Lesbók Morgunblaðsins - 27.06.1998, Blaðsíða 20
JÓN Gunnarsson: Vetur í Hafnarfirði. 1983. Olía á striga.
SVEINN Björnsson: Frá Krísuvík. 1958. Olía á striga.
HAFNFIRSKAR UPPSPREnUR
í Hafnarborg, menningar-
tr og listastofnun Hafnar-
fjarðar, stendur yfir
málverkasýning sem
ber yfirskriftina Hafnar-
fjarðar-Mótíf.
ASÝNINGUNNI eru olímál-
verk og vatnslitamyndir
eftir helstu íslensku listmál-
arana. Allar eiga myndimar
það sameiginlegt að vera
blásnar sköpurum sínum í
brjóst í Hafnarfírði og nán-
asta umhverfi. Tilefni sýn-
ingarinnar er níutíu ára afmæli Hafnarfjarðar-
bæjar og einnig er þess minnst að fimmtán ár
eru liðin síðan hafin var starfsemi í Hafnar-
borg. Pétrún Pétursdóttir, forstöðukona Hafn-
arborgar, segir að það hafi því legið beinast við
áð safna myndum með mótífum frá Hafnarfirði.
Meginhluti verkanna er í eigu Hafnarborgar en
önnur voru fengin að láni. „Við hjá Hafnarborg
leituðum til fólks, sem átti málverk frá Hafnar-
firði og í stuttu máli var beiðnum okkar afar vel
tekið,“ segir Pétrún. „Fyrirtæki, stofnanir og
einstaklingar lánuðu okkur fúslega myndir sín-
ar.“ Segja má að tvennskonar myndefni sé á
sýningunni, en annarsvegar lýtur það að
myndefni sem staðsetja má í tíma og rúmi og
vitnar m.a. um byggingarsögu bæjarins og
hinsvegar eru myndir sem tjá sterka huglægni
og fela í sér „Hafnarfjarðarstemningar".
ÞáHaskil í iisHerli Ásgríms Jónssonar
Raunar jaðrar framangreind fullyrðing við
óleyfilega einföldun, því velflest verkanna sam-
eina hvort tveggja. „Hafnai'firðingar hafa löng-
um stært sig af góðum listamönnum,“ segir
Pétrún kímin. „En einnig vitnar þessi sýning
um hið mikla aðdráttaraíl sem Hafnarfjörður
hefur haft á utanaðkomandi listamenn. Eitt
sterkasta dæmið sem nefna má um þetta eru
verk Ásgríms Jónssonar á sýningunni. Pað
. i eiga sér stað þáttaskil í listamannsferli hans um
1930 þegar hann tekur sér íyrir hendur að mála
mótíf frá Hafnarfirði. í myndum hans fer að
bera á meiri sjónlifun þai' sem hann málar t.d.
veður og birtu á einstaklega tjáningarríkan
hátt.“ Ásgrímur segir ffá Hafnarfjarðartíman-
um í bókinni Asgrímur Jónsson - myndir og
minningar, sem Tómas Jónsson færði í letur árið
1956, að bærinn hafi verið sérstaklega skemmti-
legur staður fyrir málara, en hann hafi sinnt
hbnum minna en ella vegna þess hve mikil um-
ferð hafí verið á þeim slóðum. „Eg var sérstak-
lega á hnotskóg eftir skrítnum húsum og ein-
kennilegum klettum, en nú eru eftirsóknarverð-
ustu „mótífin“ horfin með öllu.“ (T.M., bls. 174.)
, Pétrún segir að margii' áhorfendur hafi ekki
síður unun af því að skoða málverk af húsum
sem eiga sér sína sögu og margir bera lof á
samviskusemi og nákvæmni málaranna. „Það
kemur líka berlega í Ijós hvaða afstöðu lista-
ÁSGRÍMUR Jónsson: Vetrarsólhvörf í Hafnarfirði. 1930. Olía á striga.
Morgunblaðiö/Amaldur
„VIÐ hjá Hafnarborg leituðum til fólks sem átti málverk frá Hafnarfirði og í stuttu máli sagt var
beiðnum okkar afar vel tekið,“ segir Pétrún Pétursdóttir, forstöðukona Hafnarborgar.
mennirnir taka til umhverfis síns,“ segir hún
og bendir á mynd af Hafnarfjai'ðarkirkju eftir
Eyjólf Illugason frá 1922, þar sem listamaður-
inn hefm' „hreinsað til“ á myndinni, en á þeim
tíma sem myndin var máluð voru skúrar um-
hverfis kirkjuna, en hafa skyndilega horfið til
þess að fagur fjallahringur fái notið sín. Annað
dæmi má taka af mynd Eiríks Smiths, Dverga-
steini, með persónubundnu sjónarhorni, þar
sem æskuheimili Emils Jónssonar fyri-verandi
ráðherra er í forgrunni myndarinnar og
myndramminn sker turninn af kirkjunni sem í
ofanálag er sýnd aftan frá.
Nýr sýningarsalur, Apótekið, hefur verið tek-
inn í notkun í Hafnarborg og þar stendur yfir
ljósmyndasýningin Andlit bæjarins á vegum
Byggðasafns Hafnarfjai'ðai'. I sýningarsalnum
var rekið apótek í um sjö áratugi, fyrst af Soren
Kampmann og síðai' Sverri Magnússyni, sem
gaf bænum húseignina og bóka- og listasafn sitt,
en húsið sjálft var teiknað af Guðjóni Samúels-
syni húsameistai-a ríkisins.
Hafnarfjarðar-Mótífum lýkur 3. ágúst og er
opin daglega frá 12-18 nema þriðjudaga.
Aðgangur er ókeypis.
20 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 27. JÚNÍ 1998