Tíminn Sunnudagsblað - 25.11.1962, Blaðsíða 6
58SSSSSSSSS2S2SSSSSSSSSSS2SSSSSSSSgSSSSSSSSSS2SSS28Sg2SSSSSSS£SSS2gSSSS2SSSSSSSSS8SSSSSS£SSS2SSSSSSSSSSS2SSS2SSSSSSS2SSSSS2SSSSSSSSSSSSSSSSSSS£SSS2S£SSS£SSSSSSS28S
I Menningarsjóíur hefur gefií út nýja bók eftir dr. Kristján Eldjárn þjóíminja- ‘k
;♦;
vörð, HundraÖ ár í ÞjóÖminjasafni. í bókinni er einn þáttur eÖa frásaga á hvert %
:♦: ar 1
er skrifað. Einn þátturinn heitir
sögu safnsins og fylgja hinar fegurstu myndir af safngripum þeim, sem um |
;♦:
:♦:
;♦:
;♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
iðlafur helgi frá Kálfafellsstað
Guðsþjónusta f kirkjunni á Kálfa-
fellsstað um aldamótin 1700. Kirkjan
er torfkirkja, sæmilega reisuleg, en
fáskrúðug, bæði húsið sjálft og skart
þess hið innra. Á kórbitanum stend-
ur litfagurt líknesi, og horfir ströng-
■jm augum fram í kirkjuna. Lík-
neskig er um tvær álnir á hæð og
sýnir skeggjaðan, síðhærðan mann
með kórónu á höfði. Hann er í skó-
síðum, ljósgráum kyrtli og rauðri
skikkju utan yfir, en gyllt, upphleypt
lauf eru dreifð um klæðin öll. Um
mittið hefur liann stokkabelti. Hann
hefur ilskó á fótum og stígur fram
á hægrj fót. Hann heldur frá sér
höndum, svo að víðar skikkjuerm-
arnar síga langt niður; í annarri
hendi heldur hann á stórri exi, en í
hinnj á veldissprota, því að þetta er
konungur. Það er líf og hreyfing í
fasi hans öllu. Hann stendur á stalli,
sem á er letrað gylltum stöfum:
SANCTUS OLAUS REX NOR-
VEGIÆ, heilagur Ólafur Noregskon-
ungur, sá er hér átti stað og kirkju
í pápiskum sið.
Söfnuðurinn tínist inn í kirkjuna,
og hver og einn hneigir sig fyrir
Ólafslíkneskinu um leið og hann
gengur til sætis. Fólkið veit, að þessa
líkneskju af heilögum Ólafi hefur
sóknarherrann, séra Jakob Bjarnason,
nýskeð fengið frá útlandinu og gefið
kirkju sinni. Og það veit hvers vegna.
Það eru álög á staðnum. í fyrndinni
bjó völva á Kálfafellsstað og átti
hálfa jörðina. Prestur einh, er þang-
að fluttist, bægði henni burtu, og
mælti hún þá svo um, að stórkost-
leg óhöpp skyldi henda hvern þann
prest, er þar væri lengur en tuttugu
ár. Þau ummæli urðu að áhrínsorð-
um, og vissu menn dæmi þess. Séra
Jakob vígðist ungur að Kálfafellsstað
árið 1689, forspár maour og vissi
lengra nefi sínu. Hann festi yndi á
staðnum, en með því að fátt er ramm
ara en forneskjan, vildi hann létta
álögunum af staðnum, en storka þeim
ekki. f því skyni fékk hann til kirkju
sinnar þetta fagra líkneski af heil-
.ögum Ólafi, hinum forna verndar-
dýrlingi staðarins. Allt þetta veit
söfnuðurinn og trúir því með presti
sínum, að þessi bjargvættur fhuni
Framhald á 910. síðu.
894
f í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ