Réttur - 15.07.1935, Blaðsíða 12

Þýzkaland verður því í Evrópu flotaveldi jafn-öflugt
og Bretland — og öflugra, því að mikið af brezka flot-
anum eru gömul skip og úrelt, en skip Þjóðverja verða
öll í samræmi við fullkomnustu kröfur nútímatækni.
Hvað veldur þessum ákveðnu umskiptum brezku
stjórnarinnar?
Fyrst og fremst eru brezk-þýzku flotasamningarnir
svar við öryggissáttmála þeim, sem Sovétríkin gerðu
við Frakkland og Tjekkóslóvakíu fyrir skemmstu. Á af-
stöðunni til þessa sáttmála má þekkja sundur vini og
óvini friðarins.
Hitler svaraði honum á sinn hátt með „friðarræðu“
sinni 21. maí, ræðu, sem smitaði öll af skjalli í eyru
Breta og friðarmælgi gagnvart Vestur-Evrópu, en illa
dulinni fjandsemi í garð Sovétríkjanna. Um leið og
Hitler veifar friðarpálmanum í vestur, otar hann blóð-
ugum brandi í austurátt. Og Bretinn skildi bendinguna.
Baldwin lét svo um mælt, er hann heyrði ræðuna: „Orð
Hitlers verðskulda samúð vora“. Og brezka blaðahysk-
ið fékk fyrirmæli um, að útbásúna af öllum mætti „hinn
einlæga friðarvilja“ fasistans. Hitler var skyndilega orð-
inn að friðarpostula. Við slíkan var óhætt og sjálfsagt
að semja.
Þannig skyldu hugir fólksins búnir undir þetta nýj-
asta fjörráð við heimsfriðinn.
Hér er ,ekki einungis verið að ýta undir þýzka fas-
ismann um að búast sem bezt til árásar á Sovétríkin
— hér er jafnframt verið að ónýta síðustu leifar þeirra
samþykkta, sem takmörkuðu sjóvígbúnað stórveld-
anna. — Japanir hafa, eins og kunnugt er, sagt upp
Washington-samningunum. Eftir brezk-þýzka flota-
samninginn hafa nú Frakkar lýst yfir því, að þeir
telji sig einnig óháða þeim samningum og þykist hafa
rétt til að auka sinn flota, eins og þeim gott þykir.
Italir hafa þegar ákveðið stórkostlega flotaaukningu.
Og á eftir koma svo allir hinir.
Aukin stríðshætta, stórum aukin ríkisútgjöld og þar
132