Tíminn - 16.12.1972, Blaðsíða 20

20
TÍMINN
Laugardagur 16. desember 1972
í hjnrUins lcynuni
I
hjartuns
leynum
eftir BARBÖRU CARTLAND,
einhvern vinsælasta skáldsagnahöfund
kvenþjóðarinnar í dag. Þetta er ástarsaga,
sem gerist meðal brezks hefðarfólks og
bandarískra auðkýfinga. Spyrjið einhvern
sem las „Ást er bannvara“ í fyrra, eftir
sama höfund. Það er bezta auglýsingin.
AUSTURLANDAHRAflLESTIN
er eftir Agöthu Christie og hana er óþarft
að kynna. Þetta er flókin morðgáta, sem
leysist ekki fyrr en á síðustu blaðsíðunum,
og eins og venjulega kemur lausn gátunn-
ar lesandanum algerlega á óvart. Fyrir þá
sem vilja spennandi bók er þetta jólagjöfin
HREYSIKÖTTURINN
eftir E. PHILIPS OPPENHEIM
Þetta er ekta karlmannasaga úr undir-
heimum Lundúna. — Ungur maður, sem
hefur verið í glæpaflokki er tekinn hönd-
um við gimsteinarán og er settur í fangelsi.
Honum þykir hann hafa verið svikinn, og
þegar hann er látinn laus, einsetur hann
sér að koma öllum fyrri félögum sínum
undir lás og slá.
Rætt við Pál
Framhald
af 13. slöu.
greinds fundar i sumar, en hann
tókst samt mjög vel upp.
— Hvernig er hagur ykkar i
heild miðað við starfsbræður ykk-
ar á Norðurlöndum til dæmis?
— Við höfum mjög dregizt aftur
úr, hvað það Snertir. Hagur hár-
skera á Norðurlöndum hefur farið
verulega batnandi siðustu eitt,
tvö ár, og i dönsku fagblaði, sem
ég hef hér, segir, að nú liti þeir
björtum augum á framtiðina og
aö þeir hafi komizt yfir dýpstu
lægðina. Þeir, sem haldið hafi
erfiðleikana út á annað borð,
muni koma til með að hafa það
gott næstu ár. Sömu sögu er að
segja i Sviþjóð, en i Noregi er það
svo einkennilegt, að þar urðu þeir
mjög litið varir við siða hárið.
Norðmennirnir eru dálitið sér-
stakir að mörgu leyti. Þeir eru
lika efnaðri en við og hafa getað
eytt miklum fjárhæðum i að aug-
lýsa sig, en þeir fá prósentur af
sölu snyrtivara frá heildsölum,
sem þeir leggja i sérstakan sjóð.
Karlmenn sinna ekki
hárræktinni sem skyldi.
— Það er liklega rétt að fletta
enn upp á nýjum sálmum og
spyrja þig, hvað þú hafir að segja
um ræktun hársins, þvott og
burstun, og eins hvort þú lumir
kannski á einhverju sérdeilis
góðu skallameðali.
— Höfuðboöðin hjá okkur eru
ekki aðeins til hárhreinsunar,
heldur ekki siður til þess að gefa
viðskiptavininum nudd um allt
hárið og niður á háls, en það eyk-
ur hárvöxtinn og örvar blóðrás-
ina. Daglegt nudd á hár er afar
nauðsynlegt, jafnvel þótt það sé
gert heima, og tefur það fyrir
hárlosi og jafnvel skalla.
Annað er það, sem ég held, að
menn geri sér margir hverjir ekki
grein fyrir. Það er hversu hár-
þvotturinn er mikilvægur. Að
hárið sé þvegið nægilega oft og
með þvi sápuefni eða sjampói, er
hentar viðkomandi hári bezt. Það
sézt vel á hári kvennanna, að þær
leggja miklu meiri rækt við hárið
og eru vandvirknari við umönnun
þess, enda má segja, að aðstaða
þeirra sé i flestum tilfellum betri
til þess en karlmanna. Það vita
allir, að hár karlmanna vill verða
þurrara og slitnara heldur en hár
kvenfólksins, sem velur rétt
sjampó og hárnæringu og vinnur
við hreinlegri störf. Maður, sem
hefur feitt hár, verður að nota
annað sjampó en sá, er hefur
þurrt hár. Og sé um tiðan þvott að
ræða, að setja næringu i hárið, þá
flóknar það siður.
Meðferð burstans hefur einnig
mikið að segja. Hann þarf helzt
að vera nokkuð mjúkur, en þeir
hörðu burstar, sem sumir nota,
eru stundum svo grófir, að þeir
skaða hársvörðinn. Og það þarf
að bursta hárið reglulega.
Iláriö verður að
geta „andað”
— Að lokum Páll, hverju viltu
slá saman i botninn á tunnunni?
— Það verður að eiga sér stað
algjör breyting á hári og hár-
snyrtingu, og tala ég þar einkum
um karlmennina. Hræðslan við
hárskerann verður að hverfa. Við
fylgjumst mjög með þvi, sem
gerist helzt i hártizkunni i
heiminum og getum innt okkar
starf af hendi með prýði. Og til
þess að láta hárið endast, verður
að fara reglulega á rakarastofu
og láta snyrta hárið, greipa það
og klippa ef til vill aðeins örlitið af
þvi. Eins og læknir nokkur sagöi
við okkur á fundi, — það verður
að klippa hárendana, til þess að
hárið geti andað. Það er einnig
stórt atriði, að við komumst i
samband við viðskiptavininn, að
hann láti okkur strax vita, hvern-
ig snyrtingu hann vill fá.
Óttinn við það, að við hár-
skerarnir brjótum gegn vilja
hans, verður að hverfa. Okkur
varðar engu, hvort hárið skal
vera sitt eða stutt, hlutverk okkar
er aðeins að verða við beiðni við-
skiptavinarins og veita honum
eins góða þjónustu og unnt er.
Engin hræðsla við hárskerann né
glósur félaganna, burt með grýl-
una. Hárið er eitt helzta prýði
mannsins, ef vel er hirt, og þvi
ber að sinna þvi að verðleikum.
BROSIÐ
Sltéhhmgm cílir
KRismm
«n)Mixi)SSo\
BROSIÐ
eítir KRISTMANN GUÐMUNDSSON
Saga þessi gerist í sjávarþorpi um síðustu
aldamót. Hún greinir frá foreldralausum
systkinum, er bjuggu þar á jarðarskika.
Þessi saklausu börn verða svo tilefni til
ýfinga milli ákveðinna hópa fólks í þorp-
inu, svo af verður tvísýn barátta um örlög
þeirra. Með þessari bók kynnumst við
nýrri hlið þessa kunna og fjölhæfa höf-
Arfleifd
frumskógarios
•,'fWíílá
Arfleifð
frumskógarins
eftir SIGURÐ RÓBERTSSON
Þetta er sjöunda bók þessa reynda rithöf-
undar, og fjallar um nútímamanninn og
viðleitni hans til að fylgjast með ham-
skiptum tímans. Efni, sem hverjiun hugs-
andi manni er ofarlega í sinni. — Þetta er
því bók fyrir hugsandi fólk.
Málsvari
myrkrahöfðingjans
Málsvari
myrkrahöfðingjans
eftir MORRIS L. WEST
Morris L. West hefur þegar öðlazt stóran
lesendahóp hér á landi, enda rithöfundur,
sem til greina hefur komið við úthlutun
Nóbelsverðlauna. — Áður hafa komið út
á íslenzku þessar bækur hans: Gull og
sandur, Babelsturninn, Sigurinn, og Fót-
spor fiskimannsins. Fleiri eru væntanlegar.