salinn
ofan í klósettið. Varla er það ofmælt að
setustofan sé ilmandi hrein þegar inn í
hana er komið og að sögn Þóroddar er
hugmyndin með hreinsiefnunum sú að
þau hlutgeri samkenndina. „Þetta hefur
líka breiðari skírskotun vegna þess að
þar sem ég er að henda reiður á þekktri
tilfinningu með þrifunum, gef ég líka
fordæmi fyrir því að henda reiður á öðr-
um kenndum þ.e. að grípa augnablik og
ljá þeim Iif,“ segir Þóroddur. „Mín list-
sköpun lýtur aðallega að hinu lifandi,
sem má skýra á þann hátt að máli maður
mynd af manneskjum verður það ekki
annað en eftirmynd. Samsetning hreinsi-
efna sem Þóroddur notar í setustofunni
er handahófskennd en hann segist hafa
kannað fletina í setustofunni og fundið
bestu fáanlegu efni fyrir hvern flöt. „Hér
er kopar, gler og málning og þegar þetta
hefur allt verið rækilega þrifið mun fólk
sameinast um stund í hreinleikanum.“
6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 13.JÚLÍ 1996