Vísir - 31.10.1979, Blaðsíða 4

vísm
Miðvikudagur
31. október 1979
EIMSKIP
Viö vekjum athygli viöskiptavina okkar á því
aö vörur sem liggja í vörugeymsluhúsum okk-
ar ERU EKKI TRYGGÐAR AF OKKUR
GEGN BRUNA/ FROSTI EÐA ÖÐRUM
SKEMMDUM og liggja þar á ábyrgö vörueig-
enda.
— Athygli bifreiöainnf lytjenda er vakin á því
aö hafa frostlög á kælivatni bifreiöanna.
GRIMMUR LEIKUR
Grimmur, haröur eltingaleikur án mískunnar.
Sýnd kl. 5-7-9 og n.15
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 145., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaðs 1979 ó
hiuta I Siöumúla 14, þingl. eign Járnsiðu h.f. fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavik á eigninni sjálfri
föstudag 2. nóvember 1979 kl. 16.00.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 145., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaös 1979 á
biöskýli v/Laugarásveg, þingl. eign Gests Sturlusonar
o.fl. fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar I Reykjavfk á
eigninni sjálfri föstudag 2. nóvember 1979 kl. 11.30.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var f 45., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaðs 1979 á
hiuta f Njörvasundi 27, þingl. eign Hjartar Grfmssonar fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavfk á eigninni
sjálfri föstudag 2. nóvember 1979 kl. 14.30
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem augiýst var 145., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaðs 1979 ó
Siðumúla 33 þingl. eign Reykjaprents h.f. fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavfk og Iönþróunarsjóðs á
eigninni sjálfri föstudag 2. nóvember 1979 kl. 16.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 145., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaðs 1979 á
hluta i Seljalandi 7, þingl. eign Guðmundar Harðarsonar
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik á eign-
inni sjáifri föstudag 2. nóvember 1979 kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið iReykjavik
Vinnuveitendur
héldu aftur af
Thatcher f at-
lögunni gegn
stéttarfélögum
Margaret Thatcher og stjórn
hennar, sem fyrir kosningar
siöasthöföu mjög i heitingum um
að setja stéttarfélögum stólinn
fyrir dyrnar og halda uppi lögum
og reglu á vinnumarkaðnum I
Bretlandi, virðist ætla fara sér
hægar I sakirnar en til horföi.
Eitt af lagafrumvörpum þeim,
sem stjórnin ætlaöi aö leggja
fram og beindist gegn „unionis-
manum’’ illræmda, eins og menn
kalla kverkatak þaö, sem verka-
lýösfélögin hafa á vinnu-
markaönum og eins á pólitfskum
vettvangi i Bretlandi, hefur veriö
kæft i fæöingu. Oörum frum-
varpsdrögum er spáö sömu enda-
lokum.
íhaldsflokkurinn komast til
valda eftir mikla verkfallsöldu
siöasta vetrar, sem vakti marga
til umhugsunar. .Kjósendur I
Bretlandi hafa á þessum áratug
séö hvernig verkföllum var beitt í
pólitisku skyni til þess aö fella
stjórn Edward Héath og Ihalds-
flokksins. Þeir kusu verka-
mannaflokkinn og Wilson til
stjórnar vegna góöra vona um, aö
honum vegna tengsla sinna viö
verkalýösfélögin tækist betur aö
halda friö á vinnumarkaönum.
Þeir voru vitni aö þvi, hvernig
efnahagslifiö fékk nokkurn bata
og stefndi til betri áttar, meöan
stéttarfélögin sátu á strák sínum,
og hvernig þaö starf var siöan
aftur rifiö niöur meö nýjum
kröfum og tilheyrandi verkföllum
I fyrravetur.
I kosningabaráttunni hétu
ihaldsmenn þvi, aö kæmust þeir I
stjórn mundi þeir hnýta stéttar-
félögunum þá hnúta, sem duga
mundu til þess aö löglega kjörin
stjórn landsins fengi stýrt þvi i
friöifyrirbrambolti valdfikinnar
forystu „unions” (stéttarfélaga),
er hafa nú æofan i æ brugöiö fæti
fyrir tilraunir landsyfirvalda til
þess aö rétta viö efnahag lands-
ins.
íhaldsmenn hétu þvi, aö koma
hlutum svo fyrir, aö á nýjan leik
þætti borga sig aö vinna I Eng-
landi.
Þaö voru þrennar aöalráö-
stafanir, sem hin nýja stjórn
Thatchers haföi i huga. Fyrst aö
takmarka réttindi verkfalls-
varöa. Annaö áö milda stéttar-
félagshöftin og einokun
ákveðinna verkalýösfélaga til til-
tekinna starfa. Þriöja, aö beita
sér fyrir þvi, aöatkvæðagreiöslur
innan verkalýösfélaga um verk-
fallstillögur og raunar fleiri mál
væruleynilegarmeöþá styrkjum
Ur rikissjóöi.
Siöar bættist svo viö fjórða
hugmyndin. Aö lögsækja mætti
verkalýösfélögtilskaöabóta fyrir
samningsbrot varöandi verkföll.
Efasemdir.
Þessi siöastnefnda hugmynd
átti sérstaklega upp á pallboröiö
hjá eldri mönnum ihaldsflokks-
ins, en mæltist heldur illa fyrir
meöal flestra, áöur en svo
iönaöarráð Bretlands, CBI,
varaöi viö þviráöi. CBIdróg iefa,
aö unnt væri meö nokkurru laga-
setningu aö marka ótvirætt og
skýrt, hvenær hinar ýmsu aö-
geröir launþega til áherslu kaup-
kröfum gætu talist samningsrof
og hvenær ekki. Bent var á þá
hættu, aö eins gæti fariö svo, aö
óskýra lagasetningu varöandi
þetta mætti siöan kannski tillka
svo, aö öll verkföll væru ólögleg.
Iönaöarráðiö lagöi til i staðinn,
aö hömlur væru settar á verkfalls-
vörsluna, til þess hindra þaö, sem
Bretar kalla „secondary
picketing”. Þaö eru verkföll eöa
aögeröir.semkoma niöur á aöila,
er stendur i raun og veru utan viö
deiluna. Þaö voru einmitt þess-
konar aögeröir, sem vöktu hvaö
almennasta gremju i vinnu-
deilunum i fyrravetur, og áttu
kannski drýgstan þátt i kosninga-
sigri Margretar Thatcher.
Iönaöarráöiö var ekki eitt um
þessa skoöun. Vinnuveitenda-
samtökin bresku töldu einnig, aö
skaöabótahugmyndin gengi of
langt. Óttuöust þau, aö þaö gæti
æst upp verkalýðssamtökin til
ófriöar, ef reynt yröi aö setja þá
hugmynd i lög. Alitu þau, aö af
gætu hlotist átök, sem lamaö
gætu bróöurpartinn af breska
iönaöinum.
Hófsemin réði.
Þessiviöhorf uröu ofan á innan
bresku stjórnarinnar, og skaöa-
bótahugmyndin fór i' rusla-
körfuna daginn áður en ihalds-
menn flykktust til ársþingsins i
Blackpool.
Eftir standa þó hinar þr jár upp-
runalegu hugmyndir um ráö-
stafanir gegn „unionisma”, sem
leggja á fyrir þingiö I nóvember
mánuöi. Þær duga alltént til þess
aöstjórnin getur meö rétti haldiö
þvl fram, aö hún uppfylli
' kosningaloforö, hvaö varöar aö
hefta uppgang verklýös-
félaganna.
Þaö hefur þó reynst þrautin
þyngri innan stjórnarinnar aö fá
fram nákvæma skilgráningu á
þvi, hvaö flokkast skuli undir
„secondary picketing”. Hafa
ráöherrar og sérfræðingar þeirra
brotiö mikiö um þaö heilann,
hvernig þaö væri best fært I orö.
Horfir til þess, aö frumvarp þar
aö lútandi geti oröiö nokkuö út-
þynnt, þegar á hólminn kemur.
Þaö er tiltölulega einfalt i
framkvæmd, aö láta f jarlægja frá
vinnustað, þarsem deila stendur,
utanaökomandi verkfallsveröi úr
óviökomandi stéttarfélögum. Þaö
er einnig einfalt til þess aö gera,
aö fjarlægja meö öllu verkfalls-
veröi, sem setst hafa um vinnu-
staö, er stendur utan kjaradeilu.
Vandinn lýtur aö árekstrum
varöandi vörur og þjónustu, sem
sett hefur verið á svartan lista.
Þar er erfitt aö setja nein ótviræö
ákvæöi um sllkt. Gæti afstaöa
stjórnarinnar til þessa atriöis
markast af þvi hverjar endalyktir
mái af sliku tagi, sem nú er fyrir
lávaröardeildinni, fær.