Andvari - 01.01.1937, Blaðsíða 87

Andvari
Hvernig skapasl kvæöi og sögur?
83
la2 má ekki vera öðruvísi gert en úr tveim orðum:
never more. Og hver á þá að mæla þessi orð? Höf.
dettur í hug páfagaukur. Hann kann að mæla manns-
röddu. En sá fugl er heimskur oflátungur. Aftur á móti
er hrafninn vitsmunafugl, spáfugl, tengdur guðunum að
fornu. Þar sem nú kvæðið fjallar um sorg og heim dauð-
ans í baksýn, er hrafninn best fallinn til að grípa í
spurningar skáldsins með tvíræðu krunki sínu, enda er
^ilur hans í samræmi við nóttina. En á náttarþeli er látið
heita að kvæðið sé kveðið. Poe getur um það, að sér
hafi verið ljóst, að andstæður þyrfti að vera í kvæðinu,
“ tess að það næði enn meiri áhrifum. T. d. þegar hann
l®tur hrafninn setjast á hvíta leirmynd í stofunni, þá
Se það gert til þess, að hrafninn verði svartari sjón en
ella og þar með gleggri fulltrúi skuggans. Þá getur hann
hess, að gera þurfi kvæðið frumlegt úr garði, að hann
Se torfundinn og langsóttur sá bragur og frágangur á
hvæði, sem vér köllum frumleik, enda fágætur.
Svo sem nærri má geta, er mér ofvaxið að fullyrða
j1111 sannfræði þessarar greinargerðar Poes. Sumir menn
"yeða svo að orði um Poe, að verið hafi mesti draum-
eramaður og að honum hafi verið óljós landamærin,
®ei11 eru milli hugsjónaveraldar og vöku heimsins. Hann
Vað hafa verið eiturlyfjaneytandi og heilsa hans á völtum
En ritgerðin, sem ég styðst við og segir frá sköpun
ra'nsins, er mjög nákvæm og greinileg, og er hún í
a la staði með þeim blæ, sem gerir hana sennilega,
undir niðri sem á yfirborði. Hún er og harla nákvæm að
e ni og útlistun, þ. e. a. s. ýtarleg. — Eg býst nú við, að
eit'hver kunni að varpa fyrir mig þessari spurningu:
Þarf endilega að leita út í lönd að úrlausn þessa máls
hvernig kvæði verða til? Geturðu ekki tekið svarið
Unair sjálfum þér?