Íslendingaþættir Tímans - 15.05.1976, Side 8

Pétur Bjarnason
hafnarstjóri
F. 4.1. 1939 d. 21.4. 1976
Er ég átti samtal viö Pétur B jarnason,
hafnarstjóra á Akureyri, skömmu
fyrir páska til þess að undirbúa
væntanlegan stjórnarfund i Hafna-
sambandi sveitarfélaga, þá barsti tal,
að senn færi að kveðja einn af mildustu
vetrum, sem komið hefði lengi á
hugúr hans leitaði oft austur og tilfinn-
ingalega var hann bundinn æskustöðv-
unum. Þegar fundum okkar bar sam-
an, var oftast minnst á Stöðvarfjörð —
og ég fann að hann bar mjög hag og
veg þess byggðarlags fyrir brjósti —
og setti sig ekki úr færi að veita mál-
efnum St'öðvarfjaröar stuðning þegar
tækifæri gáfust.
Mér finnst þvi eölilegt, að æsku-
byggðin Stöövarfjörður skuli eiga að
Akureyri og að árviss sumarbliða
Eyjafjarðar myndi innan tiðar hefja
innreið sina.
Til þessa sumars horfði Pétur með
sérstakri eftirvæntingu, þvi nú myndu
komastinotkun ný hafnarmannvirki á
Akureyri, þannig að Akureyrarhöfn
yrðimegnugað veita þá þjónustu, sem
nútima flutningahættir krefjast, en
geyma i faðmi sér jarðneskar leyfar
Tryggva Kristjánssonar nú að leiðar-
lokum.
Guðlaugu og mannvænlegum sonum
þeirra hjónanna svo og öðrum vanda-
mönnum vottum við hjónin innilegustu
samúö okkar.
Blessuð sé minning Tryggva
Kristjánssonar.
Björn Stefánsson.
allt frá þvi að Pétur tók við
hafnarstjórastarfinu hafði hann barizt
fyrir þvi, að Akureyri notfærði sér hin
hagkvæmu náttúrulegu skilyrði til
hafnargerðar. Sizt óraði mig fyrir þvi
er þetta samtal fór fram að hin sér-
stæðu islenzku tönamót færðu mér þá
helfrétt, er mér barst er formaður
hafnarstjórnar Akureyrar hringdi til
min að kvöldi siðasta vetrardags og
greindi mér frá láti Péturs Bjarna-
sonar, hafnarstjóra.
Pétur var sonur merkra borgara
Akureyrarbæjar, sem ég minnist af
orðspori, er ég dvaldi þar við nám, en
ættir hans eru úr Húnaþingi og Vest-
fjörðum. Hann nam til stúdentsprófs
við Menntaskólann á Akureyri, en hélt
að stúdentsprófi loknu til Þýzkalands,
þar sem hann lauk háskólaprófi i véla-
verkfræði frá tækniháskólanum I
Darmstadt. f Þýzkalandi kynntist
Margrét Erla Kristjánsdóttir
Fædd 23. desember 1946.
Dáin 14. janúar 1976.
Kveðja frá eiginmanni, foreldrum, systur og börnum.
Við munum þig i björtum æskublóma,
og blessum spor þin, hjartans Erla min.
Frá vonaheimi ljúfir geislar ljóma
og lýsa meðan nokkur stjarna skin.
Þú varst sem dóttir vonaljósið bjarta,
Þú varstsem móðirhlý og traust og góð.
Þin ást var dýrsta hnossið minu hjarta,
sem helgar allt i lifsins gæfusjóð.
Er heilsar blær með hlýju nýju vori,
sem helgum ljóðum skrifar dal og strönd,
þá birtist þú með bros i hverju spori
og bendir hljótt i draumsins vonalönd.
Við göngum hljóð að þinu lága leiði
I ljúfri bæn i angurmildum brag.
Þar yfir hvelfist kvöldsins himinheiði
er hljóð við flytjum þögult hjartans lag.
(A.N.)
V,_________________________________________________________
8 íslendingaþættir
A