Tíminn - 11.08.1993, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Miðvikudagur 11. ágúst 1993
Bjami Pétursson
Fxddur 16. febrinr 1919
Dáinn 5. ígúst 1993
f dag, miðvikudaginn 11. ágúst, verð-
ur borinn til hinstu hvílu vinur minn
Bjami Pétursson, Hraunbæ 103.
Óafvitandi kemur í huga minn Eski-
hlíð 22 þegar ég sest niður að skrifa
nokkur þakkarorð á skilnaðarstundu
en þar bjuggu þau Guðný mestan
hluta ævi sinnar eftir að þau brugðu
búi og fluttu úr Fljótunum.
Ég sagði það stundum við Helgu,
konuna mína, að í raun fyndist mér ég
alltaf vera heima hjá mér f Eskihlíð 22
hjá Bjama og Guðnýju frænku minni.
Elskulegt hlýtt viðmót þeirra og glað-
vær og ferskur heimilisbragur höfðaði
svo sterkt til mín. Þeim get ég seint
þakkað alla þá vinsemd sem þau hafa
ætíð sýnt mér og minni fjölskyldu.
í nokkum tíma var ljóst að hverju
stefndi, vegna þess illkynjaða sjúk-
dóms sem herjaði á og svo margan
hefur lagt að velli. Þegar ég kom í
heimsókn á Landspítalann, daginn áð-
ur en Bjami dó, gerði ég mér grein
fyrir að stutt væri í kveðjustundina og
nú er hún mnnin upp.
Þannig er lffíð að eitt sinn skal hver
deyja. fþessari stuttu kveðju verður
hvorki rakinn æviferill né lífshlaup
þessa vinar mfns, það veit ég að aðrir
gera, heldur aðeins örfá augnablik
minninga fest á blað. Bjami var
vörpulegur maður á velli, traustur,
viljasterkur og skarpgreindur. Það
segir sfna sögu hversu traustur og
ábyggilegur maður Bjami var, að alla
tíð frá því að hann flutti til Reykjavík-
ur, árið 1953, vann hann hjá einum og
sama vinnuveitandanum, Aburðar-
verksmiðju ríkisins. Þar naut hann
alla tíð trausts og virðingar enda var
hann góður starfsmaður.
Þeir sem þekktu Bjama vissu að sam-
vinnuhugsjónin átti djúpar rætur f
huga hans og réttlætiskenndin var
mjög rík hjá honum. Keppnisskapið
var aðdáunarvert, honum var sannur
íþróttaandi f blóð borínn, enda var
hann mikill áhugamaður um hvers
konar íþróttir, spilaði knattspymu á
sínum yngri árum og var alltaf með
fljótustu framherjum og mjög erfiður
mótherjum sínum vegna hraðans og
góðrar boltameðferðar. Eins og marg-
ir keppnismenn gera, sneri hann sér
að hugaríþróttum þegar leið á ævina
og var þá jafnvígur bæði í skák og
bridge. Þá reyndum við stundum með
okkur við laxinn í Fljótaánni.
Það eru margar ógleymanlegar
minningar sem koma upp f huga
minn frá ferðum á knattspymuvöll-
inn, þar sem við börðumst á áhorf-
endabekkjunum með okkar liði,
Skagamönnum. Þá er hún ógleyman-
leg sú ógnar barátta sem oft var háð á
eldhúsborðinu í Eskihlíðinni, þar sem
tveir baráttujaxlar sátu yfir skákinni
og Guðný var kölluð til f tíma og
ótíma, af okkur sitt og hvað, til að sjá
þær snilldarleikfléttur og fallegu fóm-
ir sem við töldum okkur laða ffam á
skákborðinu. Þá var græna borðinu
ekki ósjaldan stillt upp í stofunni og
spilin dregin fram, en Bjami var góð-
ur bridgespilari og spilaði keppnis-
bridge bæði með Bridgefélagi Kópa-
vogs og Skagfirðingum.
Njáluslóðir— Þórsmörk
Árieg sumarferð framsóknarfélaganna I Reykjavik verður farin laugardaginn 14.
ágúst 1993. Að þessu sinni verður farið á söguslóðir Njálu og inn I Þðrsmörk.
Aðalleiðsögumaður ferðarinnar verður Jón Böðvarsson. I öllum bflunum verða
reyndir fararstjórar.
Ferðaáætlunin er þessi:
Kl. 8:00 Frá BSl.
Kl. 10:00 Frá Hvolsvelli.
Kl. 11:15 Frá Bergþórshvoli.
XI. 12:30 Frá Gunnarshólma.
Kl. 17:00 Úr Þórsmörk.
Kl. 18:45 Frá Hllöarenda.
Kl. 20:45 Frá Gunnarssteini.
Kl. 22:00 Frá Hellu.
Áætlað er að vera I Reykjavik Id. 23:30.
Steingrlmur Hermannsson mun ávarpa feröalanga.
Skráning I ferðina er á skrifstofu Framsóknarflokksins I slma 624480 frá 9.-13.
ágúst Verðfyrirfulloröna 2.900 kr., bömyngri en 12ára 1.500 kr.
Kópavogsbúar og nágrannar
Spilum framsóknarvist aö Digranesvegi 12, fimmtudaginn 12. ágúst kl. 20.30.
SpUaverðlaun og moiakaffi.
Freyja, féiag framsóknarttvenna I Kópavogl.
Sumarhappdrætti
Framsóknarflokksins 1993
Dregið var I Sumarhappdrætti Framsóknarflokksins 9. ágúst 1993. Vinningsnúm-
er eru sem hór segir.
1. vinningur nr. 2662
2. vinningur —28222
3. vinningur — 32521
4. vinningur — 4604
5. vinningur —15511
6. vinningur — 4209
7. vinningur — 6912
8. vinningur—19425
9. vinningur — 21816
10. vinningur — 32868
11. vinningur—13957
12. vinningur —13631
13. vinningur — 35632
14. vinningur — 29225
15. vinningur—12778
Ögreiddir miöar eru ógildir. Vinnings sjal vitja innan árs frá útdrætti. Frekari upp-
lýsingar eru veittar I slma 91-624480.
FrmnsóknaHoUuatm
Já, það er margs að minnast í Eski-
hlíðinni var oft glatt á hjalla og þar
voru húsráðendumir Bjami og Guðný
samhent um að skapa þann skemmti-
lega anda sem ávallt ríkti á heimilinu
og margra ógleymanlegra samveru-
stunda minnist ég nú þegar ég lít yfir
farinn veg að leiðarlokum. Fljóta-
manna- og síðar Skagfirðinga-
skemmtanimar sem sóttar vom úr
Eskihlíðinni og jafnvel skipstjóraböll,
þótt enginn væri skipstjórinn, allt er
þetta lifandi í minningunni.
Ég vil í lok þessara fatæklegu kveðju-
orða þakka Bjama vini mínum órofa
tryggð og vináttu og fyrir allar þær
ánægjustundir sem ég hef átt með
honum og Guðnýju. Elsku Guðný, við
Helga sendum þér, Sævin, Svölu og
krökkunum okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Guð blessi minningu hans.
Bogi Sigurbjömsson
Af lítilli getu en góðum vilja langar
mig að festa örfáar línur á blað sem
hinstu kveðju til sveitunga míns og
frænda, Bjama Péturssonar, en lífe-
strengur hans slokknaði að morgni 5.
þessa mánaðar eftir alllangt stríð við
sláttumanninn mikla. Honum var
ljóst að hverju stefndi í þeirri baráttu
og tók hann því sem öllu öðm í sínu
lífshlaupi, með æðmleysi. Já, tímans
klukka verður ei stöðvuð og enginn
veit sína ævina fyrr en öll er og menn
heilsast og kveðjast
Bjami Pétursson fæddist 16. febrúar
1919 að Gmnd í Haganesvík. Foreldr-
ar hans vom Pétur Jónsson, Jónsson-
ar Ólafssonar bónda á sléttu. Föður-
amma var Kristín Eiríksdóttir, Ás-
mundssonar bónda frá Illugastöðum í
Flókadal. Móðir Bjama var Einarsína
Jónasdóttir, Stefánssonar bónda í
Minni-Brekku í sömu sveit Móður-
amma Bjama var Anna Sigríður Jóns-
dóttir, bónda á Ysta-Hóli.
Bjami var eitt bama þeirra hjóna
sem upp komust en hann eignaðist al-
bróður sem dó f æsku.
Pétur, faðir Bjama, var ekkjumaður
en hann giftist Einarsfnu. Og af átta
bömum sem hann átti frá fyrra hjóna-
bandi komust sex upp. Var Bjami því
ríkur af systkinum en þau vom:
1. Guðbjörg Halldóra, gift Jósef Frið-
rikssyni og bjuggu þau í Eyjafirði. 2.
Jón, kvæntur Ingu Halldórsdóttur,
lengi búsettur í Borgamesi. 3. Guð-
rún, gift Steingrími Þórðarsyni, bú-
sett í Reykjavík. Jóhanna, búsett í
Reykjavík. 5. Pétur Axel, kvæntur
Petm Rögnvaldsdóttur, búsettur á Ól-
afsfirði. 6. Skarphéðinn, kvæntur
Kristrúnu Finnsdóttur frá Ytri-Á á Ól-
afsfirði.
Bjami ólst upp f foreldrahúsum en
missti móður sína er hann var rúm-
lega 10 ára. Á þessu tímaskeiði var
þjóð vor í kreppu og víðast hvar
bjuggu menn við þröngan kost miðað
við það sem síðar varð. Þrátt fyrir það
undi fólk við sitt og naut sinnar til-
vem. Það var leið flestra að ganga til
almennra starfa er til féllu á búum
foreldra sinna um leið og aldur og
þroski leyfði. Upp úr fermingu má
segja að Bjami hafi unnið fyrir sér og
verið að mestu sjálfúr sér nógur. Er
hann fór úr föðurhúsum lá leið hans
að Mófelli f sömu sveit og var hann þar
í allmörg ár. Þá var hann um tíma á
æskuheimili undirritaðs. Við vomm
jafnaldrar og fermingabræður. Bjami
var harðduglegur og mikill keppnis-
maður, hvort heldur var í leik eða
starfi, söngmaður góður og hefði ör-
ugglega getað náð Iangt í þeirri list,
hefði hann fengið leiðsögn. Ég minn-
ist þess enn, þótt langt sé um liðið, er
við komum að Hólum í Hjaltadal
haustið 1949. Sú hefð hafði skapast að
eldri deildungar skomðu á busana
(þ.e. yngrideildunga) í knattspymu.
ÍTið vomm víðsvegar að af landinu og
þekktum lítið sem ekkert hver til ann-
ars, en undan þessu varð ekki vikisL
Ekki var langt liðið á leikinn er and-
stæðingar okkar fóm að hrópa hver til
annars að passa „djöfulinn" í rauðu
peysunni. Þeim fannst Bjami harð-
sækinn og skotharður. Þessum leik
lauk með sigri busanna sem hafði ekki
skeð áður og átti Bjami þar stóran
hlut að máli. Hann var hrókur alls
fagnaðar á gleðistundu og var því eft-
irsóttur bæði til starfs og leiks. Hann
kunni ógrynni af vísum og kvæðum
og aðdraganda að þeim. Ekki er ég
gmnlaus um að hann hafi verið þeim
kostum búinn að setja saman bundið
mál, þótt ekki hefði hann það í há-
mæli.
Eins og getið er hér að framan þótti
Bjami sækinn og skotharður í knatt-
Kínamúrinn

The Great Wall of China eftír Arthur Wal-
dron. Cambridge University Press, 296
bis., 1990.
„Á 14. öld tók Ming-þjóðhöfðingja-
ættin við opnum landamæmm, en í
lok valdaskeiðs hennar nær þrjú
hundmð ámm síðar vom þau vendi-
legar víggirt en nokkm sinni, áður en
nútímaskeiðið hófsL" (Bls. 55) Og um
hinn mikla virkisgarð Ming-ættarinn-
ar er oft haft heitið Kínamúrinn mikli,
þótt „frá 7. öld f.Kr. hafi Kínverjar ver-
ið að reisa ýmiss konar landamæra-
múra." (Bls. 6) „Á meðal mikils háttar
virkisgarða í norðri vom þeir, sem
reistir vom af þjóðhöfðingjaættunum
Chin (255-206 f.Kr.), Han (202 f.Kr.-
220 e.Kr.), nyrðri Chi (550-74), Sui
(589-618) og Ming (1369-1644).
Hvem þeirra þarf að rannsaka í eigin
sögulegu samhengi fremur en að fella
þá í eitt mót og að álíta þá hluta af
einu (og sama) fyrirbrigði ... Hvers
vegna reistu sumar þjóðhöfðingjaætt-
ir múra, en aðrar ekki?" (Bls. 7)
í þessari bók sinni leitast Waldron við
að svara þeirri spumingu: „Upphaf-
lega ætlaði ég að halda mig við um-
ræður um stefnumið að baki múra-
hleðslunnar í tíð Ming- keisaraættar-
innar. Um sögu múrsins á fyrri skeið-
um hugðist ég treysta á heimildir frá
annarri hendi. En þegar ég reyndi
þannig að leita af mér vafa varðandi
sögu múrsins fyrir Ming-skeiðið, átt-
aði ég mig á, út á hve vítt svið mig
hafði borið. Lengi hafði ég ekki leitað
fyrir mér, áður en ég sá, að á engu
tungumáli fyrirfinnst traust og áreið-
anlegt verk um Kínamúrinn. Joseph
Needham hafði áður að því komist...
og mér skildist, að ég yrði að hverfa
aftur til upphafs múrsins og hefja þá
athuganir mfnar á honum, en niður-
stöður mínar ganga að nær öllu leyti
L
I
gegn því, sem ég gekk í öndverðu út
frá." Forvitnilegt er þetta fremur
tyrfna rit, hvort sem á allar niðurstöð-
ur þess verður fallist eður ei.
Sjónarmiö Delors og
stefnumið
Le Nouveau Concert Européen eftír
Jacques Delors. Editions Odfle Jacob, 348
bls., Ffr 130.
Síðla árs 1991 kom í París út bók eft-
ir Jacques Delors um ffamvindu Efna-
spymunni forðum, auk þess sem hann
var í spretthlaupi og langstökki og
þótti liðtækur þar vel og var hann þvf
einn af burðarásum Ungmennafélags-
ins Vonar f íþróttunum um langt
skeið. Allt fram undir það síðasta hafði
hann mikla ánægju af að fylgjast með
knattspymuleikjum sem sýndir vom í
sjónvarpinu og spá í hveijir hefðu
mesta sigurmöguleika. Eitt tóm-
stundagaman hjá Bjama var að spila
brídge og gerði hann talsvert af því er
stund gafst á milli stríða. Hann lifði
sig svo inn í þessa íþrótt að hann var
sem tölva og gat rakið næstum hvert
spil sem spilað var allt kvöldið. Þannig
var minni hans með ólíkindum.
Árið 1945,23. maf urðu þáttaskil í lífi
Bjama er hann gekk að eiga mæta og
góða konu, Guðnýju Hallgrímsdóttur
frá Knappstöðum í sömu sveiL Var
hún honum trúr og traustur lífsföm-
nautur f sorg og gleði, blíðu og stríðu.
Árið 1953 fluttu þau búferlum til
Reykjavíkur. Áður höfðu þau lengst af
búið í Ttingu í Stíflu. Auk þess land-
búnaðar er Bjami stundaði þá vann
hann ýmis störf er til féllu. Meðal ann-
ars var hann við störf hjá Kaupfélagi
sveitarinnar um nokkum tíma. I sveit-
arstjóm starfaði hann tvö kjörtímabil.
Haustið eftir að þau hjón fluttu hing-
að suður, hóf hann störf hjá Áburðar-
verksmiðju ríkisins og starfaði þar
þangað til hann varð 70 ára en þá telj-
ast menn ekki lengur starfehæfir í rík-
isins þágu.
Af kynnum mínum við þennan
trausta frænda minn, veit ég að hann
hefúr verið trúr til verka og traustur í
starfi og enginn augnaþjónn. Af því
sem sagt er hér að framan má Ijóst
vera að Bjami var mörgum kostum
búinn, en tækifærin á uppvaxtarámm
hans vom fá til að glæða og þroska
þann neista sem til staðar var, því
mestur tími fór í að afla til hnífs og
skeiðar. Bjami var alvörumaður, eng-
inn flysjungur, fremur dulur og sein-
tekinn, en var traustur félagi og vinur
vina sinna.
Nokkm eftir að fjölskyldan flutti til
Reykjavíkur byggði hún f félagi við
aðra, húsið Eskihlíð 22. Þar eignuðust
þau hlýlegt og fallegt heimili sem þau
bjuggu í þangað til fyrir tveimur árum
að hjónin fluttu í þjónustuíbúð aldr-
aðra að Hraunbæ 103.
Þau hjón eignuðust einn son, Sævin
að nafni, en svo hét albróðir Bjama
sem dó í æsku. Sævin er giftur Svölu
Haraldsdóttur og eiga þau fjögur
böm, svo segja má að fjölskylda
Bjama sé allstór. Sævin er fulltrúi hjá
ríkistollstjóraembættinu.
Um Ieið og ég kveð þennan frænda
minn og óska þess að hann fái góða
lendingu á hinni ókunnu ströndu, þá
færi ég öllum aðstandendum samúð-
arkveðju og sér í lagi eiginkonu, syni
og bamabömum.
Farðu vel og lifðu í guðsfriði.
Guðmundur Jóhannsson
hagsbandalags Evrópu, sem nú nefnir
sig Evrópska samfélagið. í Economist
28. mars 1992 sagði í ritdómi: J bók
þessari kemur fram trú Delors á (evr-
ópsku) sambandsríki. Hann vann bók-
ina upp úr ræðum, sem hann hefur
flutt sem formaður framkvæmda-
stjómar Efnahagsbandalags Evrópu...
Delors heldur því fram, að einungis
með því að styrkja stofnanir banda-
lagsins verði bmgðist við vandamál-
um, sem sameining Þýskalands bjó
því... Samt sem áður telur Delors ekki
óhjákvæmilegt, að (Efnahags)banda-
lagið verði að sambandsríki. Fram til
þessa telur hann framvindu í þá átt
hafa verið undir þrennu komna:
„Þeim sögulegu kringumstæðum, að
Evrópa skiptist í tvennt (1945); nauð-
syn þess að binda enda á banvæn átök
landa á milli, einkum Frakklands og
Þýskalands; og loks og öðm fremur
ásetningi þess minnihluta, sem hug-
fanginn er af þeirri máttugu pólitísku
sýn.“
„Áhyggjuefni er Delors, að hröð út-
víkkun Efnahagsbandalagsins kunni
að veikja stofnanir þess. í sjálfu sér
kveðst hann ekki mótfallinn því að
taka inn f það ný aðildarlönd og segist
geta hugsað sér, að þau yrðu 24-30. En
hann hefur orð á, að svæðisbundin
vandamál kynnu þá að koma upp,
þannig að styrkja þyrfti miðstjóm
þess.“