Náttúrufræðingurinn - 1977, Blaðsíða 42

r
S U M M A R Y
In searcli of central volcanoes on the Iceland Shelf
by Leó Kristjánsson and Haraldur Karlsson,
Science Insliiute, Dunhaga 3, Reykjavik,
and Kjartan Tliors,
Marine Research Institute, Skúlagata 4, Reykjavíli.
Solid rock samples have been dredgecl
at tliree sites of major magnetic anomalies
on the Iceland ShelL l'wo o£ these are
situated north of the Snæfellsnes penin-
sula, W-Iceland (Kristjánsson, 1976), ancl
the third at Díönuboði east of Gerpir,
E-Iceland. l'Iiin section identification of
rock-types in the dredge samples reveals
a composition typical of central volcan-
ism at the East Coast site. At one of the
Snæfellsnes sites (B2) a high proportion
of rhyolites is also indicative of a vol-
canic centre, whereas tlie identification
of samples front the other site is not con-
clusive.
69 prósent íslensks skóglendis í stöðnun eða afturför
Könnun á stærð, útbreiðslu og ástandi
íslenskra skóglenda, sem gerð var sumr-
in 1972—1975 á vegum Skógræktarfélags
Islands og Skógræktar ríkisins, hefur leitt
í Ijós, að skóglendi á landinu er alls
rúmlega 125 þúsund hektarar að flatar-
máli. Aðeins 31% þessa skóglendis telst
vera í framför en 42% stöðnuð og 27%
í afturför. I skýrslu, sem þeir Hákon
Bjarnason og Snorri Sigurðsson hafa tekið
saman um niðurstöður þessarar könnun-
ar, rekja þeir eyðingu skóglenda nær ein-
göngu til beitar og traðks húsdýra, þó
aðrar orsakir séu einnig raktar.
Skógur á íslandi vex að mjög miklu
leyti í fjallahlíðum, skriðum og urðum
(56%), en um fjórðungur skóga vex á
ungum hraunum (26%). Það vekur at-
hygli, að gróðurþekja undir skógum og
runnum er víðast hvar samfelld eða því
sem næst, sem sýnir þýðingtt skóglendis
gagnvart jarðvegseyðingu.
Eina leiðin til að draga úr skemmdum
á íslensku skóglendi er að setja strangari
reglur en nú gilda um ítölu í lönd og
framfylgja þeim.
(Heimild: Slwglendi á Islandi.
Athuganir á stœrð þess og ástandi.
Reykjavik 1917.)
216