Fréttablaðið - 20.12.2006, Blaðsíða 95

Fréttablaðið - 20.12.2006, Blaðsíða 95
Önnur skáldsaga Sölva Björns Sigurðssonar, Fljótandi heimur, er frumleg blanda af ástarsögu, glæpasögu og vísindaskáldskap með viðkomu í heimsbókmennt- unum – annarleika Kafka, hella- kenningu Platóns og ekki síst í hugarheimi Haruki Murakami sem teljast verður ein af persón- um verksins. Í bókinni heldur Sölvi Björn áfram á sinni höfund- arbraut, í síðasta verki sínu tókst hann á við Dante og pakkaði honum nútímalega saman af reykvískum djöfulleik og nú heiðurinn Murakamis. Sölvi Björn fléttar sögu sína af hagleik og gerir áhrifamátt japönsku „költ-hetjunnar“ að einu aflanna sem knýr söguvirki hans áfram. Sagan gerist á tveim- ur sviðum þar sem annað planið er fantasískt – þar gerist sagan í leigðri undirmeðvitund Mur- akamis og hins vegar í Reykjavík síðustu aldamóta og í vestfirsk- um dal. Íslensku litbrigðin eru eftirtektarverð því einhvern veg- inn tekst höfundi að gera stað- hættina næsta alþjóðlega. Aðalpersónan og sögumaður verksins, ungi bókmenntafræði- neminn Tómas, svipar til persóna Murakamis – hann er einrænn, leitandi og með alls kyns konur á sálinni og á hælum sér. Tómas kynnist sokkabuxnafyrirsætunni Saiko sem er dulúðug í meira lagi og með fortíðina á bakinu. Þegar hún hverfur á dularfullan hátt æsast leikar og Tómas bregður sér í hlutverk spæjara því líkt og fyrirmyndir hans hjá Murakami er hann hugrakkur þrátt fyrir að vera óframfærinn. Fljótandi heimur er saga af blekkingum og glæp þótt hann komi ekki í ljós fyrr en seint og um síðir. Ógnin er samt alltaf undirliggjandi, ekki síst vegna fantasíukaflanna þar sem aðal- persónan reikar viskímarineruð milli véfréttalegra stúlkna í mýrum og skógum, þarf að flýja Verkamenn og og kemst í kynni við Drykkjaþýðandann og Stífl- arann. Þessir kaflar sögunnar geyma einkar forvitnilegar hug- leiðingar um möguleika skáld- skaparins og áhrifamátt hans í stærra samhengi en þær hafa einnig sterkar samtímavísanir. Í „raunverulegri“ köflunum rekur Tómas kynni sín af Saiko í þátíð. Samband þeirra kemur miklu róti á huga hans, þau deila dálæti á bókum, þar á meðal á sögu Murakamis, Norwegian Wood, en saklausi landsbyggðar- strákurinn er heillaður af hörku- legu yfirborði stúlkunnar sem síðar reynist viðkvæm og tætt. Líkt og í sögum Murakamis eru samskipti kynjanna í ójafnvægi og þau eiga erfitt með að finna hvort öðru stað. Fall Tómasar felst síðan í því að komast að hinu sanna, leitin er óumflýjanleg en vitneskjan er líkt og oft áður það sem maður vildi síst öðlast. Styrkur þessarar sögu er spennandi flétta og djörf hólm- ganga við nýja bókmenntahefð. Hún er einnig til vitnis um ákveð- inn tíðaranda, vísar í valdbeit- ingu, sjálfseyðingarhvöt og veru- leikaflótta nútímafólks í bland við klassískar syndir svo sem græðgi, hroka og losta. Persónu- sköpunin er vel heppnuð nema ef helst mætti nefna fjölskylduna í Skerjafirðinum sem mér fannst ótrúverðug, það hefði mátt vinna betur með persónu Hallgríms, skólabróður Tómasar, því hann er einfaldlega of fyrirsjáanleg andstæða aðalpersónunnar. Móð- irin kemur líka eins og skratti úr ofvöxnum sauðarlegg því grimmdina skortir síst í söguna og fannst mér henni ofaukið. Aðrar aukapersónur, t.d. vinkon- an Helena og vísindamaðurinn Okada, eru betur heppnaðar þó máski hefði mátt auka veg þeirra. Það er þó ekki annað hægt en að hrífast af þessum úthugsaða sagnaheimi bókarinnar, hún hvet- ur mann til þess að taka fleiri bækur úr hillum og er sjálf vel þess virði að lesa aftur. Með söguna á sálinni Kafteinn Ofurbrók er eitt magn- aðasta fyrirbæri sem skotið hefur upp kollinum í barnabókum und- anfarin ár og þar munar ekki síst um að flippaður húmor bókanna brúar dýpstu kynslóðabil svo glæsilega að ungir jafnt sem ríg- fullorðnir geta skemmt sér kon- unglega yfir vitleysunni. Prakkararnir Georg Skeggja- son og Haraldur Hugason bera ábyrgð á fáránlegu ofurhetjunni Kafteini Ofurbrók, sem flýgur vígreifur gegn hverri ógn í nær- brókum og rauðri skikkju og syng- ur „trallala!“ en í fyrstu bókinni dáleiddu þeir fúla skólastjórann sinn hann Kára með þeim afleið- ingum að hann breytist við einn fingursmell í káta ofurkappann. Þessi bók, sem er sú sjöunda sem kemur út um brókarhetjuna á íslensku, segir síðari hluta sög- unnar um líftæknilega hor- skrímslið og tekur upp þráðinn þar sem aðdáendur Kafteinsins skildu við hann fyrir ári. Þá ógn- uðu ógeðsleg horskrímsli heima- bæ drengjanna en í byrjun nýju bókarinnar bægir Ofurbrókin hættunni frá. Vandræði Georgs og Haraldar eru þó síður en svo öll þar sem tæknifikt leiðinlega nördsins Sófu- sar sénis verður til þess að heila- starfsemi skólastjórans flyst yfir í koll nördsins og öfugt. Ástandið er óviðunandi og drengirnir grípa til örþrifaráða sem eiga eftir að draga svakaleg- an dilk á eftir sér. Bókin sver sig í ættt við fyrri verk Davs Pilkey um Ofurbrókina en með nýjum vinklum á borð við tímaflakk og hugsanaflutning kveður um leið við nýjan tón og fyrir vikið er þessi sjöunda bók ein sú hressasta í flokknum, ef ekki sú skemmtilegasta. Sem fyrr er allt löðrandi í barnalegum kúk- og pisshúmor sem er settur fram með svo miklum galsa og léttleika að hann hittir beint í mark þannig að það er hætt við að lesendur skelli upp úr nánast á hverri síðu. Endirinn er svo sem betur fer galopinn þannig að dyggir aðdá- endur Ofurbrókarinnar geta þegar farið að láta sig hlakka til þar sem Kafteininn á enn helling inni og lætur vonandi sjá sig aftur fyrr en síðar. Trallala! í Súlnasal á Hótel Sögu annan í jólum Upplýsingar í síma 525 9950 og á hotelsaga@hotelsaga.is Jóladansleikur MILLJÓNAMÆRINGANNA Milljónamæringarnir verða í hátíðarskapi á jóladansleik þeirra í Súlnasal Hótel Sögu annan í jólum, 26. desember. Húsið opnar kl. 22. Miðaverð 2.200 kr. Miðasala í Súlnasal frá kl. 13 samdægurs. Upplýsingar í síma 525 9950. Söngvarar eru: Bogomil Font, Páll Óskar, Bjarni Arason og Raggi Bjarna.PIPA R • S ÍA • 6 0 9 1 1
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.