Réttur - 01.10.1937, Blaðsíða 24

landi eru engir eigendur að neinum eymdarbrökk-
um. Lægst launuðu verkamennirnir þurfa oft ekki að
borga nema tvær eða þi'jár rúblur á mánuði í húsa-
leigu, sem er nálægt tveimur hundraðshlutum af tekj-
um þeirra. Auk þess borgar sá, sem hefir lág laun,
minna fyrir sömu íbúðarafnot en hinn, sem betri laun
hefir.
Ljós, vatn og gas er mjög ódýrt. Maður, sem ég
talaði við, vann sér inn 225 rúblur á máríuði og borg-
aði aðeins 70 kopeka (aura) fyrir ljós.
Lægst launuðu sovétverkamennirnir, — algerlega
ólærðir verkamenn, — fá um 125 rúblur í mánaðar-
laun. Á meðan börnin eru ung, eru þau á dagheimili
fyrir mjög lágt meðlag og fá þar góða hjúkrun og að-
hlynningu. Börn, sem líði af næringarskorti, eru
ekki til.
Þá er slíkur verkamaður einnig meðlimur í klúbb,
þar sem hann á aðgang að öllum hugsanlegum
skemmtunum sér að kostnaðarlausu. Auk þess getur
hann fengið ódýran mat á vinnustaðnum. Öll fjöl-
skyldan hefir möguleika til að dvelja eina viku eða
meira á hvíldarheimili að sumrinu sér að kostnaðar-
iausu. Bæði hjónin hafa tryggan vinnustað. Þau hafa
öll slíilyrði til að öðlast menntun. Ef þau verða veik,
fá þau ókeypis beztu hjúkrun og auk þess hafa þau
góða ellitryggingu.
Ég hefi með vilja fyrst lýst kjörum lægstlaunaða
fólksins. En á þessu ári eru meðallaun um 270 rúblur
á mánuði. Ef konan vinnur einnig, eru tekjur fjöl-
skyldunnar helmingi hærri. Með þessum launum er
afkoman strax nokkuð önnur. Það er hægt að veita
sér ýmsan óþarfa og safna fyrir fötum. Slík f jölskylda
hefir nóg að eta og drekka og nóga peninga til að
eyða í frítímum.
En öryggið, sem þetta fólk hefir, er þó fyrir öllu.
Sovétstjórnin hefir lýst yfir því, að í Rússlandi sé ekki
til atvinnuleysi. Allir, sem ég spurði, staðfestu þetta.
280