Morgunblaðið - 30.01.2005, Blaðsíða 6

6 SUNNUDAGUR 30. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
ÍSLENSKT menntakerfi mun ráða
velferð þjóðarinnar á næstu áratug-
um. Fjölbreytni og gæði þeirrar
menntunar sem skólar landsins
bjóða nemendum sínum upp á skipt-
ir öllu og skólarnir þurfa að vera allt
í senn sveigjanlegir og skilvirkir, al-
þjóðlegir og íslenskir. Þetta kom
fram í máli Runólfs Ágústssonar,
rektors Viðskiptaháskólans á Bif-
röst, við útskrift skólans í gær.
Í útskriftarræðu sinni gerði Run-
ólfur þær breytingar sem orðið hafa
og fyrirhugaðar eru á íslensku
menntakerfi að sérstöku umtalsefni.
Hann minnti á að í grunnskólunum
væru hafnar tilraunir sem skapa
möguleika á raunverulegu vali fólks
um skóla fyrir börnin sín og sagði að
þar hefði Garðabær sýnt lofsverða
forystu og áræðni. Sagði hann sér-
staka athygli vekja að sveitarfélagið
tryggði öllum börnum ókeypis að-
gang að grunnskólum þess, óháð
rekstrarformi eða kennslufyrir-
komulagi en slíkt væri forsenda þess
að breið samfélagsleg sátt næðist um
breytta skólastefnu.
Hvað breytingar á framhalds-
skólastiginu varðar sagði Runólfur
mikilvægt að hafa tvennt í huga.
Annars vegar það að stytting náms
til stúdentsprófs væri höfuðnauðsyn
til að ná fram aukinni hagkvæmni í
íslensku menntakerfi, og hitt að við
þá breytingu yrði að standa vörð um
gæði náms í framhaldsskólum. Sagði
hann að breytingin hefði verið rædd í
samstarfsnefnd háskólastigsins, þar
sem allir rektorar íslenskra háskóla
eiga sæti, og fengið þar afar jákvæð-
ar viðtökur. Hann benti hins vegar á
að innan þess hóps væru þó uppi
verulegar áhyggjur af skertri stærð-
fræðikennslu í framhaldsskólum
sem breytingin eigi að hafa í för með
sér. En að sögn Runólfs mun stefna í
að hægt verði að útskrifast úr ís-
lenskum framhaldsskóla með einn
stærðfræðiáfanga að baki og væri
slíkt algjörlega óviðunandi.
Yfirlýsing um frelsi og
forsendur háskóla
Í lok ræðu sinnar áréttaði Run-
ólfur mikilvægi þess að háskóla-
samfélagið hérlendis setji sér sam-
eiginlegar grundvallarreglur til að
tryggja akademískt frelsi, gæði í há-
skólastarfi og sjálfstæði háskóla.
Sagði hann að á fundi samstarfs-
nefndar háskólastigsins hafi nú ný-
lega verið samþykkt tillaga um að
sérstakur starfshópur fjögurra rekt-
ora semji drög að „Yfirlýsingu um
frelsi og forsendur háskóla“ sem
leggja á fyrir samstarfsnefndina í
næsta mánuði til frekari umræðu og
afgreiðslu. Að mati Runólfs væri hér
um afar merkan áfanga að ræða í ís-
lensku háskólasamfélagi ef samstaða
næðist um slíka yfirlýsingu. Hann
rifjaði upp að sambærileg yfirlýsing
hefði verið samþykkt árið 1940 af
bandarískum háskólum og hefði síð-
an verið grundvöllur háskólastarfs
vestanhafs og átt þátt í að tryggja
sess háskóla þar sem þeirra bestu í
heimi.
Alls útskrifuðust að þessu sinni 12
nemendur með BS gráðu, 11 við-
skiptafræðingar og 1 viðskiptalög-
fræðingar. Þriðjungur þessara út-
skriftarnema tók hluta af sínu námi í
Japan og Kína samkvæmt sam-
starfssamningum Bifrastar við há-
skóla í Asíu. Þetta er í annað sinn
sem háskólinn útskrifar viðskipta-
lögfræðinga en meistaranám í lög-
fræði hófst við háskólann sl. haust.
Runólfur Ágústsson, rektor á Bifröst, við útskrift nemenda
Stytting náms til stúdents-
prófs er höfuðnauðsyn
Að mati Runólfs Ágústssonar er sumarið, sem nú verður nýtt til kennslu, í
reynd besti tími ársins til háskólalífs, náms og starfa á Bifröst.
EITT allra stærsta íshrun sem ís-
lenskir klifrarar hafa augum litið
og hefði getað valdið manntjóni,
átti sér stað í Glymsgili um síð-
ustu helgi. Ísveggur á hæð við
Hallgrímskirkju hrundi undan
þunga sínum og steyptist niður í
gilið. Í ísveggnum voru tveir ís-
klifrarar í miðju klifri þegar
ósköpin dundu yfir. Sem betur fer
voru þeir nokkrum metrum til
hliðar við brotstaðinn og sluppu
lifandi.
Þetta voru þeir Jón Haukur
Steingrímsson og Ingólfur Ólafs-
son, báðir þaulvanir klifrarar.
Þeir voru komnir um 50 metra
upp í ísvegginn þegar hrunið hófst
og var nokkuð brugðið enda áttu
þeir ekki von á öðru eins. „Við
heyrðum brak og því næst komu
stór grýlukerti á færibandi niður
gilið. Þessu fylgdi ekki mikill há-
vaði en það var mikið sjónarspil
að horfa á eftir öllum ísmassanum
hverfa niður í gilið,“ segir Jón
Haukur. „Við sögðum ekki orð
fyrr en löngu eftir að þetta var yf-
irstaðið. Við áttuðum okkur held-
ur ekki á því hvort hrunið hefði
átt upptök sín á gilbrúninni eða
hvort þessi ísfleki hefði hreinlega
losnað frá eins og raunin varð.“
Þeir afréðu að klifra ekki
lengra heldur bakka út úr ógöng-
unum og hafa sig á brott. Verr
hefði getað farið ef hrunið hefði
komið á meðan þeir voru fyrir
neðan fyrirhugaða klifurleið.
Ljósmynd/Jón Haukur Steingrímsson
Þegar hærra var komið brotnaði ísflekinn aðeins örfáum metrum frá klifraranum eins og sjá má.
Hér sést Ingólfur klifra upp vegginn og á sér einskis ills von, harla lítill í samanburði við allan ísmassann.
Sluppu
naumlega
undan
gríðarlegu
íshruni
VIÐBRÖGÐ vegna hamfar-
anna í Suðaustur-Asíu var með-
al þess sem rætt var um á höf-
uðborgaráðstefnu Norðurland-
anna sem lauk í Stokkhólmi á
föstudag.
Að sögn Stefáns Jóns Haf-
stein, forseta borgarstjórnar,
sem tók þátt í umræðunum fyr-
ir hönd Reykjavíkur, kom fram
í umræðunum að höfuðborgirn-
ar geti margt lært af því sem
þar gerðist, enda hafi almanna-
varnir og sjálfboðaliðasamtök
verið vel búin undir annars
konar aðgerðir en krafist hafi
verið.
Meðal annars hafi margt far-
ið aflaga í Svíþjóð sem ekki var
fyrirséð, t.d. samræming að-
gerða vegna móttöku á flugvelli
og öflun upplýsinga frá fjarlæg-
um löndum, sem reyndist mun
erfiðara en búist var við. Á hinn
bóginn hefði margt tekist vel.
Stefán segir að athygli hafi
vakið hve stuðningur á Íslandi,
í kjölfar atburðanna, hafi verið
mikill.
„Hörmungarnar snertu
greinilega mjög marga og vörp-
uðu til dæmis ljósi á málefni
innflytjenda í þessum löndum
sem margir áttu skyldleika að
rekja til hörmungasvæðanna,“
segir Stefán Jón.
Höfuðborgaráð-
stefna í Stokkhólmi
Ræddu
viðbrögð
við ham-
förunum
í Asíu