Tíminn Sunnudagsblað - 03.10.1971, Blaðsíða 13

þeirra hét einnig Sveinn og var
Sveinsson. Heimildir sýna, að hann
hefur þótt góður þóndi og notið
álits samtíðarmanna sinna. Þó fór
nú svo, að „syndin" mun halda
nafni hans lengst á lofti. Hann var
nefnilega einn hinn seinasti, ef
ekki seinasti maður á íslandi, sem
dæmdur var til dauða fyrir óleyfi-
legar barneignir, þótt dómnum
væri reyndar aldrei fullnægt.
— Það væri nógu gaman að
heyra meira um það.
— Hann hafði gengið að eiga
konu, Þórdísi Sigurðardóttur, sem
var tuttugu árum eldri en hann,
en þar á ofan bættust þau býsn,
að hún veiktist af holdsveiki
skömmu eftir að þau giftust og lá
að mestu í kör eftir það. Hún átti
aldrei barn.
Nú bar svo til, að Eyjólfur bóndi
á Felli í Suðursveit andaðist. Stóð
þá ekkja hans, Rannveig Jónsdótt-
ir, uppi fyrirvinnulaus með mikla
ómegð. Þá fékk Jón Helgason,
sýslumaður Skaftfellinga, Svein til
að flytjast að Felli og veita búinu
forstöðu með ekkjunni. En hér fór
sem vænta mátti: ástir tókust með
Rannveigu og Sveini, enda líkt á
komið með báðum, hún nýorðin
ekkja, hann í rauninni verr settur
en nokkur ekkill. Auk þess voru
þau jafnaldra og efalaust blóðheit
bæði. Það hefur fylgt þessari ætt.
Er ekki að orðlengja það, að árið
1790 fæddist þeim barn.
Eftir þágildandi lögum var þeim
óleyfilegt að dveljast í sömu sókn,
Einar Bragi í garði sínum við Bjarnarstíg £ Reykjavík.
þegar svo var komið, og bar sýslu-
manni að stía þeim í sundur. En
hann lét nægja að krefja þau um
tvöfalda hórdómssekt — sem að
vísu var líka óleyfilegt. Skömmu
seinna mun Rannveig hafa gifzt
öðrum manni, og var allt vand-
ræðalaust um sinn. Ekki virðist
Sveinn þó hafa farið frá Felli að
heldur, kannski verði húsmaður
þar eða í vinnumennsku hjá hjón-
unum. Þetta hjónaband varð þó
skammvinnt, því að maður Rann-
veigar dó fáum árum síðar. Bloss-
uðu þá ástir hennar og Sveins upp
að nýju. Þetta var löngu fyrir daga
pillunnar, eins og við vitum, enda
fæddist þeim annað barngrjón ár-
ið 1797. Jón sýslumaður brást eins
við og hið fyrra sinni: lét þau
greiða tvöfalda hórdómssekt, en
málið að öðru leyti kyrrt liggja,
og áfram sat Sveinn á Felli.
En þegar ein báran rís, er önn-
ur vís. Árið eftir eignuðust þau
þriðja barnið, og þá var málið
komið á alvarlegt stig. Samkvæmt
stóradómi var þriðja hórdómsbrot,
sem sannaðist, dauðasök. Og hér
þurfti enginn að velkjast í vafa,
því að Sveinn gekkst jafnan hik-
laust við börnum sínum. Rannveig
átti að vísu ekki líflát yfir sér vof-
andi, þar sem hún var ógift, þeg-
ir börnin voru geíin og fædd. En
Sveinn átti sína karlægu konu, svo
EskifjörSur 1923. Húsið fremst til vinstri reisti Sigurður Jó,‘,annsson skipstjcH árið 1921, og þar
fæddist Einar Bragi, Húsið fremst til hægri er spítaiinn, reistur 19ö7. Ljósr,%: Sveinn Guðnason
T t M 1 N N
SUNNUDAGSBLAÐ
709