Morgunblaðið - 30.01.2005, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 30.01.2005, Blaðsíða 43
Vefaranum og þar eins og annars staðar voru not fyrir hennar hand- bragð en hún var afar lagin í höndum og vandvirk og á sínum yngri árum stundaði hún talsvert saumaskap og nutu margir góðs af. Síðustu árin vann hún á Borgarspítalanum við skúringar en einnig gaf hún sér tíma til að spjalla við sjúklingana og hefur ábyggilega stytt daginn hjá mörgum þeirra með því. Eins og svo margir fleiri í gegnum tíðina bjó ég hjá henni um tíma og naut umhyggju hennar, en henni var umhugað um að sem best færi um mig og sérstaklega að ég borðaði nóg, en alltaf var mikill og góður matur hjá henni. Aldrei mælti hún styggðaryrði eða vandaði um við mig þótt stundum hefði kannski verið ástæða til. Síðar meir kom ég oft til hennar í kaffisopa og þó hún segði stundum „það er verst að ég á ekkert til með kaffinu“ brást aldrei að eitthvað gómsætt var á borðum. Við höfðum alltaf um nóg að tala því Gunna var fróð og fylgdist vel með því sem var að gerast. Þegar ég kvaddi þá átti hún stundum til að gefa mér aura en vildi sem minnst úr því gera. Gunna var afskaplega hógvær og látlaus kona og henni fjarri skapi að láta á sér bera á nokkurn hátt eða að vera í sviðsljósinu en hún snerti þó líf margra á sinn hlýja og einstaka hátt. Þegar við sáumst í síðasta sinn í sumar sem leið vestur á Grund var hún vel hress, fór með okkur fram í matsal og bauð okkur upp á hádeg- ismat og auðvitað vildi hún gleðja Will og Jóhönnu eins og ævinlega, gaf þeim súkkulaði og brjóstsykur að skilnaði. Þegar hún kvaddi okkur fylgdi hún okkur til dyra að gömlum og góðum sið og brosið hennar fylgdi okkur út í sólskinið þennan fallega dag. Við sendum systkinum hennar og öðrum aðstandendum okkar innileg- ustu samúðarkveðjur. Jóhannes Jóhannsson frá Hnausakoti. Við systkinin frá Hnausakoti eig- um henni Gunnu frænku okkar svo margt að þakka. Hún var svo mikill sumargjafi. Þegar við sáum hana koma gangandi niður Borgarásinn var hápunkti sumarsins náð, kom með rútunni að sunnan, fór fyrst að Neðra-Núpi og kom svo í Hnausa- kot. Alltaf hafði hún eitthvað fallegt og nytsamlegt í farangrinum sínum, sérstaklega man ég eftir stutterma peysunum sem hún hafði prjónað á okkur systurnar þrjár, Stellu, Rögnu og Binnu, þær voru hvítar með mynstri sem voru börn sem leiddust. Til er mynd af okkur í þess- um fallegu peysum. Svo var hún mikil saumakona og saumaði á okkur föt upp úr gömlum flíkum, þvílík gleði sem það var að fá nýja flík á þessum árum. Hún var svo mikill vinur fjölskyldunnar í Hnausakoti og bar hag okkar barnanna svo mjög fyrir brjósti, alltaf að færa okkur eitthvað gott og fallegt og svo fannst okkur hún svo skemmtileg, hópuð- umst alltaf í kringum hana. Þegar við svo undirritaðar vorum fluttar suður og vildum fara að búa sjálfar áttum við gott athvarf hjá Gunnu í Hvassaleitinu. Þar bjuggum við allar um tíma, ýmist einar eða með kær- ustum og börnum og ekki var verið að rukka um húsaleigu, þetta var hjálp við börnin frá Hnausakoti. Hún kom oft í Hnausakot á sumrin eftir að það varð sumardvalarstaður fjöl- skyldunnar, auðvitað þurfti hún að gera gagn og stóð við vaskinn og þvoði upp þar til pabbi keypti upp- þvottavél, þess á milli spáði hún í bolla og sá oft eitthvað spennandi eins og nýja kærasta og óléttar stelpur. Alltaf sótti maður í að heim- sækja Gunnu öll hin síðari ár, hún var svo gefandi og áhugasöm um okkar hagi að unun var að því að spjalla við hana, sýna henni myndir af fjölskyldum okkar og segja henni frá hvernig gengi. Allra síðustu árin var hún farin að bíða eftir að fá að fara, orðin södd lífdaga, búin að vinna mikið öll sín ár og hlú að sínum ættingjum. Við þökkum henni sam- fylgdina sem var mikil og góð og biðjum góðan guð að umvefja hana ljósi sínu. Jenný, Ragna og Bryndís. MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. JANÚAR 2005 43 MINNINGAR ✝ Þórheiður Sig-þórsdóttir fædd- ist í Klettakoti í Fróð- árhreppi á Snæfells- nesi 26. júní 1915. Hún lést 12. janúar síðastliðinn. Foreldr- ar hennar voru Krist- björg Gísladóttir, f. 1880, d. 1958, og Sig- þór Pétursson skip- stjóri, f. 1880, d. 1951. Systkini Þór- heiðar voru Pétur G., f. 1899, d. 1930, Lilja, f. 1902, d. 1970, Kristjana, f. 1906, d. 1983, Krist- þór, f. 1916, d. 1939, og Sigurður Kristófer, f. 1922, d. 1964. Sonur Þórheiðar og Karls Ís- feld rithöfundar var Birgir Karls- son, lektor í rúss- nesku við háskólann í Árósum, f. í Reykja- vík 28. apríl 1937, d. í Árósum 16. júlí 1995. Hann var kvæntur Larissu Eskinu Karls- son, f. 1938. Börn þeirra eru Erik Ivan Karlsson f. 1967, og Katja Karlsson, f. 1968. Þórheiður giftist 1945 Gottskálk Þór- oddi Gíslasyni hús- gagnasmíðameistara, f. 25.12. 1912, d. 12.2. 1991. Dætur þeirra eru Bergþóra, f. 28.2. 1945, og Júlíana Guðrún, f. 26.7. 1947. Útför Þórheiðar fór fram í kyrr- þey að ósk hinnar látnu. Hún Heiða frænka var sannarlega glæsileg kona. Bar höfuðið hærra en flestir karlar af hennar kynslóð, bein í baki, frekar grannvaxin en samsvar- aði sér vel. Hrafnsvarta hárið hafði hún frá afa sem og snör augu undir dökkum brúnum. Hún var ákveðin í fasi, fámál og fáskiptin við ókunnuga en hlý og notaleg við þau, sem henni voru kær; fjölskyldu og vini. Hún var áreiðanlega einstök húsmóðir, heim- ilið til hins síðasta hreint og strokið og bar hvergi skugga á. Hún fór ung „í vist“ til Reykjavíkur, hitti þar glæsilegan mann og þau felldu hugi saman, en þeim „var ekki skapað nema að skilja“, þótt ávöxtur kynna þeirra yrði ungur sveinn, sem hún varð svo að fela foreldrum sínum til umsjár og uppeldis og komust hvorki móðir né sonur nokkru sinni yfir þann aðskilnað, þótt hann nyti hins besta atlætis í uppeldinu hjá ömmu sinni og afa. Síðar lágu leiðir hennar og Gottskálks Þórodds Gíslasonar, húsgagnasmíðameistara, saman og gengu þau í hjónaband. Eignuðust dæturnar Bergþóru, sem býr í Sví- þjóð og Júlíönu Guðrúnu, arkitekt og listfræðing, sem býr í Reykjavík. Heimili Þórheiðar og Gottskálks stóð alla tíð í Reykjavík og bar gott vitni högum höndum húsbóndans og ekki síður snyrtimennsku og natni hús- móðurinnar. Sá sem þetta ritar átti víst húsaskjól hjá þeim hjónum í Reykjavíkurferðum framan af ævi og getur borið um rausn þeirra og hlýju. Þórheiður var alla tíð veitandi, í þess orðs bestu merkingu. Hlýtt var með henni og systrum hennar og stóð heimili Þórheiðar þeim jafnan opið sem og þeirra börnum. Það voru margar næturnar sem þar var gist og margur bitinn og sopinn þeginn. Nú er samfylgdinni lokið að sinni. Orð verða oft léttvæg þegar þakka á allt það, sem stórt og hlýtt hjarta get- ur veitt. Þakkarefnin einnig svo mörg, að þar verður seint allt upp tal- ið. Þórheiði móðursystur minni þakka ég allt sem hún var mér og mínum. Guðbr. Þorkell Guðbrandsson. ÞÓRHEIÐUR SIGÞÓRSDÓTTIR ✝ Oddrún Jörgens-dóttir fæddist í Reykjavík 7. apríl 1923. Hún lést 5. jan- úar síðastliðinn. For- eldrar hennar voru Jörgen Þórðarson kaupmaður í Reykja- vík, f. 6. september 1878, d. 30. septem- ber 1951, og Oddrún Sveinsdóttir hús- freyja og handa- vinnukennari, f. 1. júní 1880, d. 22. apríl 1923. Alsystkini Odd- rúnar eru: 1) Laufey húsmóðir, f. í Reykjavík 12. desember 1915, d. 24. september 1974, 2) Gunnar Jónsson mjólkurfræðingur, f. í Reykjavík 10. desember 1916, 3) Sveinborg Jónsdóttir verslunar- maður, f. í Reykjavík 25. nóvem- ber 1919, og 4) Guðmundur Gísla- son bókbandsmeistari, f. í Reykjavík 27. júní 1921, d. 29. júní 2002. Hálfsystkini Oddrúnar samfeðra voru: 1) Guðmundur Marinó, f. í Reykjavík 14. ágúst 1903, d. 29. september 1976, 2) Eyþór, f. í Reykjavík 2. janúar 1905, d. 1. janúar 1960, 3) Óskar, f. í Reykjavík 5. apríl 1911, d. 2. september 1979, og 4) Guðný, f. í Reykjavík 9. október 1926, d. 7. nóvember 1993. Oddrún giftist 25. mars 1957 Geir Þórðarsyni bókbandsmeist- ara, f. í Reykjavík 21. október 1926. Foreldrar hans voru hjónin Þórður Magnússon bók- bandsmeistari í Reykjavík, f. í Reykjavík 17. febr- úar 1881, d. 28. nóv- ember 1964, og Guð- rún Magnúsdóttir, f. á Ljósalandi í Vopna- firði 6. janúar 1891, d. 27. september 1929. Börn þeirra Oddrúnar og Geirs eru: Sólveig, f. í Reykjavík 22. ágúst 1957, d. 22. september 1973, and- vana fæddur drengur í janúar 1961 og Þórður verslunarmaður í Reykjavík, f. í Reykjavík 14. mars 1963. Dóttir hans af fyrra sam- bandi er Sólveig, f. í Reykjavík 20. nóvember 1991. Sambýliskona Þórðar er Erna Valdimarsdóttir, f. 21. nóvember 1965. Börn þeirra eru Margunnur Oddrún, f. 16. mars 1999, og Geir Kristinn, f. 27. apríl 2000. Oddrún var ásamt húsmóður- störfunum lengst af aðstoðarmað- ur í bókbandi, hjá Pjetri G. árið 1939, Víkingsprenti til 1945, Ísa- foldarprentsmiðju 1945–1957, Prentsmiðjunni Hilmi 1968–1974, Ísafoldarprentsmiðju 1975–1983 og síðan hjá Frjálsri fjölmiðlun. Útför Oddrúnar fór fram frá Fossvogskapellu 18. janúar, í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Það var fallegur og sólbjartur vetrardagur eins og þeir gerast feg- urstir á Íslandi þegar við nánir að- standendur og vinir Oddrúnar Jörgensdóttur frænku minnar kvöddum hana hinn 18. janúar síð- astliðinn. Odda, eins og hún var ávallt kölluð, hafði sjálf óskað eftir því að jarðarför hennar færi fram í kyrrþey og lýsir það henni í raun betur en nokkuð annað. Það væri ekki í anda hennar Oddu að verða margmál um hana en mig langar þó að minnast hennar með nokkrum orðum. Odda og mamma mín áttu það sameiginlegt að missa mæður sínar í frumbernsku, Odda aðeins tveggja vikna gömul og mamma tveggja ára. Þeim var þá báðum komið í fóstur, Oddu til Friðriks Magnús- sonar og konu hans Margrétar Þor- steinsdóttur og Sólveigar systur Friðriks sem einnig bjó á heimilinu, og mömmu til bróður þeirra, Sveins Magnússonar og konu hans Sigríð- ar. Þrátt fyrir að mamma væri 7 ár- um eldri urðu þær frænkur mjög nánar vinkonur og hefur sú vinátta haldist traust alla tíð síðan. Allt frá barnæsku minnist ég Oddu sem náinnar ljúfrar frænku með glettni í augum sem alltaf var svo fín og vel til höfð með nýlagt hár. Engin jól voru haldin án þess að fjölskyldur okkar hittust og ég man ekki eftir einu einasta aðfanga- dagskvöldi í æsku minni án þess að þær vinkonur og frænkur töluðust við og óskuðu hvor annarri gleði- legra jóla þrátt fyrir að hittast strax á jóladag. Stóra gæfan í lífi Oddu var að giftast Geir Þórðarsyni. Geiri var henni alla tíð styrk stoð og stytta. Lífið þeirra var ekki alltaf sólbjart og skiptust á skin og skúrir. Sviplegt fráfall dóttur þeirra Sól- veigar aðeins 16 ára gamallar í hörmulegu umferðarslysi markaði djúp sár sem aldrei greru að fullu. Síðustu árin voru Oddu erfið vegna veikinda en hún tókst á við veikindi sín af æðruleysi og tókst að halda glettninni og góða skapinu þrátt fyrir þau. Í veikindum Oddu hefur Geiri verið henni ótrúlega hjálplegur, hann tók alveg að sér að sinna heimilinu og ekki síst Oddu með slíkri alúð og nærgætni að aðdáunarvert er. Um leið og ég kveð elskulega frænku mína, er mér efst í huga þakklæti fyrir hennar einstöku tryggð og alúð við mömmu mína, ekki síst á síðustu árum eftir að heilsu mömmu hrakaði verulega og þakklæti fyrir viðkynningu við góða konu. Ég mun geyma minninguna um ljúfa konu með glettni í augum. Elsku Geiri, Doddi og fjölskylda, við Maggi og strákarnir vottum ykkur okkar dýpstu samúð. Far vel héðan, friður sé með þér, nú þú heyrir sönginn, sem þú þreyðir, sólvang rósum vaxinn mót þér breiðir Eden þitt, sem enga þyrna ber. (Steingrímur Thorsteinsson.) Sigrún Knútsdóttir. ODDRÚN JÖRGENSDÓTTIR Sími 551 3485 • Fax 551 3645 Áratuga reynsla í umsjón útfara Önnumst alla þætti Davíð Osvaldsson útfararstjóri Sími 896 8284 Eyþór Eðvarðsson útfararstjóri Sími 892 5057 Vaktsími allan sólarhringinn Símar 581 3300 - 896 8242 Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR Flatahrauni 5A, sími 565 5892 Sverrir Einarsson Sverrir Olsen Bryndís Valbjarnardóttir Oddur Bragason Guðmundur Þór Gíslason Kistur - Krossar Prestur - Kirkja Kistulagning Blóm - Fáni Val á sálmum Tónlistarfólk Sálmaskrá Tilk. í fjölmiðla Erfisdrykkja Gestabók Legstaður Flutningur kistu á milli landa og landshluta Landsbyggðar- þjónusta ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Komum heim til aðstandenda ef óskað er Inger Steinsson, útfararstjóri, s. 691 0919 Sími 551 7080 Bárugötu 4, 101 Reykjavík. Ólafur Örn útfararstjóri, s. 896 6544 Inger Rós útfararþj, s. 691 0919 Vönduð og persónuleg þjónusta Blómastofa Friðfinns, Suðurlandsbraut 10, sími 553 1099, fax 568 4499. Opið til kl. 19 öll kvöld Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.