Fréttablaðið - 27.08.2006, Blaðsíða 62

27. ágúst 2006 SUNNUDAGUR22
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Pondus Eftir Frode Øverli
Gott fólk! Sjónvarp-
ið kemur eftir fimm!
„Trausti og troðararnir“ byrja
hvern dag á skál af múslí, en eru
jafnóforskammaðir eftir 25
ár í bransanum. Grímur,
hvernig er þetta mögulegt?
Já hvernig
lifa þeir af?
Hlustaðu á
manninn!
Þetta er rokk
og ról, elskan.
Lífsstíll!
Pabbi, hvað
er klukkan?
Hún er...
sjá...
Sex plús
einn, færa
einn yfir...
Ha?!
Þetta úr!
Ég hef aldrei getað stillt
árans gripinn.
Þessvegna þarf ég að bæta við
sex tímum og fjörtíuogþremur
mínútum við það sem stendur
svo ég fái réttan tíma...
Ohhh...
Svona!
VÁ! Geturðu
stillt bílaút-
vörp líka?
Allt sem ég
heyri er kana-
útvarpið.
Hættu að
tala, pabbi.
Þú gerir mig
vitlausan!
550 5000
Hringdu ef blaðið berst ekki
- mest lesið
EKKERT GERVIGRAS!
NÝTT OG
BETRA GRAS...
WWW.GRAS.IS
Ég fór upp í sveit um
daginn í fyrsta skiptið í
allt sumar. Sveitin og
kyrrðin sem henni
fylgir verður seint van-
metin. Það er alltaf
ótrúlegur léttir sem
fylgir því að komast út
fyrir borgarmörkin og sleppa úr
stressinu og hraðanum sem fylgir
höfuðborginni.
Þar sem ég þeystist um sveitir
landsins sem farþegi í bíl gat ég
gefið náttúrunni gaum og það eina
sem ég virtist sjá voru kindur. Úti
um allt voru kindur á beit. Kindur
hafa sem dýr lítið skemmtanagildi
enda gera þær lítið annað en að
standa kyrrar, bíta gras og gefa frá
sér hljóð stöku sinnum. En sveitin er
full af þeim, hvert sem maður lítur er
kind að gera nákvæmlega ekki neitt
gagnlegt og stígur ekki beint í vitið.
En á hverju einasta sumri er þúsund-
um kinda sleppt lausum út í náttúr-
una þar sem þær spranga um fjöll og
firnindi og valda mörgum ökumann-
inum vandræðum á þjóðveginum
enda láta þær bíla ekkert á sig fá. Bíl-
slys hafa mörg skeð vegna kinda sem
hlaupa út á veginn. Þótt flautað sé á
þær hreyfa þær hvorki legg né lið og
hef ég þurft að stíga út úr bílnum til
að stugga við kind sem lét fara vel
um sig á miðjum þjóðvegi 1.
Ég skil ekki af hverju kindurnar
eru ekki hafðar á afmörkuðum svæð-
um í náttúrunni. Með fjölgandi bíla-
flota landsmanna hlýtur þetta mál-
efni að vera á stefnuskránni hjá
einhverjum stjórnmálaflokknum því
þetta tíðkast ekki í útlöndum. Að hús-
dýr gangi bara laus í náttúrunni með
öll umferðarlög sín megin.
Kannski er þessi gremja mín
gagnvart kindum kannski tengd
spurningu á ökuprófi sem felldi mig
á sínum tíma. Í fyrsta skiptið á
ævinni sem ég féll á prófi og það var
hin fræga kindaspurning sem er
engan veginn tengd hinu almenna
siðferði að mínu mati. Spurt var um
viðbrögð ökumanns þegar kind stæði
á veginum og rétt svar var að klessa
ætti á kindina. Auðvitað var ég ekki
með svo grimmdarlegan hugsunar-
hátt að mér dytti í hug að klessa á
aumingjans kindina þannig að já ég
féll á miskunnarlausasta prófi lands-
ins.
STUÐ MILLI STRÍÐA Kindaflóð á þjóðveginum
ÁLFRÚN PÁLSDÓTTIR FJALLAR UM HÆTTUNA SEM KINDUR SKAPA Á ÞJÓÐVEGUM LANDSINS.