Íslendingaþættir Tímans - 27.07.1968, Blaðsíða 22

MINNINC
Sigríður Á. Björnsdóttir
frá Sellátrum við Reyðarfjörð
Hún var fædd á Eskifirði 4.
september 1884 og hefði því orð-
ið 84 ára á þessu ári hún frænka
mín. hefði 'nún fengið að lifa.
Sigriður Ágústína Björnsdóttir
var fædd á Eskifirði Faðir henn-
ar — afi minn — var Björn Jóns-
son. bókbindari og oddviti er bjó
á Sléttu vð Reyðarfjörð. en móð-
ir hennar — amma mín — var
Anna Siggerður Eyjólfsdóttir.
Frænka mín Sigríðui var elzt
sinna systkina. Árið 1913, eða nán
ar tiltekið 13. ágúst 1913 giftist
hún frænda mínum Páli Jakob
Jónssyni frá Sellátrum við Revðar-
fjörð, en þar bjuggu þau til árs-
ins 1930, er þau urðu að flytja inn
á Eskifjörð en til þess 'lágu ýms-
ar ástæður
Á páskadag 1959 kvaddi frændi
minn PálJ, og nú er hún frænka
mín einnig horfin úr þessum
heimi.
Föstudaginn 12. iúlí. kvaddir þú
veitt hermi visindi háskólanáms
frá fyrstu minnum
María Valdimarsdóttir vann jafn
an á heimil? foreldra sinna. Verk-
hæfni hennar var mikil fjölhæfni
hennar enn meiri. afköstin marg-
föld. hvor' sem unnið var að fín-
asta útsaumi, venjulegum eldhús-
störfum eða skroppið • útiverkin.
Starfsgleðin var mikil. vinnan
heima, þátftaka í félagsstarfi ung-
mennaféiae.-'ins, Kirkjukórnum á
LundarbrfKku. — þannig færðu
dagarnir bessari ungu konu heil-
brigða gleði og ríkulega lífsham-
ingju.
Fyrir árj síðan kenndi María
sjúkdóms er ágerðist fljótt Hún
gekk undir mjög stórkostlega
skurðaðge-ð á Fjórðungssiúkrahús
im á Akureyri í fyrra sumar —
aáði furðufljótt nokkrum bata,
rom heim um fyrstu göngur og
Jró fé föður síris í réitum sem
mnjulega lláf hún síðan hin venju
þennan heim, kæra frænka, — um
bjarta og heiða sumarnótt.
Birta og ylur var táknrænt fyr-
ir ævi þína, þau 36 ár er ég hefi
þekkt þig. ÖUum vildir þú gott
gjöra.
— Á þessum degi, þegar ég
kveð þig i hinzta sinn, þegar ég
horfi á eft'r hvitri kistu með gyllt
um krossi á loki, hverfa niður í
dökka moldina, vaka mér ýmsar
hugsanir í brjósti og minningarn-
ar sækja að.
Hún hafði ávallt þann sið hún
frænka min, að lesa örlítið í kver-
unum sínum — Nýja testamentinu
og Bænabókinni sinni áður en hún
gekk til hvílu á kvöldin.
Nú situr enginn á gula bekkn-
um undir glugganum í eldhúsinu
við lestur — og nú læðir enginn
örlitlum mola inn á skrifborðið
mitt á kvöldin — og kverin þín
liggja óhrevfð á borðinu.
Allt er í helminum hverfult. En
legu störf heima næstu mánuðina.
Um s.l. áramót hvarf María Valdi-
marsdóttir á ný til Akureyrar og
lagðist á sjúkrahúsið Þar hófst
hin ójafni leikur konunnar ungu,
sem þráð1 árin og dagana með
striti sínu og erfiðleikum, með
fögnuði timanna og himinhárri lífs-
hamingju, en sjúkdómurinn var
banvænn og þjáningarnar ofur-
mannlegar En það heyrðist ekki
æðruorð a+ vörum hennar og hún
andaðist 3 apríl s.l
María Valdimarsdóttii var ógift
en son átti hún, þann ei Valdimar
heitir, tæpiega 5 ára
Hún var kvödd og greftruð á
Lundarbrekku þann 10 apríl s.l.
Fjölmenni var þar meira en ég
hef áður -:éð. Voi-blærinn strauk
mjúklega im heittelskaðar hliðar
Halldórssraða.
Sigurður Eiríksson,
á Sandhaugum.
minningin um hana frænku mina,
þá elskuiegustu og óeigingjörn-
ustu veru, sem ég hef pekkt þessi
36 ár, er eg hef fetað á lífsbraut-
inni, vakir í huga mínum og svo
mun verða áfram.
Ég get því aðeins sagt: „Ég
þakka þér kæri Drottinn fyrir
þessi ár, sem þú hefur leyft mér
að njóta návistar frænku minnar.“
„Dæm svo mildan dauða,
Drottinn, þínu barni, —
eins og éttu laufi
lyfti blær frá hjarni, —
eins og iítill lækur,
ljúki sínu hjali,
þar sem ygn í leyni
liggúr marinn svali.“
Þannig kveður eitt af stórskáld-
untsuL Og þau orð vildi ég gera að
2
ÍSLENDINGAÞÆTTIR