Morgunblaðið - 06.12.2002, Blaðsíða 5

Blm: Ég er líka sammála þér þegar
þú segir: Þú ert plebbi ef þú hefur farið í
misheppnaða skurðaðgerð og sagt frá
því í DV eða Séð og heyrt. Þetta er auð-
vitað eitt það fáránlegasta tiltæki sem
menn geta látið hafa sig út í.
Jón Gnarr: Já, þetta er það hræðileg-
asta sem ég sé. Svona nokkuð á ekki er-
indi við annað fólk. Ég veit ekki hvaðan
þessi hvöt er sprottin. En það er dálítið
misjafnt hvernig fólk ber andstreymi og
erfiðleika. Sumir reyna að taka ábyrgð
á því og um leið öðlast veikleikinn gildi
og getur snúist upp í styrk. Maður hittir
stundum fólk sem fullyrðir að áföll í lífi
þess hafi orðið því til blessunar og mað-
ur verður alltaf jafnundrandi. Erfiðleik-
ar í lífinu eru ekki tilkomnir fyrir neina
tilviljun, það er einhver meining í þeim.
Andlegur og líkamlegur sársauki felur í
sér svar. Ef ég er að labba um á slæm-
um skóm og fæ verk í fæturna, þá eru
fæturnir að segja mér að ég þurfi nýja
skó.
Þegar ég var 24 ára áttaði ég mig á
því að öll fáum við nokkuð jafnan
skammt af ömurleika þessa lífs, hvernig
svo sem það leggst á okkur. Ég fór að
vinna við nýtt starf og það var verið að
setja mig inn í það. Mér fannst þetta
voðalega erfitt, ég barmaði mér mikið,
vorkenndi sjálfum mér og átti mjög erf-
itt í lífinu. Maðurinn sem var að setja
mig inn í starfið var að stappa í mig stál-
inu. Ég var hins vegar vælandi yfir því
hvað þetta væri vonlaust: „Ég er svo
óheppinn og gengur svo illa í lífinu.
Allt gengur svo vel hjá öllum nema
mér,“ og svona væl. En maðurinn
hvatti mig áfram og sagði: „Þetta
er nú alls ekki svo slæmt hjá þér,
Jón minn. Það eru margir sem
hafa það verra en þú,“ og eitthvað
í þeim dúr. Síðan komst ég að því
nokkrum mánuðum seinna að þessi
maður var með heilaæxli, sem var tif-
andi tímasprengja í höfðinu á honum og
leiddi hann svo til dauða einu eða tveim-
ur árum seinna. Ég skammaðist mín
niður í rassgat fyrir þetta og áttaði mig
á því að þegar fólk á virkilega erfitt og
tekst á við andstreymið tekur það
ábyrgð á því. Menn eru þá ekkert að
deila því með hverjum sem er, jarmandi
á hverju götuhorni um ólánið sem mað-
ur hefur lent í.
Blm: Eftir þennan fyrirlestur þinn
fer maður nú að átta sig á að það er
heimspekilegur undirtónn í þessari
Plebbabók þinni. Grafalvarlegar pæl-
ingar á bak við allt saman?
Jón Gnarr: Já, út frá minni grund-
vallartrú, sem er sú að lífið getur verið
alvarlegt og skemmtilegt í einu, bara út
frá því viðmiði sem við gefum okkur.
Fyrir nokkrum árum sagði kona frá
því í Séð og heyrt, í löngu máli, hvernig
hún hefði smitast af herpes og baráttu
sinni við það andstreymi. Og fyrirsögn-
in var svona glaðleg og uppörvandi:
Ekki lengur með herpes. Þetta er
hins vegar grafalvarlegt mál. Ef ég
þekkti einhvern með herpes myndi
ég ekki hlæja að honum. En að
setja þetta upp svona, í skemmti-
ritinu Séð og heyrt, sem hefur
slagorðið: Gerum lífið skemmti-
legra, er auðvitað út í hött. Jú,
það má kannski hugsa sér að
þetta sé öðruvísi aðferð til að
létta sér lífið. Þarna er einhver
sem fékk herpes og er að reyna
að gera eitthvað létt úr því og
skemmtilegt. En svo fór ég
að lesa greinina og komst
þá að raun um að konan
nafngreindi sambýlis-
mann sinn og lét
mynda sig með börn-
unum sínum. Það var
það sorglegasta af
öllu við þessa grein. Ekki það að konan
hefði fengið herpes heldur þetta
ábyrgðarleysi að draga börnin sín inn í
þetta. Ég þekki einelti af eigin raun og
get ímyndað mér hvaða útreið börnin
hafa fengið eftir að greinin birtist.
Börnin voru hin raunverulegu fórnar-
lömb, ekki herpessjúklingurinn.
Blm: Ég get tekið undir þetta. En ég
er dálítið svekktur út í þig vegna þess-
arar fullyrðingar: Þú ert plebbi ef þú
heldur með útlensku knattspyrnuliði.
Nú er ég mikill United-aðdáandi og er
bara stoltur af því.
Jón Gnarr: Já, ertu það? Ég hef
fylgst dálítið með svona fólki eins og
þér, sem gengst upp í að halda með út-
lensku knattspyrnuliði. Þetta er mjög
áberandi hjá fólki úti á landi. Því lengra
sem maður fer út á land, þeim mun
meira flaggar fólk því að halda með út-
lensku knattspyrnuliði. Maður sér
stærri og stærri fána og jafnvel heilu
húsin eru máluð í einkennislitum ein-
hvers knattspyrnuliðs. Ef maður hefur
áhuga á fótbolta er eðlilegast að stunda
hann sjálfur og reyna að ná einhverjum
árangri. En fæstir nenna að leggja á sig
þær æfingar og undirbúning
sem þarf til að ná árangri í
fótbolta. Í staðinn
velja menn þá auðveldu og þægilegu
leið að sitja fyrir framan sjónvarp og
fylgjast með fótboltanum á skjánum, en
samt í þeirri trú og fullvissu að það hafi
einhverja meiningu og að maður sé
með, án þess að gefa nokkuð af sér.
Blm: Í bókarlok telur þú upp nokkra
fræga plebba svo sem David Beckham
og frú, og í þessari upptalningu eru
meðal annarra Fjölnir Þorgeirsson,
Marín Manda, Valli sport, Ástþór
Magnússon, Homer Simpson og Vík-
verji. Hvað finnst þér svona hallæris-
legt við Víkverja?
Jón Gnarr: Bara allt. Hann er alltaf
að lenda í einhverjum fáránlegum að-
stæðum, er oftast nöldrandi og svekkt-
ur. Það er alltaf verið að handtaka hann
fyrir umferðarlagabrot. Milli þess sem
hann er að leggja fólki lífsreglurnar eða
skammast yfir einhverju þá lendir hann
sjálfur í einhverju klandri, sem hann
þarf að atyrðast út í. Ef plebbinn á ann-
að borð er sammannlegt fyrirbæri þá er
Víkverji persónugervingur plebbans.
Víkverji hefur gaman af Spaugstofunni,
hann pirrast út í hluti sem koma honum
ekki við. Það kemur okkur ekkert við
hvað annað fólk er að gera. Það er ekki
mitt mál hvernig fólk lifir kynlífinu, eða
hvort það stundar hnefaleika eða hvað
það gerir í frítímanum. Það kemur mér
ekkert við hvernig fólk keyrir bílinn
sinn, en Víkverji er voða mikið upptek-
inn af því hvernig aðrir keyra.
Blm: Eitt hérna að lokum sem ég
hnaut um: Þú ert plebbi ef þú notar orð-
ið „skaufi“ um kynfæri karlmanna. Er
það eitthvað verra orð en til dæmis
typpi?
Jón Gnarr: Typpi er eðlilegra orð.
Það er það sem þetta heitir. Allt annað
er bara plebbaháttur. Ég var að hugsa
um að setjast einhvern tíma niður og
skrifa bók um öll þessi orð sem menn
eru farnir að nota yfir kynfæri karla.
Það er búið að skrifa svo mikið um kyn-
færi kvenna, en það vantar fræðilega
úttekt á typpinu. Með því að nota orðið
„skaufi“ ertu að gera eitthvað
meira úr þessu líffæri en efni
standa til. Typpi er svona
eðlilegt, hlutlaust og huggu-
legt orð. Alveg á sama hátt
og orðið „kind“ er eðlilegt,
en „rolla“ felur í sér ein-
hverjar meiningar, eitt-
hvað niðrandi. Svo finnst
mér dálítið snobbað að
nota orðið „ær“. Það fer í
snobb-bókina. Ég er
nefnilega að skrifa bók
um snobb. Best að
skrifa þetta hjá sér:
Þú ert snobb ef þú
notar orðið ær.
NGAR
bbaskap
Jón Gnarr reynir að
skýla sér á bak við
Plebbabókina. Ef grannt
er gáð má sjá að farin
hefur verið heldur ódýr
leið við hönnun bók-
arkápu. Hún er einfald-
lega stolin frá Íslands-
klukku Halldórs
Laxness.
Morgunblaðið/Þorkell
svg@mbl.is
Kringlunni, sími 588 1680,
v. Nesveg, Seltjarnarnesi,
sími 561 1680.
iðunn
tískuverslun
Ný sending
af peysum
DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER 2002 B 5
Þátttaka á námskeiðið
kostar kr. 7.500
(félagsmenn SVFR kr. 6.000)
Fyrsta námskeiðið
hefst 20. janúar 2003
Skráning á námskeiðið
fer fram á skrifstofu SVFR
í símum 568 6050 og 696 1130
FLUGUVEIÐISKÓLINN
Tveggja kvölda námskeið
þar sem farið verður yfir nær
allt er tengist stangveiði með flugu.
Val á veiðitækjum, fluguval,
fluguhnýtingar, lestur straumvatns,
veiðiaðferðir og siðferði í stangveiði.
Öllum þátttakendum sinnt persónulega.
Landsþekktir veiðimenn leiða skólann,
Einar Páll Garðarsson (Palli í Veiðihúsinu),
Sigurður Héðinn (leiðsögumaður í Norðurá)
og Gísli Ásgeirsson (Gísli í Atlas)
VILTU VERÐA VAR?
„Tæknin að veiða straumvatn með flugu“
Sérfræðingar svipta hulunni
af leyndardómum fluguveiða!
Tilvalin jólagjöf
Nýr ilmur frá FIORUCCI
w
w
w
.fo
rval.is
Fyrir flottar konur
Bankastræti 11 • sími 551 3930