Tíminn - 20.05.1971, Blaðsíða 6

TIMINN
Blaðamaður Tímans heimsækir Raufarhöfn:
Þótf grásleppan sé géð
þá kemur hún þó ekki
aiveg í stað síBdarinnar
Það væri synd að segja,
að nokkuð verulegt átak
hefði verið gert í nýbygg-
ingu vegarins frá Kópa-
skeri til Raufarhafnar, og
það má teljast heppni að
komast á milli þessara
staða um hávetur. Einhverj
um hefði nú fundizt sann-
gjamt, að Raufarhöfn
hefði verið komið í sæmi-
lega gott vegasamband við
næstu byggðarlög, eftir öll
þau hundruð milljóna,
sem staðurinn aflaði í
gjaldeyri á síldarárunum,
en því er ekki að heilsa að
svo stöddu a.m.k.
Fréttamaður Tímans hitti
fyrst að máli á Raufarhöfn
Jónas Finnbogason, sem á sæti
í hreppsnef*d, og við byrjum
á því að tala um samgöngurn-
ar.
— Jú, þær eru slæmar, segir
Jónas, — og sem dæmi um
það get ég sagt þér, að ávísun,
sem send er í pósti frá Kópa-
skeri til Raufarhafnar, er orð-
in ónýt, þegar hún loks kemur
hingað, því dagsetningiii er orð
in svo gömul. Hingað til Rauf-
arhafnar er flogið einu sinni
í viku, og auk þess er póst-
flug hingað einu sinni í viku
frá Egilsstöðum, og komast þá
nokkrir farþegar líka með
þeirri vél. Til Raufarhafnar
var flogið tvisvar í viku, en
þeim ferðum var fækkað nið-
ur í eina. Kaupfélagið á Kópa-
skeri flytur allar nauðsynja-
vörur hingað á bílum, og um
það bil hálfsmánaðarlega koma
Hekla og Herðubreið hingað.
— Þið hafið ágæta höfn hér,
er ekki svo?
— Jú, hafnargarðurinn er
góður, og hafnaraðstaða örugg,
þegar komið er inn í höfnina,
en stundum er það mikið brim
fyrir utan, að ófært er hér inn.
t — Er ekki heldúr dauft yfir
framkvæmdum hjá hreppnum?
— Jú, það er víst óhætt að
segja það. Það er ákaflega
dauft yfir hreppsmálum, engar
framkvæmdir, og það er helzt
að við reynum eitthvað að
grafa í gömlum skuldum. Stað-
urinn byggðist svo mikið á síld
inni, og lítið hefur komið í stað
hennar. Okkur vantar eitthvað
til að vera við, og miásum allt
of margt fólk í burtu í atvinnu
leit.
— En síldin hefur nú skilið
margt eftir hér á Raufarhöfn?
— Já, það er rétt. Skólinn
hér var byggður á síldarárun-
um, en okkur vantar íþrótta-
hús við skólann. Þá var félags-
heimilið byggt á síldarárunum,
og er það bæði gott vg fallegt
hús, en það er varla að það sé
nógu margt fólk á staðnum til
að nota þetta ágæta hús.
— Hefur ekki grásleppan
hjálpað mikið upp á atvinnu-
lífið hér?
— Jú, hún hefur gert það,
og margir hafa haft það sæmi-
lega gott út úr henni, en hún
hefur nú samt ekki komið í
staðinn fyrir síldina.
— Hvernig er ástandið í
læknamálum hjá ykkur núna?
— Það er nú ekki gott, því
við fáum aðeins lækni hálfs-
mánaðarlega frá Húsavík. Það
sem hefur hjálpað okkur dá-
lítið, er að hér hefur verið góð
'ljósmóðÍA sem hefur afgreitt
Jr vinnslusal frystihússins Jökuls á Raufarhöfn. GuSni Lúðvíksson verkstjóri ræðir við konu í snyrtingunni.
Tii hægri á myndinni er læknisbústaðurinn, sem stendur auður, nema þegar læknar koma þangað hálfsmánaðar-
ega.
FIMMTUDAGTJR 20. mai 1971
— ----------------e---
í gömlum söltunarbragga er nú veiðarfærageymsla. Bjöm Hólmsteinssin
útgerðarmaður t.v. og Jónas Finnbogason hreppsnefndarmaður
(Tímamyndir Kári)
lyf, eftir tilvísun læknanna, en
nú erum við að missa ljósmóð-
’urina, og versnar ástandið í
læknamálunum þá enn.
— Hér er læknabústaður,
er ekki svo?
— Jú, jú, hér er ágætur
( læknisbústaður, sem nú stend-
ur auður, nema hvað Húsavík-
urlæknamir taka þar á móti,
þegar þeir koma hingað. Ann-
ars höfðum við lækni fram á
árið 1970, en síðan ekki söguna
meir.
Grásleppuhrogn fyrir
6 milljónir kr.
Björn Hólmsteinsson, útgerð
armaður, var að huga að veiðar
færum í bragga niður á
bryggju, er fréttamaður hitti
hann, og spurði um útgerðina
á staðnum.
— Héðan er gerður út einn
stór togbátur, Jökull, en auk
þess 6 dekkbátar, og um 20
trillur, sagði Björn. Allir sem
geta, fara á grásleppu á vorin,
og síðan er það handfæri og
lína á sumrin.
— Þetta er töluverð breyting
frá því sem áður var?
— Já, síldin ruddi öllu öðru
í burtu, og við vorum orðnir
allt of háðir henni, þegar hún
yfirgaf okkur, og þá fór þessi
smábátaútgerð að eflast hér.
— Hvernig hafa grásleppu-
veiðarnar gengið á undanförn-
um árum?
— Það má segja að þær
hafi gengið svona upp og nið-
ur, en aflinn í fyrra hefur
verið eitthvað 800—900 tunn-
ur af grásleppuhrognum, eða
um sex milljón krónur að verð-
mæti. Aflinn á línuna og hand-
færin í fyrrasumar var þokka-
legur, en aftur á móti var
haustið lélegt. Þrír bátar voru
á dragnót í fy-ra, og var aflinn
hjá beim bokkalegur. óg í vet-
ur fram í desember. sæmilegt,
-n lélegt síðan.
Síðasta síldin í sept. 1968
Hreinn Helgason er gjald-
keri í Síldarverksmiðjum rflds- >
ins, og það er heldur rólegt á
þeim vígstöðvum nú til dags.
— Hvenær var síðast landað
síld hér á Raufarhöfn, Hreinn?
— Síðast var landað hér sfld
í september 1968, og sfðan ekki
söguna meir. Að vísu var skip
að héc á land nokkrum sfldar-
tunnum haustið 1969, sem það
var allt sjósöltuð sfld sem þar
var um að ræða.
— Hvenær kom hingað mest
af sfld?
—Það var árið 1966, en þá
fóru hér í land tæplega 46 þús.
Hreinn Helgason
tonn, en 1968 var magnið kom-
ið niður í 1400 tonn, en árið
áður eða 1967 var skipað hér
á land 42 þúsund tonnum, svo
þú sérð að fallið hefur verið
mikið þarna á milli áranna.
— Þgð er nú heldur dauft
að líta ýfir síldarplönin hérna,
en hvað voru þau mörg hér
áður fyrr?
— Síldarplönin urðu flest 11
talsins ,en nú munu þau vera
6, og þar af á Útvegsbankinn
tvö plön .
— Hefur nú ekki atvinnu-
Framhald á bls. S.