Fálkinn - 12.12.1962, Blaðsíða 63

og ef svo er, þá mun finnast í túninu
í Odda hóll nokkur, sá er ég lék mér
jafnan við.“ En ekki var hlaupið að því
að fá Sæmund leystan frá meistara
sínum og varð að beita brögðum og
kænsku til þess. Varð það úr að Jón
vandi komur sínar til hans og var
meistarinn því ekki eins á varðbergi.
Og var þó ekki hlaupið að því að sleppa
því meistari Sæmundur kunni svo gerla
astronomiam, það er stjörnuíþrótt, að
hann sá ferðir allra manna er hann
hugði að himintunglum í heiðríkum
veðrum. Er af því mikil saga er Sæ-
mundur beitti bragðvísi og stjörnuíþrótt
til þess að leynast brott frá meisara sín-
um og var þá orðinn honum ofjarl í
þeirri grein.
Þeir fræðimenn og fróðleiksmenn
sem beita prósaískum útlistunaraðferð-
um til þess að finna sannleikskjarn-
ann í þjóðsögum og munnmælum, geta
látið sér til hugar koma að lærimeistari
Sæmundar hafi ekki viljað missa svo
námfúsan nemanda norður í útsker það
er ísland nefnist, jafnvel að hann hafi
skuldað meistara sínum mat og húsnæði
og kennslu og laumast burt. en ekki
er jafn miklum nytjamanni kristninnar
sem Sæmundur var, trúandi til slíks
háttalags.
Ef þannig er haldið áfram að beita
þjóðsögur skýringum má einnig láta
sér detta í hug, að Sæmundur hafi verið
trúlofaður ytra, því ein saga segir að
hann hafi heitið norn einni á Saxlandi
eiginorði en svikið hana í tryggðum,
farið til íslands og ílengst þar. í hefnd-
arskyni sendi hún honum gullroðinn
kistil með þeim ummælum að enginn
mætti upp ljúka nema Sæmundur. En
Sæmundur sá við þeim bögglapósti og
steypti honum niður í Heklugjá án þess
að grennslast fyrir um innihaldið og
þaðan tjáist að Heklueldur hafi uppruna
sinn. Eftir því að dæma hefur það verið
krassandi konfekt sem nornin sendi
hinum svikula kærasta sínum.
En er þeim Jóni og Sæmundi hafði
tekizt að snúa á lærimeistarann, þá
fóru þeir báðir til íslands og settust í
bú, hver á sína föðurleifð. Sæmundur
bjó alla ævi í Odda og gekkst undir
prestsvígslu, auðgaði staðinn að fé og
gersemum, þjónaði kirkju sinni með
sönnu lítillæti, aukandi hennar heiður
og sæmd í kennimanna vistum svo hann
mátti réttilega kallast styrkur stólpi
kristninnar. Fór Sæmundur einnig með
goðorð ættarinnar og eru frá honum
Oddverjar komnir, göfugust ætt sem
nokkru sinni hefur uppi verið á íslandi.
Sennilegast má telja að hann hafi
flutt með sér ýmsar kirkjulegar hug-
sjónir frá Frakklandi. Ari fróði segir
að tíundin hafi verið tekin í lög af töl-
um þeirra biskups og Sæmundar og er
því auðséð að hann hefur beitt sér mjög
fyrir því málefni. Hér er um að ræða
Gissur biskup ísleifsson og furðar Ari
sig á því að honum skyldi hafa tekizt
að fá tíundina lögleidda, enda er stórum
Sjá næstu síðu.
H.f. Súkkulaðíuerksmíðjan Síríus