Tíminn - 01.04.1973, Blaðsíða 24

24
TÍMINN
Sunnudagur 1, april. 1973
og ensku signorinuna. — Eruð þér
móöir Candid? — Rob var kominn
til þeirra. — Faöir Rossi, ég er
hræddur um, að Caddie hafi gefiö
yður ranga hugmynd. — Rob
virtist þekkja alla og einnig
arciprete, en þar hitti Rob,
mann, sem ekki brosti til hans. —
Signor, hún hefur gefiö mér svo
ljósa hugmynd, að slikt er eins
dæmi, svaraöi faöir Rossi. — Viö
erum ekki kaþólsk og höfum þvi
ekki rétt til þess aö valda yður
ónæöi. — Sérhvert barn hefur rétt
til þess að leita til min. Faðir
Rossi hélt enn um öxlina á
Caddie. 1 hinni siðu hempu virtist
faðir Rossi milu hærri en Rob, og
hljómmikil rödd hans barst niöur
veginn. Smáþyrping myndaðist
kringum þau. Þarna var bersýni-
lega ekki verið að ræða um
daginn og veginn. — Litið á þessa
telpu, sagði faðir Rossi. — Sjáið,
hvernig hún er á sig komin. —
Fanney — Fanney var orðin
eldrauð i framan. — Sjáið,
hvernig hún er á sig komin, og
hún segir mér, að það sé önnur
lika. Tvær litlar telpur að svelta
sig til þess að reyna að koma
vitinu fyrir ykkur. — Einn i
hópnum þýddi orð prestsins fyrir
hina. Þarna var stúlkan, sem
afgreiddi bensinið, tveir bifvela-
virkjar, af bilaverkstæðinu,
afgreiðslufólkið úr buðunum, og
einnig höfðu nokkrir ferðamenn
numið staðar. Það fór kliður um
hópinn. — Menn lýstu aðdáun
sinni á Caddie og gremju i garð
Robs og Fanneyjar. Faðir Rossi
heyrði kliðinn, og hann lækkaði
röddina, þegar hann sagði við
Fanneyju. — Þér eruð ekki
kaþólsk, signora, en ég ætla samt
að stinga upp á þvi við yður að
ganga inn i kirkjuna mina, krjúpa
þar og hugleiða það, sem þér eruð
að gera. — Fanney hörfaði aftur á
bak I áttina til Robs. — Krjúpið
þar og hugleiðið það, áður en það
er um seinan sagði faðir Rossi. —
Farðu strax inn i bilinn, Caddie.
Tafarlaust, sagði Rob.
Caddie stóð beygur af þögninni.
Ekkert þeirra mælti orð frá
vörum. Hún sat ein I aftursætinu,
og Rob ók svo hratt, að hún
hossaöist upp og niöur og
kastaðist til hliðar. Fanney drúpti
höfði. Rob horfði beint fram á
veginn. Hann stöðvaði bilinn við
hliðið á sveitasetrinu, en ók ekki
inn fyrir. — Ég ætla til Riva,
sagði hann — Viltu koma með? —
Fanney hristi höfuðið, og hann
teygði sig og opnaði dyrnar fyrir
hana. Aður en hún steig út úr
bilnum, tók hann undir hökuna á
henni, lyfti upp andliti hennar og
þau horföu hvort á annað. Caddie
bjóst viö, að hann segði eitthvað
mikilvægt, en hann mælti aðeins
— Ég þarf að sima til Renatos til
þess aö fá einhverja peninga.
Caddie sá, að varir Fanneyjar
titruðu, en hún sagði ekkert, og
Rob sleppti henni. Hann teygði
sig aftur og opnaði dyrnar fyrir
Caddie. —,,Farðu“út, sagði hann
jafnstuttarlega, og þegar hann
sagði,Farðu inn.'Caddie skildi, að
hún var ekki ein af fjölskyldunni.
Hann skellti aftur hurðinni og ók
burt i rykmekki. — Fanney fór
inn. Þennan dag, sem hafði verið
lengi að liöa, höfðu verkirnir
ágerzt, og nú vissi hún, af hverju
þeir stöfuðu. Hún fór inn i bað-
herbergið, og þegar hún kom út
aftur, gekk hún fram hjá Caddie
án þess að tala við hana. Caddie
heyröi, að hún opnaði skúffur og
gekk fram og aftur um svefn-
herbergið, en siðan varð þögn.
Caddie ýtti á hurðina. Herbergið
var ólæst, og Caddie leit inn.
Fanney lá á grúfu þversum i
rúminu.
Göturnar hjá höfninni i Riva
voru mannlausar. Það var
óvenjuheitt og mollulegt. Fólkið
hafði annað hvort fengið sér sið-
degisblund, farið niður að strönd-
inni eða leitaö sér að svala i veit-
ingahúsunum. Rob skildi bilinn
sinn eftir og settist á bekk i for-
sælu af grátvið, en hann gat ekki
hugsað um annað en uppnámið i
Malcesine. Hann gat ekki einu
sinni reykt, heldur sat með oln-
bogana á hnjánum og hélt um
höfuð sér, meðan hann starði á
rykið með smásteinum á við og
dreif. Hann sá andlit Caddiar
fyrir hugarsjónum sinum. Og
andlit Fanneyjar. — Vesalings
anginn, muldraði hann — Vesa-
lings anginn, þó að hann vissi
ekki við hvora þeirra hann átti.
Ef til viil átti hann við sjálfan sig.
Veslings anginn. Hugh, Caddie
og Pia bættu öll gráu ofan á svart.
Þetta gekk of langt. Þegar hann
hugsaði um hungurverkfallið,
fóru kippir um varir hans, eins og
þegar hann leiddi hugann að
Hugh og Giuliettu, en undir bjó
nistandi sársauki. Hann mundi,
hvað Pia hafði verið létt og beinin
smá undir hendi hans. Það var
svipað og að berja fugl, þó að
hann segði annað við Fanneyju.
Pia haföi aldrei fyrr verið barin .
Hann fylltist gremju. Það hefði
aldrei átt að draga þau inn i
þetta, hugsaði hann, en mundi um
leið, að það var hann sjálfur, sem
hafði gert það, og hann stundi
þungan. Hugh og Pia voru nógu
erfið, en þegar Caddie greip til
sinna ráða, vandaðist málið. Það
varCaddiesemopnaðiaugu min,
hugsaði Rob. Mér var það ljóst,
um leiö og ég sá þessa klaufalegu,
fávisu telpu á grasflötinni. Þau
sigruðu sama daginn, sem þau
komu, hugsaði Rob. Hann vissi
ekki, hve lengi hann sat á
bekknum. Loftið var orðið dálitið
svalara, og það tók að lifna yfir
borginni. Snögg vindhviða feykti
til blöðunum á grátviðnum og
þyrlaði upp ryki. 1 fjarska kvað
við þruma, einhvers staðar i nánd
við Brennerskarðið. Siðan varð
allt hljótt. Það er orðið miklu
svalara, hugsaði Rob — Að
lokum rétti hann úr sér, kveikti
sér I sigarettu og reykti. Það hafði
færzt yfir hann ró, en hann var
enn hugsi. Hann kveikti sér i
annarri sigarettu, en fleygði
henni burt, stóð á fætur og hristi
herðarnar um leið og hann lagaði
jakkann sinn. Siðan labbaði hann
af stað til pósthússins og bankans.
— Manna, Caddie fannst hún
vera búin að standa heila klukku-
stund, fyrir utan svefnherbergis-
dyrnar. — Mamma — Ertu lasin,
mamma? — Mamma! kveinaði
Caddie — Þá leit Fanney upp.
Hún fann, hvað Caddie var
angistarfull og iðrandi. Ellefu -
tólf ára aldurinn er erfiður, hugs-
aði Fanney. Börnin eru enn of ung
til að skilja, en of gömul til þess
að veita ekki neitt. — Þú hefur
ekki drýgt glæp, sagði Fanney. —
Þú þarft ekki að vera svona á
svipinn — En Fanney hafði ekki
mikla meðaumkun afgangs.
Hörundið var þvalt, dökkir
baugar undir augunum, og hún
hafði sára verki, en sársaukinn,
sem vonbrigðin ollu henni, var
ekki minni. Hin leynda von var
horfin. Ég hef haft fram yfir. Það
er allt og sumt. Guði sé lof fyrir,
að ég minntist ekki á þetta við
Rob. Það er ekkert annað en það,
að ég hefði næstum þrjár vikur
fram yfir. — Hlauptu burt, sagði
Fanney — En mamma. — 1 guðs
bænum lofaðu mér að vera i friði,
Caddie. Ég verð að fá að vera i
friði. Fanney stóð upp... hljóp
niður stigann og út i garðinn.
Caddie elti og horfði á hana.
Þegar eitthvað kom Fanneyju úr
jafnvægi i Stebbings og hún varð
að hafa taumhald á tilfinningum
sinum, hvort sem lafði Candida
hafði reitt hana til reiði, slæmar
fregnir borizt, eða þegar dýra-
læknirinn svæfði Bracken, fyrir-
rennara Dannys svefninum
langa, þá hafði Fanney verið vön
að fara út i garðinn, ganga fram
og aftur undir gamalkunnum
trjánum og meðfram öllum
blómunum sinum. Hún þreifaði á
þeim, eins og snertingin við
náttúruna róaði hana og sefaði
reiði hennar og sorg. Fanney
gerði hið sama nú. Caddie horfði
á, meðan Fanney reikaði meðal
blómanna og strauk krónur
þeirra með fingrunum. Hún
þreifaði á sprungnum berkinum
á oliutrénu, en forðaðist tréð, þar
sem Celestina hafði hengt fugla-
búrin sin. Hún nam staðar hjá
lilju og bygði sig til þess að slita
upp rósmarinjurt.
Samt var eins og hún gæti ekki
jafnað sig. Hún gekk álút eins og
hún hefði fengið högg. Hún hélt
áfram að ganga um garðinn og
handleika blóminn. Caddie gat
ekki afborið lengur að horfa á
hana. Hvað hafði hún eyðilagt,
þegar hún fór að finna föður
Rossi? Loks reikaði Caddie i
öngum sinum niður að naustinu?
Fortuna var i litlu höfninni
bundinn viðgamlan árabát. Aðal-
seglið var vafið saman. Mario og
Hugh voru hvergi sjáanlegir.
Caddie gekk fram á bryggjuna en
nam skyndilega staðar. Hún
heyrði mannamál. Það voru
barnaraddir. Það virtist glatt á
hjalla. Kliðurinn barst út úr
naustinu, og milli blómanna og
laufskrúðsins á girðingunni
kringum naustið sá Caddie grilla i
eitthvað kirsuberjarautt. Það
var kjóllinn hennar PIu. Það var
1374
Lárétt
1) Risi.- 6) Útibú.- 8) Op,- 10)
Endir,- 12) Eins,- 13) Stafur,-
14) Hraði.- 16) Gutl,- 17)
Afsvar,- 19) Snúna.-
Lóðrétt
2) Tré.- 3) Drykkur,- 4) Hár,-
5) Maður,- 7) Hirzlu.- 9) Svar,-
11) Styrktarspýtu.- 15) Fljót.-
16) Mjúk.- 18) Þingdeild,-
Ráðning á gátu No. 1373.
Lárétt
1) ísnum.- 6) Inn,- 8) Tif,- 10)
Nýr,- 12) Óð,- 13) TU.- 14)
Rak,- 16) Man,- 17) Asi.- 19)
Attir.
Lóðrétt
2) Sif.- 3) NN,- 4) Unn,-
Stóra,- 7) Grund,- 9) Iða,-
Ýta,- 15) Kát,- 16) MII,-
ST,-
5)
11)
18)
li II mml I
£1$ SUNNUDAGUR
|!| 1. apríl
£j£ 8.00 MorgunandaktSéra Sig-
:$•;£ urður Pálsson vigslubiskup
:££! flytur ritningarorð og bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir
£;£ 8.15 Létt morgunlög Spánsk-
££ ir, búlgarskir og irskir lista-
££; menn flytja lög frá löndum
££!; sinum.
;££ 9.00 Fréttir. Útdráttur úr
;££; forustugreinum dagblað-
££; anna.
:£;£ 9.15 Morguntónleikar. (10.10
;££ Veðurfregnir). a. Frá al-
£;£ þjóðlegri orgelviku I Nurn-
£!;£: berg i fyrra: 1: Partita III
££ eftir Johann Wilhelm Hert-
££ el. Kurt Hausmann leikur á
£*£ óbó og André Luy á orgel. 2:
££; Prelúdia og fúga i G-dúr eft-
;££ ir Johánn Sebastian Bach.
£;£ André Luy leikur. b. ,,Te
££: Deum” eftir Georg
££ Friedrich Hándel. Flytjend
£!;£ ur: Janet Wheeler, Eileen
££ Laurence, Frances Pavlid-
££ es, John Ferrante, John
£!;!;!; Dennison og kör og hljóm-
;££ sveit Telemann tónlistarfé-
££ lagsins i New York:
££; Richard Schulze stj. c.
£!£ Strengjakvartett i B-dúr op.
££ 130 eftir Ludwig van Beet-
££ hoven. Amadeus-kvartett-
££ inn leikur.
££ 11.00 Messa i Dómkirkjunni
££; Séra Jón Auðuns dóm-
£!£ prófastur setur nýkjörinn
£!£ prest safnaðarins, séra Þóri
££ Stephensen, inn i embætti.
££; Séra Þórir prédikar. Organ-
££ leikari: Ragnar Björnsson.
££ 12.15 Dagskráin. Tónleikar.
££; 12.25 Fréttir og veðurfregnir.
:££ Tilkynningar. Tónleikar.
:££; 13.15 Afrika, — lönd og þjóðir
££ Haraldur Ólafsson lektor
££!; flytur annað hádegiserindi
£;£ sitt.
££ 14.00 Könnun á hafnargerð við
££: Dyrhólaey Páll Heiðar
££ Jónsson stjórnar þættinum
££ og ræðir við Aðalstein
££: Júliusson vita- og hafnar-
££ málastjóra, Einar Einars-
££ son bónda á Skammadals-
££ hól, Guðmund Eyjólfsson
£;!;! bónda á Syðra-Hvoli, dr.
££; Gunnar Sigurðsson verk-
££ fræðing, Gunnar Stefánsson
££ bónda I Vatnsgarðshólum,
££ Hannibal Valdimarsson
£;£ samgönguráðherra, séra
£|: Ingimar Ingimarsson i Vik,
££ Ingólf Jónsson alþingis-
£;£ mann, Sigurbjart Guðjóns-
££ son oddvita i Hávarðarkoti,
££; Svein Einarsson bónda á
;;!;!;!;; Reyni og Þórarin Helgason
£;!; frá Þykkvabæ.
££ 15.00 Miðdegistónleikar: Frá
££! erlendum útvarpsstöðvum
;££ a. Promenade — hljómsveit
;!£! hohenzka útvarpsins leikur
!;!;!;;!; verk eftir Chabrier, Delibes
££; og Saint-Saens. Gijsbert
£;£ Nieuwland stj. b. Frá tón-
££; leikum sinfóniuhljómsveit-
:;!;!;!;! arinnar i Frankfurt am
££; Main i október s.l. Einleik-
;!;!;!;!; ari á pianó: Maurizio
££ Pollini. Stjórnandi: Carl
£;! Melles. 1: Forleikur að
££ óperunni „Evryanthe” eftir
££: Weber. 2: Pianókonsert nr.
££ 2 i f-moll eftir Chopin. 3:
;££ Melódiur fyrir hljómsveit
;;;;!;:;: eftir Ligeti. 4: Sinfónia nr. 5
£:£ ■ B-dúr eftir Schubert.
;££ 16.55 Veðurfregnir. Fréttir.
££: 17.00 Úr riti Markúsar Lofts-
££; sonar um jarðelda á tslandi
£;£ Bergsteinn Jónsson lektor
£;£ íes.
:££ 17.30 Sunnudagslögin
:££ 18.00 Eyjapistill. Bænarorð.
:££ Tónleikar. Tilkynningar.
£! 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
££: kvöldsins.
!£ 19.00 Fréttir. Tilkynningar
;!;!;!;!; 19.20 Fréttaspegill
£!; 19.35 LátUm þeim hörmung-
!£;!;! um linna Bjarni Bjarnason
££! læknir flytur erindi um
;££ skaðsemi tóbaksnotkunar.
;!£ 19.55 Frá tóntistarhátið Norð-
£ urlanda s.l. vetur Þorkell
£; Sigurbjörnsson kynnir verk
;!;!£; eftir Lars-Johan Werle,
!;£ Eero Sipila og Jón Asgeirs-
!;!;!;!;! son.