Réttur - 01.01.1985, Blaðsíða 56

„Eyðimerkurrottumar“. Skopmynd eftir Arthúr Ólafsson (Grím) gerð 1979 í tilefni af 30 ára aðild íslands að
NATO, en um það leyti beindist athygli heimsins að makkinu í Camp David.
numdu svæðunum taka þessir Banda-
ríkjamenn þátt í að hrekja Palestínu-
menn á brott. Þeir aðstoða síonistana við
að koma sér fyrir á þessum svæðum með
það fyrir augum að innlima þau seinna
meir í ísrael.
Samkvæmt nýjum lögum, sem sett voru
í ár og sem aðeins eru ein af mörgum,
sem sett eru gegn frelsisbaráttunni, má
dæma menn í 20 ára fangelsisvist fyrir að
kasta grjóti að ísraelskum bílum. En
grjót- og sprengjukastið heldur áfram.
Og við munum efla baráttuna.
Þann 23. júlí ganga ísraelsmenn til
kosninga. Palestínpmaður nokkur, sem
býr við hernámið, var spurður hvaða
flokk hann vildi sjá sem sigurvegara.
Hann svaraði: „Það er eins og að velja
milli tveggja farsótta.“ Fyrir okkur Pal-
estínumönnum er enginn munur á flokk-
um síonista. Síonistahreyfingin, sem allir
flokkarnir tilheyra, er höfuðandstæðingur
okkar. Það er á þingum síonistahreyfing-
arinnar sem markmiðin eru mótuð.
Flokkana greinir bara á um leiðir.
Ósigurinn sem Bandaríkin biðu í Líb-
anon, þegar sjóherinn neyddist til að yfir-
gefa landið, og sú staðreynd að banda-
ríski friðarsamningurinn svokallaði (17.
maí-sáttmálinn) milli Líbanon og ísrael
mistókst, sýnir ljóslega að Bandaríkin
hafa ekki aðstæðurnar fyllilega á valdi
sínu — eins og Arafat og borgaralegi
armurinn í PLO héldu. Líbanska þjóðin
reyndist vera nægilega sterk til þess að
vinna þennan sigur með aðstoð Palestínu-
56