Náttúrufræðingurinn - 1962, Blaðsíða 7

NÁT T Ú R'U F RÆ ÐINGURINN
101
arstaði þeirra og heimildarmenn, svo og skrá yfir rit um íslenzkar
plöntur og skrá yfir þá rnenn, sem safnað hafa plöntum á íslandi
frá upphafi í vísindalegu augnamiði og Ólafi voru kunnir.
Hvort Ólafur hefur ætlað að gefa þessa flóru sína út einhvern
tíma, er ómögulegt að segja, en mér finnst það mjög líklegt, þó
engir ákvörðunarlyklar séu í handritinu og það sé ekki einu sinni
hálfunnið. Lengst kornið er bindið um blómplönturnar, og ég get
ekki varizt þeirri hugsun, þegar ég hef það fyrir framan mig, að Olaf-
ur muni hafa lagt eitthvað af mörkum til Flóru íslands Stefáns Stef-
ánssonar, hvað snertir útbreiðslu hinna ýntsu tegunda, en Flóra
kom út 1901, eins og flestir vita. Eins finnst mér líklegt, að Ólafur
hafi verið Stefáni innan handar við nafngiftir einhverra tegunda af
öllum þeim grúa, sem Stefán þurfti að gefa íslenzk nöfn. Þó eru
þetta tilgátur einar, en sprottnar af þeirri staðreynd, að Ólafur safn-
aði saman gömlum, íslenzkum plöntunöfnum. Þetta nafnasafn
lians er til í Náttúrugripasafninu og er á fleiri hundruð nriðum.
Á vetrurn vann Ólafur úr plöntusöfnum sínum og raðaði þeim
niður, auk þess sem hann liélt áfram að safna þjóðsögum og öðrum
þjóðlegum fróðleik og skrá lrann niður.
Seinni hluta vetrar 1897—98 og allan næsta vetur kenndi Ólafur
við Möðruvallaskóla í veikindaforföllum Stefáns Stefánssonar. Vet-
urinn 1901—02 var hann settur kennari þar í fjarveru Jóns Hjalta-
líns, skólameistara. Þeim hefur áreiðanlega báðum verið mikill
styrkur og uppörvun í því, Ólali og Stefáni, að búa svona nálægt
hvor öðrum og geta rætt sameiginleg áhugamál. Ólafur var
heimagangur hjá Stefáni og heimiliskennari þar síðustu ár ævi
sinnar. Hann las líka ylir allt handrit Stefáns að Flóru og hjálpaði
honum við hreinskriftir, þegar Stefán var sjúkur. Enda segir Stefán
í formála Flóru, að hann eigi Ólafi mikið að þakka.
Ólafur Davíðsson drukknaði í Hörgá að kvöldi 6. september 1902,
aðeins 41 árs að aldri. Hann var að koma ríðandi l'rá að safna þör-
ungum í Gásafjöru með fulla grasatínu af þörungum á steinum. Þann
dag galt íslenzk grasafræði mikið afhroð og rannsókn á útbreiðslu ís-
lenzkra lægri plantna, annarra en þörunga, stöðvaðist um árabil.
Mestöll plöntusöfn Ólafs eru varðveitt í Náttúrugripasafni íslands
og Grasasafni Hafnarháskóla, og hefur ekki enn verið unnið úr
þeim öllunr.