Heimilistíminn - 12.06.1975, Blaðsíða 22

Spár dýranna
bregðast aldrei
Maöur i Massachusetts sá iæðuna sina taka kettlingana og koma þeim á öruggan stað.
Rétt á eftir fór fellibylur yfir bæinn.
AAörg dýr finna á sér
veðurbreytingar.
Hestar, hundar og
kettir verða óróleg,
þegar loftvogin
fellur. En það er
ekki það eina
leyndardómsfulla
við spár dýranna.
Hvemig geta hundar varað við jarð-
skjálfta? Hvernig finna hestar á sér, að
fer að rigna? Hvaða dularfullur áttaviti er
það, sem leiðbeinir fuglum og skordýrum
á langferðum þeirra?
Er fugl á heimili yðar? Gott, horfið á
hann þegar hann kvakar eða syngur.
Hann gefur frá sér margvisleg hljóð og
misháa töna og svo er eins og röddin sviki
hann. Nefið er opið hálsinn titrar. En
hann er samt að syngja, við heyrum bara
ekki hæstu tónana.
Við vitum, að hljóðið eru bylgjur, sem
fara um loftið með 340 metra hraða á sek-
úndu og eyra okkar nemur. En við heyr-
um aðeins tóna sem eru miili 16000 og
20000 sveiflur á sekúndu. Tónninn hækkar
eftir þvi sem sveiflurnar eru fleiri.
A sama hátt og augað nemur ekki inn-
rauða og útfjólubláa geisla, nemur eyrað
ekki hljóð, sem hefur hærri tiðni en áður
er nefnt. A þessu sviði geta dýrin betur.
Hundarnir boðuðu
jarðskjálfta.
Nokkur dæmi: Maður verður undrandi af
að sjá lögregluhunda æfa sig. Þeim er
stjómað með flautu, sem gefur frá sér há-
tiönihljóð, sem aðeins hundarnir heyra.
En hreyfingar leðurblökunnar vekja enn
meiri furðu. Þrátt fyrir mjög takmarkaða
22