Mánudagsblaðið - 24.06.1968, Side 6

f
• -,-rV&Síy:,
7 Mánudagsblaðið

. 4;;>* 'Sip£ Íjí, y í
MánvuJaguic 24. JiM 1363
Faith Baldwin:
CAROL REID
Framhaldssaga
11
andi eiginkonur borði saman —
ásamt núverandi mökum. Oe allt
gengur þetta í mesta bróðemi.
Svo bað er ekkert við það að
athuga, að þú hafir þín eigin
hjartans mál. — Hann greip
fram í fyrir henni. reiðilega:
,JHún er það ekki!“
,,Fyrirgefðu“, sagði Carol. „En
hún hefur að minnsta kosti á-
huga á þér. i>að j/erðurðu að við-
urkenna. Og er hrædd við, að
ég kunni að hafa áhuga á þér
líka. Nokkurs konar sálraenir
timburmenn. Hin gömlu. kynnin
gleym'ast ei, og allt það“.
„Þetta er ósæmilegt tal“, sagði
hann með hita í röddinni.
„E>að fannst mér líka“, sagði
Carol, „en Millicent er á öðru
máli. Hún ,er mjög“ — hún hló
•— „háttvís".
„Kvenfólk!" sagðd Andy —
eftir nokkra þögn.
Þegar til bæjarins kom, óku
þau James Green heim til hans
og héldu síðan áfram þangað
sem Carol átti heima.
Dyravörðurinn tók við far-
angri hennar. en Andy stóð á
stéttinni og sagði:
„Þetta var anzi gaman, við
förum þangað aftur“.
Carol brosti háðslega.
„Ég yrði mjög hisisa, Andy,
ef ungfuú Allen byði mér í ann-
að sinn“,
„Hvaða vitleysa“.
Hún sagði:
„Gömul brek læðast .aftur
inn í þjtt lýtalausa líf og vinna
á móti nýjum. hollum áhrifum“.
„Haltu þér ' saman!“ sagði
Andy. Hann langaði til að berja
hana. Hanh minntist fyrri tíma.
þegar hann hafði oft langað til
að berja hana, hann mundi
þetta sérstaka háðsbrps — hún
var ekki vaxin frá því ennþá
— og tónninn í röddinni. Hún
hafði alltaf haft lag á að gera
honum gramt í geði. Hann
mundi eftir ljóshærðu stúlkunni,
sem var orðin of drukkin og
hékk \itan í honum. og hann
mundi, að þegar þau Carol komu
heim og hann var að rífa ,af sér
flibbann. gat Carol ekki stillt
sig um að herma í sífellu eftir
henni: „Ó, herra Morgan. þér
eruð svo siór og sterkur!"
Allt í einu hló hann.
„Þú hefur þá ekki breytzt“.
„Hamingjan góða, það vona
ég samt“, sagði hún af sann-
færingu.
Þegar hann steig upp í bílinn,
greip hún í handlegg hans og
sagði:
„Verður ekki erfitt að út-
skýra þetta á skrifstofunni?"
„Síður ef ég geri það, heldur
en ef þeir fréttu þetta utanfrá
Ég hafði ekki hugsað út í það“.
„Ekki ég heldur. Þakka þér
fyrir bíltúrinn, Andy, og góða
nótt“.
Klukkan var orðin þrjú daginn
eftir, þegar Carol fékk sícilaboðin,
sem hún hafði kviðið fyrir. Mr.
Maynard óskaði eftir að tala við
hana.
Hann hló, þegar hún kom inn, og
benti henni að setjast á stól.
„Ekki þennan sektarsvip", sagði
hann.
„Eg finn til. sektar", sagði hún,
„þó ég viti ekki hvers vegna. Þér
spurðuð mig, hvort ég þekkti hann,
og ég svaraði, að ég þekkti mann
með því nafni, en ég vissi ekki,
hvort það væri hann."
Hann sagði:
„Barnið mitt gott, ég er ekki að
áfellast yður. Eg skil þetta út í æs-
ar.“
„Þakka yður fyrir," sagði Carol.
„Þetta var allt ósköp kjánalegt, en
eftir öll þessi ár —"
„Kemur ykkuf vel saman?"
spurði Maynard blátt áfram.
„Ágætlega." Carol hló. „,Betur en
nokkru sinni áður. Eg á við — bet-
ur en síðustu mánuðina, meðan við
vorum gift."
„Það er erfitt að hugsa sér, að þér
og Andy —" Hann yppti öxlum og
brosti. „Þið megið búast við, að
ykkur verði strítt dálítið hér á skrif-
stofupni. Til dæmis finnst Steve
þetta hálf hjákátlegt."
„Það er það vfst" sagði hún.
„Farið þér ekki", sagði Mayn-
ard, þegar hún stóð á fætur. „Það
er fleira, sem ég þarf að tala um
við yður."
í sama mund opnuðust dyrnar,
og Andy kom inn.
„Eg er hérumbil búinn að
t/yggja okkur Dawsonkrakkan.
Pabbi hennar kemur hingað á
morgun og talar við þig, Richard.
Eg var lengi áð tala við hann."
Carol hrópaði upp: „Andy! ertu
viss um það?"
„Hann er enn á báðum áttum",
sagði Andy og fleygði ser niður í
stól, „en ég hugsa, að þú getir tai-
ið hann á það, Carol. Þú verður að
fara mjög varlega í sakirnar. Eitt
af þvf, Sem Dawson er ekki mikið
um, er auglýsingar."
„Bíðið þið við", sagði Maynard,
„við skulum ná í Steve."
Dawsonskrakkin hafði verlð til
umræðu á skrifstofunni í marga
mánuði, eða síðan Andy hafði hitt
pabba hennar í klúbnum þeirra, en
þeir voru gamlir skólabratður. Það
var þá sem Dawson hafði minnzt
á Lydiu, dóttur sína
Andy varð ekki um sel. Hann
þekkti of marga stolta foreldra, sem
vildu fá hann til að lesa ritsmíðar
drengsins síns, eða litlu ijóðin
hennar dóttur þeirra til jólasvein-
anna. Samt sem áður var ýmislegt
við Lydiu, sem vakti áhuga hans,
og litlu síðar borðaði hann heima
hjá Dawson og kynntist telpunni.
Svo þegar hún var farin í rúmið,
tók Dawson upp blöð úr skrifborðs-
skúffunni sinni og sýndi Andy.
Ljóðin vöktu furðu Andys. Þau
voru einföid, ljóðræn, indæl. Og
síðan hafði Andy verið að sárbæna
Dawson um að leyfa Maynard og
Hail að gefa út safn af Ijóðum
hennar. En Dawson var tregur til
þess. Hann var hræddur um, að það
hefði ekki góð áhrif á dóttur sína
að koma svona fram í sviðsljósið.
__Maynard sagði:_____, ..
„Eftir að ég tala við Dawson, þá
væri kannski rétt, að þér kæmuð
inn, Carol. Ef það er bara auglýs-
ingarnar í kringum þetta, sem hann
hefur áhyggjur af, þá er ég viss tím,
að þér getið talað um fyrir honum."
Carolsagði:
„Ég er viss um að ég gæti það:
Ég held ég viti, hvað það er, sem
Dawson vill forðast."
„Dawson verður hér á morgun",
sagði Andy. „kiukkan ellefu."
TÓLFTI KAPITULI
Þegar þau komu út af skriístofu
Maynards, vék Andy sér að Carol
og sagði:
,JKomdu og talaðu augnablik við
mig."
Hún fylgdi honum inn á skrif-
stofu hans ffg sagði:
„Eg má ekkert standa við. Eg
hePsvo mikið að gera."
„Eg líka. Þú hefðir átt að sjá
framan í Richard, þegar ég sagði
honum frá okkur!" Hann hió.
„Hvernig var það, fannst þér það
— óf ægilegt."
„Nei, þyí þá það?" sagði hún.
„Mér fannst ég ósköp lítil, það er
allt og sumt. Þetta virtist svo ó-
merkilegt."
„Það er það Iíklega".
„Hvers konar maður er Dawson,
Andy?" spurði hún.
„Stór", sagði Andy, "rólegur.
Eg hef alltaf kunnað vel við hann.
Honum er um og ó þetta. Viðvíkj-
andi barninu, meina ég. Hún er ó
sköp venjulegt barn, engar undra-
barnakenjar. En þetta er furðuieg
gáfa. Snilligáfa er hægt að kaliaþað.
Eg væri hræddur við það, ef ég
væri pabbi hennar. Og hann er
hræddur. Þetta er ábyrgðarhlutur
Og hann veit satt að segja ekki,
hvað sé bezt fyrir hana. Hann vill
helzt ekki gefa þetta út, fyrr en hún
er éldri. Þú skilur þetta allt betur
þegar þú talar við hann." ) '
„Hvað gerir hann?" spurði hún.
„Þú kannast þó við Dawsonmat-
sölustaðina. Hann' á þá, fékk þá í
arf."
„Nú, sá Dawson. Faðir hans er
þá dáinn."
. „Já, fyrir nokrum árum. Bill
stjórnar fyrirtækinu. Hann er mik-
ill kaupsýslumaður. Hann skilur
ekki, hvernig á þessu stendur með
dóttur hans. Að því er 'mér skilst,
var konan hans ekki óvenjuleg —
engin sérgáfa, meina ég. Viðkunn-
anleg, falleg stúlka, sem hann hafði
þekkt frá því á gagnfræðaskólaár-
unum. Hún dó, þegar Lydia fædd-
ist. Engin sérgáfa í fjölskyldunni,
svo vitað sé."
„Skrítið", sagði Carol, „hvar
þessu slær niður. Þetta er ekki ein
af þessum gáfum, sem getur skotið
upp í hverri fjölskyldu, án þess að
nokkur jarðvegur sé fyrir. Trúir þú
þessu, Andy?"
„Trúi ég hverju?'
„Trúirðu því, að það sé barnið.
Gæti það ekki verið — pabbi
hennar?"
„Bill?" Hann hló. „Eg efa það.
Bíddu þangað til þú hittir hann."
Hún var venju fremur forvitin,
þegar hún kom inn á skrifstofu
Maynards rétt fyrir hádegi daginn
eftir. Þessi stóri maður, sem reis
upp úr sæti sínu, leit ekki þesslega
út sem hann væri faðir undrabarns.
Hann var fríður sýnum, þrekinn
um herðarnar, dökkhærður. Augun
ljósgrá og viðkunnanlegt bros. Hún
fann strax, að hann var feiminn.
Hún sagði, eftir að þau höfðu
verið kynnt:
„Eg skil tilfinningar yðar gagn-
vart telpunni, hr. Dawson."
,Þér megið ekki taka það sem
ókurteisi", sagði hann hikandi, „en
ég efast um að þér gerið það —"
í sama bili hringdi síminn á
skrifborði Maynards, og hann sneri
sér að Carol og sagði:
„Eg á von á manni. Kannski þér
vilduð ræða þetta betur við hr.
Dawson í skrifstofu yðar, Carol."
Hann stóð upp og tók í höndina á
Dawson og sagði vingjarnlega: „Eg
þarf ekki að taka fram, að ég vona
að þér fallizt á okkar skoðun á mál-
u."
Þegar þau komu fram á ganginn,
varð Dawson litið á úrið sitt.
„Mér datt ekki í hug, að klukk-
an væri orðin svona margt. Mund-
uð þér vilja borða með mér? Við
getum haldið samtalinu áfram þar.
Og áður en ég tek nokkra ákvörð-
un, mundi ég vilja —" Hann leit á
hana bænaraugum — að þér töl-
uðuð sjálfar við Lydiu. Eg held, að
ef þér töluðuð við hana, munduð
þér skilja þetta betur, og geta
hjálpað mér við að taka ákvörðun.'
Hún sagði:
„Það er mjög fallegt af ySur, hr.
Dawson, að sýna mér svona mikið
traust."
„Þér megið ekki misskilja mig.
Það sem ég átti við —" Hann hætti
í miðri setnihgu og spurði: y,Þér
eruð ekki giftar, er það?"
„Ekki núna", sagði hún. „Þér
vissuð þá ekki, að Andy og eg —
Hann roðnaði og flýtti sér að
segja: „Leiðir okkar., Andys skildu
rétt eftir að við fórum úr skóla.
Eg man það núna, að ég heyrði, að
hann hefði gift sig og skilið við
konuna."
„Við skildum", leiðrétti hún
hann. „Finnst yður undarlegt, að
rekast á okkur á sömu skrifstof-
unni".
„Svolítið", sagði hann.
Þau voru komin að skrifstofu-
dyrunum hennar. Hún sagði. „Gjör-
ið þér svo vel að koma inn og fá
yður sæti á meðan ég næ í hattinn
minn og púðra á mér nefið".
Enginn var á skrifstofunni.
Hann stóð og beið og braut heil-
ann um hana, konu Andys Morg-
ans. Fyrrverandi konu hans. Furðu-
Ieg hugmynd að halda, að ef hún
hitti Lydiu, mundi hún skilja
vandamál hans. Því að það vat
vandamál. — Aðeins af þvi að hún
var há og dökk og með hreinskllið
augnatillit og bros, sem mionti
hann á móður Lydiu —
Þau fóru út saman, og Carol
fann að það var hún, sem varð að
taka frumkvæðið. Hann spurði:
„Hvar eigum við að borða?" og
hún svaraði brosandi:
„Það er Dawsonmatstofa á Madi-
son, margar", en hann hristi höf-
uðið.
„Þér astlið þó ekki að segja mér
að þér borðið aldrei á yðar eigin
matstofum."
„Jú, oft. En við skulum ekki fara
þangað núna. Hvert viljið þér
fara?"
SJÓNVARP REYKJAVÍK
í
ÞESSARI VIKU
• Sunnudagur 23. júní 1968:
18,00 Helgisitutnd. Séra Ragmar
Fjailar Lárusson, Hallgrímis-
prestakalli.
18,15 Hrói höttur. „Látti Jón“.
íslenzkur texti: BUert Sigur-
björnsson.
18,40 Bollaríki. Ævintýri fyrir
yngstu áhorfendurna. Þuiur:
Helgi Skúlason. Þýðamdi:
Hallvoig Arnalds. ONðrdvisi-
on — Sænslka sjómvarpið).
19,00 Hlé.
20,00 Fréttir.
20,20 Stundarkorn í uimsjá Bald-
urs Guðlauigssonar. Gestir:
Eyjólfur Mélsiteð, Guðný Guð-
mundsdóttir, Pálínia Jón-
mundsdóttir, Páll Jensson,
Vilborg Árnadóttir, Ásgeir
Beinteinsson og Lára Rafns-
dóttir.
21,05 Skemmtibáttur Lucy Bhll!''
Lucy gerist dómari. íslenzkur
texti: í’Kristmanin Eiðsson.
21.30 Myndsjá. Imnlendar og er-
lendar kvi'kmyndir um sitt af
hverju. Umsjón: Ólafur Raign-
arsson.
22,00 Maverick. Damsmærim. —
Aðalihlutverk: Jack Kelly. ís-
lenzkur texti: Kristmann
Eiðsson.
22,45 Vorleysing. Listræn mynd
um vorið/ (Þýttca sjónvarpið).
23.00 Dagskrárlok.
• Mánudagur 24. júní 1968:
20,00 Frétýir. \
20.30 Við kjósum forseta. —
Kymniingardagskrá forsetaefn-
anina dr. Gunnars Thorodd-
siená og dr. Kristjáms Eíld jáms.
21.50 Orka ag_ efni. Orka og
efni í ýtmsuim myndum. Þýð-
andi og jyulur: Óskar Ingi-'
marsson.
22,00 Haukurinn. Nýr mynda-
floklkur. — Dauði „Sister-
bajþy“^ — Aðalhlutverk: Burt
Reymioíds. — Islenzkur texti:
Kristmanm Eiðsson.
22.50 Dagskrárlök.
• Þriðjudagur 25. júní 1968:
20,00 Fréttir.
20,30 Erlend málefni. Umsjón:
Markús öm Amtomsson.
20.50 Denmi dæmalausi. — ls-
lenzkur texti: Ellert Sigur-
björnsson.
21,15 Gróður og gróðuneyðing.
Umsjón: Imigvi M. Þorsteims-
son, magister. t
21,35 Glímukeppni sjómvarpsins
— úrslí'. Sunmlendingar og
Víkv^rjar glíma tn'I úrslita.
Umsjón: Sigurður Sigurðsson.
22,05 íþróttir.
22,45 Dagskráriok.
• Miðvikudagur 26. júní 1968.
20,00 Fréttir.
20,30 Grallaraspóamir. — Is-
lenzkur texti: Ingibjörg Jóns-
dóttir.
20,55 Kenmaraslkólakórinm syng-
ur. Auk kórsins koma fram
félagar úr Þjóðdamsafélagi
Reykjavfkur og Henný Her-
X
manmsdóttir, Elím Edda Árna-
dóttir og Brymja Nordquist.
21,10 Reynsla Svía afhægtrium-
ferð. Umsjón: Eiður Guðna-
son.
21.20 Samfélag Hútteríta. Mynd-
im lýsir daglegu lífi ogstörf-
um fóQlks af trúfllokki Hútt-
erita,'sem fumdið hefur grið-
land í Alberta-fylki í Kan-
ada og' stumdar pár jarðyrkju
og aninan búskap, en hefur
liti'l sem enigin saimskipti við
fólk utam trúflokksims. — Is-
lenztour texti: Gylfli GrömdaL
21.50 SkemMnitiþáttur Ragnars
Bjamasonar. Auk Ragmars og
hljómsveitar hams, koma fram
Anma Vilhjálmsdóttir, Lárus
Sveimsson og nemendur úr
dansskóla Hermiamms Ragnars.
Áður sýindur 8. apnl 1968.
22.20 Daigslkrárlöto. ’ í>
• Föstudagur, 28. júní 1968:
20,00 Fréttir.
20.30 Ávörp forsetaefmamina- —
Forsetaefmán, dr. Gunmar
Thoroddsen og dr. Kristján
Eldjám flytja ávörp. Þáttur-
inm er sendiur út samtímds í
sjómvairpi og útvarpi.
20,55 í brennidieipli: Umsjóm:
Haraldur J. Haimar.
21.20 Völt er vima stoðin. Skop-
mynd með Stam Laurel og
Oliver Hardy i aðalhlutverk-
um. Islemzkur textt: Ingibjörg
Jónsdóttir.
21,40 Dýrlingurinn. Islenzkur
texti: Júlíus Magnússpn.
22.30 Krabbaimein í briósti. —
Mynd þessi fjallar um
krabbameim í brjósti, vamir,
gegn því, læknisiaðgerð og
amnað þar að lútandi. Einm-
ig er i myndinmi kennd
sjálfsskoðum sem er á færi
hverrar konu og gæti firrt
margar ónauðsynlegu hugar-
angri. — íslenzkur texti: 01-
afur Mixa.
• Laugardagur 29. júní 1968:
20,00 Fréttir.
20,25 Það er svo margt. Kvik-
myndaþáttur Magnúsar Jó-
hammssonar. Ferðaþæ-ttir frá
Norðaustur-Grænlandi og
fomum Islendimgabyggðum
við Eiríksfjörð.
20.50 Pabbi. Aðalhluitverk: Le-
on Ames og Lurene Tuttle.
Islenzkur texti: Bríet Héðdns-
dóttír.
, 21,20 Evrópa árið 1900. Staldr-
að við á ’sýniinigu í Ostende
f Bellgíu, sem fjallaði um
aldamótin síðustti og hedminn
eins og hann var þá. Þýðandi
er Hólmfriður Gunnarsdóttir.
— Þulur: Eimar Sigurðsson.
(Nordvision — Sæniska sjlón-
varpið).
21.50 Kýrekastúlkan (Calamity
Jane) — BanÆarísk kvik-
mynd. •— Aðalhlutverk: Dor-
is Day og Howard Keel. —
lslenztour texti: Gylfi Grön-
dal.
23,00 Dagskrárlok.
4