Alþýðublaðið - 14.04.1994, Blaðsíða 2

2 ALÞÝÐUBLAÐIÐ
UMRÆÐA
Fimmtudagur 14. apríl 1994
MMÐIIBiiHIII)
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Siguröur Tómas Björgvinsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Alprent hf.
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverð kr. 1.400 á mánuði. Verð í lausasölu kr. 140
Leikrit
fáránleikans
Barátta sjálfstæðismanna í Reykjavík til að halda völdum
sínum í borginni hefur nú tekið á sig örvæntingarfulla mynd.
Lánleysi flokksins er að verða að hálfgerðum brandara á með-
al borgarbúa. Fyrst hrökk einn vinsælasti borgarfulltrúinn,
Katrín Fjeldsted, úr skaftinu með sögulegum hætti. Síðan
guggnaði Markús og sagði upp borgarstjórastarfinu án nokk-
urs fyrirvara en getur þó ekki slitið sig frá gamla starfinu eins
og endalausar greinar um meint afrek bera vitni um. Síðan
vaknaði nýsleginn borgarstjóri, Ámi Sigfússon, upp við
vondan draum og uppgötvaði allt í einu að Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur ekki nýtilega stefnu í borgarmálum og hefur síðan
við mikla furðu borgarbúa og fjölmiðla, eytt tíma sínum í að
hirða það bitastæðasta úr stefnu Reykjavíkurlistans, og kynna
sem eigin hugmyndir!
/
Ingibjörg Sólrún malaði Arna...!
Það var húsfyllir í Háskólabíó í hádeginu í gær
þegar Slúdentaráð Háskóla Islands efndi til opins
fundar með Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur,
borgarstjóraefni Reykjavíkurlistans, og Arna
Sigfússyni borgarstjóra. Fundurinn bar yfir-
skriftina „Hvað gerir Borgin fyrir námsmenn? -
Er úrbóta að vænta í atvinnumálum og dagvist-
armálum?“. Að loknum framsögum gestanna
tveggja gafst fundarmönnum færi á að spyrja
þau spurninga. Þetta var í fyrsta skipti sem borg-
arstjóraefni Reykjavíkurlistans og D-listans leiða
saman hesta sína í kappræðum. Það var mál
manna að loknum fundi að Ingibjörg Sólrún
hefði staðið sig mun betur og spennandi yrði að
fylgjast með framvindunni. Reykjavíkurlistinn
hafði yfir 9-6 í síðustu skoðanakönnun og Sjálf-
stæðismenn hafa virst ráðalausir hingað til. Ofa-
ná allt saman hefur „lykla-trix íhaldsins", sem
kynnt var í hagléli við Ægissíðuna íyrir nokkrum
dögum, hlotið lítinn hljómgrunn kjósenda.
„Kjósendur eru búnir að fá nóg af patentlausn-
um íhaldsins,“ sagði einn fundargesta að loknum
fundi og sagðist hæstánægður með frammistöðu
Ingibjargar Sólrúnar, sem hann kaUaði litlu
kraftaverkakonuna. Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason
Pallborðið: Pétur Jónsson
Lokuð eða opin borg
Þessar aðferðir eru gamalkunnar úr landhelgisstríðum fyrri
ára. Þá máluðu brotlegir skálkar yfir nafn og númer og skut-
ust svo til veiðiþjófnaðar innan landhelginnar. En Áma Sig-
fússyni fer líkt og þeim - hann er hirtur reglulega í landhelgi
af skipherra.Reykjavíkurlistans og borgarbúar geta ekki nema
brosað út í annað þegar Ingibjörg Sólrún lætur hann fínna til
tevatnsins. Svo algert er lánleysi Sjálfstæðisflokksins í borg-
inni að þær hugmyndir sem hann fær ekki að „láni“ hjá
Reykjavíkurlistanum eru byggðar á tillögum, sem ekki falla
undir verksvið borgarinnar, heldur Alþingis. Þannig hefur
Ámi Sigfússon lýst yfir hátt og í hljóði að borgin muni beita
sér fyrir lengingu fæðingarorlofs og breytingu á persónuaf-
slætd! En þetta em hvort tveggja mál, sem Alþingi tekur
ákvörðun um, - ekki borgarstjómarflokkur sjálfstæðismanna.
Og spyija má: Síðan hvenær hafa sjálfstæðismenn á þingi
stutt lengingu fæðingarorlofs? Væri ekki ráð að ungi borgar-
stjórinn kannaði viðhorf þeirra, áður en hann fer að lofa upp í
ermi fjármálaráðherrans?
Hámarki náði lánleysið þegar veðurguðimir, sem hingað til
hafa haldið sig frá átökum flokkanna, lýstu yfir vanþóknun
sinni á háttemi sjálfstæðismanna. Á blaðamannafundi, sem
borgarstjórinn ungi hélt á bekk við Ægissíðuna, helltu þeir yf-
ir hann úr skálum reiði sinnar. Þangað hafði Ámi Sigfússon
boðað fjölmiðlaheiminn til að kynna hugmyndir sínar í fjöl-
skyldumálum, en þegar betur var að gáð reyndust þær flestar
vera úr smiðju Reykjavíkurlistans. Ekki nóg með það: Marg-
ar þeirra höfðu áður verið felldar af Sjálfstæðisflokknum
sjálfum í borgarstjóm. En það var ekki hægt annað en hafa
samúð með borgarstjóranum nýja, þegar hann hímdi kaldur
og hrakinn undir regnhlíf á bekknum, - og beljaði á móti vot-
viðrinu hugmyndir, sem hans eigin flokkur hefur áður fellt.
Er hægt að kalla kosningabaráttu af þessu tagi annað en leik-
rit fáránleikans?
„Opin borg“ er fyrir-
sögn stefnuyfirlýsingar
Reykjavíkurlistans.
Áf hveiju þarf að taka
þetta sérstaklega ffam?
Er þetta ekki opin
borg?
Hér eru engir virkis-
múrar eins og í gömlum
borgum miðalda. Hvað
er það þá sem er lokað og
við viljum opna? Það eru
lokuð gamaldags vinnu-
brögð sem notuð eru við
ákvarðanir sem skipta
okkur íbúa Reykjavíkur
miklu. Kannski öllu máli.
Ákvarðanir sem eru
teknar inni í lokuðum fá-
mennum hópi meiri-
hlutafulltrúa í borgar-
stjóm einkavina þeirra.
Vom Reykvíkingar
spurðir hvort þeir heldur
dýrt stælveitingahús sem
kostar borgarbúa millj-
ónatugi á ári, auk bygg-
ingarkostnaðarins, eða
hvort þeir vildu lækkað
orkuverð til heimilanna?
Vom þeir spurðir hvort
þeir vildu hækka kostnað
ráðhússins um helming,
mest án útboða, vegna
„aukaverka“, eða bæta
aðstöðu skólabama eða
aldraðra í borginni?
Hvort þeir vildu ráðhús
yflrleitt eða bara lægra
útsvar?
Svarið við spuming-
Sjálfstæðisflokkurinn er búinn að gera það upp við sig, að
hann er dæmdur til að falla í kosningunum í vor. Þess vegna
er nú leitað dauðaleit að ráðum, sem kynnu að breyta þeirri
ákvörðun, sem borgarbúar eru í hjarta sínu búnir að taka. For-
ysta flokksins skilur, að stefna flokksins gengur ekki. Því er
nú skipt um hross í miðri á, og tekin upp stefnumál Reykja-
víkurlistans hvert af öðru. Það er út af fyrir sig lofsvert, þegar
Ámi Sigfússon lýsir yflr, að hann hyggist útrýma biðlistum
bamaheimilanna. En sat ekki Ámi Sigfússon í borgarstjóm
síðustu átta árin? Hvers vegna útrýmdi hann ekki biðlistunum
þá?
Stefnumálin ríma ekki við fortíð flokksins. Af ávöxtunum
skuluð þér þekkja þá, segir í merkri bók. Af verkunum verða
menn dæmdir, og í því felst yfirvofandi fall Sjálfstæðisflokks-
ins í Reykjavík. Innantóm loforð breyta engu um afstöðu
borgarbúa. Þeir vilja nýjan meirihluta. Og hann kemur.
unni hér á undan er nei.
Þetta er nefnilega „lokuð
borg“.
I lokaðri borg vaxa
skuggaplöntur, sem ekki
em til sýnis á kjördegi, en
sjást ýmsa aðra daga. í
raun er borgin að því
leyti svo lokuð að áhugi á
borgarmálum er lítíll
meðal almennings,
kannski er það einmitt
það sem einkastjómend-
ur borgarinnar vilja til að
fá að stjóma í friði fyrir
fólkinu.
í þeim stjómmála-
flokkum sem standa að
Reykjavíkurlistanum er
fólki ljóst að fulltrúar
þeirra í núverandi borg-
,wOpin borg46 er
fyrirsögn
stefinuyfiriýsingar
Reykjavíkurlistans.
Reykjavíkuriistínn vill
opna borgina-
Reykjavíkuriistínnhlust-
ar og tekur
góðum ráðum.. ..Opin
og lýðræðisleg borg er
það sem koma skal... J
sameiningu skulum við
öll opna þessa borg.6
u
arstjóm og borgarráði
ráða núna sorglega Iitlu.
Ég hef stundum sagt
það, kannski meira í
kaldhæðni en alvöru, að
fólkið sem nennti að
standa í borgarmálum
hafí verið allt að því
skrítið af því að það lagði
þetta á sig. Svo rækilega
var, og er ennþá, lokað
fyrir áhrif þeirra og ann-
arra en einkastjómend-
anna á borgarmálin.
Hugsjónafólk er stund-
um talið skrítið.
En þetta á ekki bara við
um fólk í Alþýðubanda-
laginu, Alþýðuflokkn-
um, Framsóknarflokkn-
um og Kvennalistanum,
sem standa að kosninga-
bandalagi Reykjavíkur-
listans - heldur á það
einnig við um allt ópólit-
ískt fólk, sem hefur held-
ur engin áhrif á ákvarð-
anir í borginni.
Og síðast en ekki síst á
þetta við um hinn al-
menna sjálfstæðismann,
sem er heldur ekki spurð-
ur.
Hann heyrir fyrir kosn-
ingar, borgarstjóra og
hjálparmenn hans, tala
um áætlanir og fram-
kvæmdir á vegum borg-
arinnar, og hvemig er tal-
að til hans?
Honum er tilkynnt að
þetta sé svona og hinseg-
in, þetta eigi að gera og
hitt eigi að gera. Svona
töluðu forðum gamal-
dags kóngar og barónar
sem ekkert tillit tóku til
fólksins. Þeir sögðu bara,
við einir vitum og ráðum.
Svona er ennþá talað
til Reykvíkinga.
En vill hann stórfram-
kvæmdir án útboðs, vill
hann mörg hundmð pró-
senta hækkun á fram-
kvæmdum á bygginga-
tíma, vill hann raunvem-
lega nokkuð hafa þessa
einkavinavæðingu?
Vildi hann hækka
skuldir borgarinnar að
meðaltali um 2,5 milljón-
ir hvem virkan dag ffá
1982.
Ég efast um það. Hann
var ekki spurður.
Fyrir þetta fólk, venju-
legt sjálfstæðisfólk, er
Reykjavík líka lokuð
borg. Meira að setja úrslit
prófkjara þar sem fólkið
sýndi vilja sinn em hun-
suð. Éinkastjómendur
ráða því sem öðm. Al-
mennur flokksmaður má
bara setja X á réttan stað
á kjördag og loka borg-
inni áfram næstu íjögur
árin.
Vilja Reykvíkingar nú
að skuldir borgarinnar
aukist um fimm milljónir
hvem virkan dag á þessu
ári, 1994, eins og einka-
stjómendumir hafa
ákveðið á kosningaári?
Þeir em spurðir núna.
Það er Reykjavíkurlist-
inn sem spyr.
Þetta er munurinn á
opinni og lokaðri borg.
Ekki lokuð sýnilegum
virkismúmm, heldur
ósýnilegum valdamúr-
um, þó ekki ósýnilegri en
svo að allir sem vilja geta
séð þessa múra og allir
geta áttað sig á því að þá
múra má brjóta.
Reykjavíkurlistinn vill
opna borgina - Reykja-
víkurlistinn hlustar og
tekur góðum ráðum.
Opin og Iýðræðisleg
borg er það sem koma
skal.
Það er markmið
Reykjavíkurlistans að
auka valddreifingu í
borginni, þannig að
frumkvæði borgarbúa fái
notið sín. Stjómkerfi
borgarinnar verði fært til
nútímahorfs, gert lýð-
ræðislegra, ábyrgara og
skilvirkara en nú er. I
sameiningu skulum við
öll opna þessa borg.
Höfundur er viðskiptafræð-
ingur og skipar 4. sæti
Reykjavikurlistans í borgar-
stjómarkosningunum.