Morgunblaðið - 17.02.2007, Blaðsíða 28

|laugardagur|17. 2. 2007| mbl.is
daglegtlíf
Fjölskylda dýralæknisins
Sifjar Traustadóttur deilir
heimilinu með fjölmörgum
gæludýrum. » 36
innlit
Árshátíða-
kjólarnir eru
litríkir í ár.
» 34
tíska
EF KARLMENN eiga í erfið-
leikum með kynlífið fyllast þeir ör-
væntingu. Þeir skunda til læknis og
vilja fá eitthvað „við þessu“ hið
snarasta. Konur á hinn bóginn
sætta sig við það þegar kynlífið tek-
ur dýfu niðurá við. Þær setja kyn-
lífið einfaldlega neðar á forgangs-
listann þegar dregur úr lönguninni.
Þetta kemur fram á norska vís-
indavefnum forskning.no en þar er
vitnað í Anitu Clayton geðlækni
sem hefur bæði kennt og stundað
rannsóknir í þessum fræðum við
háskólann í Virginíu. Hún segist
iðulega fá til sín konur í viðtöl sem
búa í erfiðri sambúð eða eru þung-
lyndar og þá kemur oft fram í
spjalli að þær fá ekki fullnægingu
eða einfaldlega hafa ekki löngun til
kynlífs.
Það eru margar orsakir fyrir
kynlífsdoða hjá konum að sögn geð-
læknisins. Oft er forsendan fyrir
kynlífsánægju þeirra tilfinningaleg
nálægð. Þegar nálægðin er ekki
nógu sterk þá verður kynlífið ein-
faldlega útundan. Þar að auki eru
margar konur óánægðar með lík-
ama sinn. Það er þó ekki samhengi
milli þess að hafa fullkominn lík-
amsvöxt og lifa góðu kynlífi.
Karlmenn
örvænta –
konur
rólegar
Reuters
Örvænting Karlmenn skunda gjarnan til læknis og vilja fá lækningu hið
snarasta geri kynlífsdoði vart við sig hjá þeim.
Eftir Jóhönnu Ingvarsdóttur
join@mbl.is
Ég mæli svo sannarlegameð þessum ferðamáta.Hjólreiðar eru góðarfyrir umhverfið og um-
ferðina og svo styrkja þær líkam-
ann og létta lundina,“ segir alþing-
ismaðurinn Mörður Árnason, sem
líklega er eini þingmaðurinn á Ís-
landi sem kemur sér á milli staða á
reiðhjóli svona dagsdaglega og
það þótt hann sé klæddur í „ein-
kennisbúning“ þingmanna, í jakka-
föt, skyrtu og bindi.
„Það þýðir ekkert að víla það
fyrir sér þótt þetta sé ekki heppi-
legustu klæðin á reiðhjóli. Ég er
miklu fljótari í förum á hjólinu en
ef ég væri akandi á bíl í miðborg-
inni, fyrir utan það að hjólreið-
arnar eru mjög góð þrekæfing,“
segir Mörður, sem auk hjólreið-
anna stundar ræktina með því að
fara í tækjasali og svo á göngu-
skíði upp um fjöll og firnindi þegar
tækifæri gefist.
Stutt til allra átta að heiman
Þegar Mörður er spurður hvort
hjólreiðarnar hafi fylgt honum alla
tíð svarar hann því til að hann hafi
náttúrlega bara lært að hjóla á
barnsaldri, eins og allir aðrir. „Ég
ólst upp í ýmsum hverfum borgar-
innar, en hef lengi átt heima í mið-
bænum og bý nú við miðjan
Laugaveg. Yfirleitt hefur verið
stutt að fara í vinnuna fyrir mig.
Ég vann lengi hjá bókaforlagi Máls
og menningar á Laugavegi 18 og
gekk þá auðvitað í vinnuna, en eft-
ir að forlagið fluttist upp á Suður-
landsbraut fyrir rúmum sex árum
síðan sem bókaforlagið Edda fékk
ég mér fyrst hjól á fullorðinsárum
og sé ekki eftir því. Ég hef ekki
sleppt hendinni af hjólhestinum
síðan þótt tveimur reiðhjólum hafi
reyndar verið stolið frá mér. Núna
á ég amerískt álhjól, svona slyddu-
fjallahjól, af gerðinni Trek, sem ég
er mjög ánægður með,“ segir
Mörður, sem nú er 53 ára að aldri.
„Það er auðvitað ekkert afrek
hjá mér að hjóla Laugaveginn í
vinnuna frá Frakkastíg og niður á
Austurvöll eða í Austurstræti, og
svo Hverfisgötuna eða í gegnum
Þingholtin heim. Þetta er eigin-
lega hálfgerður munaður því nú
eru þessar götur meira og minna
upphitaðar. Hann Magnús Örn í
Borgarhjólum, sem sér um að
halda hjólinu mínu í lagi, er stund-
um að ota að mér nagladekkjum
fyrir veturinn, en ég hef enn ekki
látið freistast þó maður lendi
stundum í dulinni hálku. Það hafa
þó aldrei komið fyrir slys og ég
dottið af baki þó sumum þyki ég
fullglannalegur hjólreiðamaður
enda viðurkenni ég það fúslega að
hugsa minna um umferðarregl-
urnar á hjólinu mínu en undir stýri
á bílnum mínum.“
Náttúruskoðun og þrekæfing
Mörður segist nota hjólið innan
„gamla“ bæjarins í víðri skilgrein-
ingu, en hann noti bílinn, strætó
eða leigubíla ef hann þarf að
bregða sér út fyrir þau mörk.
„Þessi innri hringur er prýðilegur
á hjóli í veðurfari, eins og verið
hefur í vetur. Ég klæði mig bara í
úlpu yfir jakkafötin og er svo með
regnbuxur til taks ef þannig viðr-
ar. Mér finnst hins vegar heldur
langt til dæmis upp í Útvarpshús, á
Kringlusvæðið eða upp í Breiðholt,
en ég fer á hjólinu um allan gamla
bæinn, svona frá Laugardalnum og
út á KR-völl. Í frítímanum, þegar
hægt er að skipta úr jakkafötunum
yfir í sportfötin, hjóla ég gjarnan
hringinn frá Sæbrautinni út að
Gróttu og Nauthólsvíkina heim.
Svona hjólatúr tekur mig þrjú
kortér til klukkutíma og er ágæt
náttúruskoðun og fín þrekæfing í
leiðinni.“
Á hinu háa Alþingi hefur ekki
verið gert ráð fyrir að þingmenn
mæti hjólandi í vinnuna því hvergi
eru stæði fyrir reiðhjól. „Ég hef
reyndar orðað það hvort ekki
mætti koma upp hjólastandi við Al-
þingishúsið, en ekki rekið málið af
harðneskju enn þá. Maður læsir
hjólinu sínu við nærliggjandi
stólpa eða við trén vestur af þing-
húsinu.“
Morgunblaðið/G.Rúnar
Hagsýnn Mörður Árnason segist ekkert víla það fyrir sér þó jakkafötin séu ekki heppilegustu klæðin á reiðhjóli. Hann sé miklu fljótari í förum en ef hann væri á bil í miðbænum.
Í frítímanum, þegar hægt er að skipta úr jakkafötunum
yfir í sportfötin, hjóla ég gjarnan hringinn frá Sæbraut-
inni út að Gróttu og Nauthólsvíkina heim.
Jakkafataklæddur á reiðhjólinu