Sunnudagsblaðið - 21.03.1965, Síða 11

>WWWMiMiW*W*M*MWMWM<WWWWWViWWMWWWWWWIMWWMWWWW%MW
lítá á hvolfþakið mikla sem
tákn um líf mikilmennisins,
Lincolns.
Rotundan, eða hvolfið undir
kúplinum, er skreytt tilkomu-
miklum sögulegum og tákn-
rænum málverkum og freskó-
myndum.
Ég ætla mér ekki þá dul að
fara að lýsa þessu mikla húsi
til nokkurrar hlítar, eftir fá-
einar skyndiheimsóknir undir
leiðsögn fylgdarmanna. Það er
tilkomumikið líka hið innra,
salir þingdeildanna glæsilegir,
og margt listaverka og mynda
af frægum mönnum.
Ég sótti þannig að, að þing-
frí stóðu yfir. En samt var þar
alít á ferð og flugi. Nixon vara
forseti var eini mektarmaður-
inn, sem ég sá þar, mætti hon-
um þar í einum ganginum. Vask
legur maður, ekki ýkja fríður.
Nágrannabyggingar þinghúss
ins eru ekki amalegar. Gegnt
því stendur Library of Con-
gress — þingbókasafnið, veg-
legt hús, og Supreme Court —
Hæstiréttur — grískt hof með
tígulegum súlum.
En veglegast er auðvitað
Capitol sjálft og er seint hægt
að fá sig fullsaddan á að virða
fyrir sér fegurð þess, yndis-
þokka og hrynjandi í línum. í
hugann flögrar lýsing Einars
Benediktssonar á öðru stórhýsi:
„Yfir þessum ljósu, köldu
línum
liggur eins og bjarmi æðri
sálar,
þar sem fólkið sér af draumi
sínum
svip, sem tónn né litur aldrei
málar.
Steinsins tign er tær, —
og af hans myndum
teygar listar-þorstinn dýpstar
skálar,
eins og jörð í þrungnum,
þungum vindum
þráir andardrátt frá himins
lindum“.
Ég fór frá Washington með
járnbrautarlest síðla kvölds, í
myrkri, nær miðnætti. Það síð-
asta, sem ég sá af þeirri fögru
borg, út um lestargluggann,
var ægifagurt hvolfþak Capi-
tols, flóðlýst, skjannahvítt. Það
virtist svífa þarna yfir stund og
stað, laust við jörðu, eins og
óraunveruleg loftsýn.
Þeirri sjón gleymi ég aldrei.
rjóh.
*wmmmmmwmmmmmmmmmmmmmmmm>hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmw
ALÞÝÐUBLADIÐ — SUNNUDAGSBLAÐ 235