Vikan - 22.05.1980, Page 49

t
MEYJAR-
FÓRNIN
og allar likur bentu til. að það yrði
Meadowson. sem var læknir hennar.
Hann rannsakaði hana aðeins meðeitt i
huga: að komast að þvi. hvort hún væri
ennþá hrein mey. Frá þeirri stundu var
hún i bráðum lifsháska.”
„En hvers vegna. i Guðs bænum.
hvers vegna? Hvers vegna Júlia?"
Gráhærði lögreglumaðurinn reis á
fætur og stóð andartak og horfði niður á
rúmið.
Mike sagði svo lágt, að vart varð
greint: „Skilurðu þetta ekki? Við ætluð-
um að giftast. Skilurðu ekki. .hvernig
mér liður?"
„Ég skil það. Kannski enginn fremur
en ég.” Þögn. svo sagði hann: „Leyfðu
mér að segja þér. hvers vegna ég er i
OIB. Ég var i fjársvikadeildinni. Ég var
þjálfaður i bókhaldi. En fyrir átta árum
var elsta syni minum. Peter. stolið úr
garðinum okkar. Hann var ekki nema
þriggja ára. Limlestur líkami hans
fannst á vanhelguðu altari i þorpskirkju
i Lincolnshire fáeinum dögum siðar.
„Sveinbarn gætt fullkomnu sakleysi og
góðri greind er það fórnardýr. sent
heppilegast er og best við hæfi." Þetta
eru ekki min orð. Þau koma frá Aleister
Crowley. hættulegasta vindbelgnum i
allri sögu svartagaldurs.” Hann þagnaði
enn, hélt siðan áfram: „Ég bað um,að
verða fluttur i Occult Inveátígájjon
Branch — rannsóknardeild um dulræn
efni — í vikunni eftir að þetta gerðist.
Ég hef ekki mikla von um að finna þá.1
sem myrtu Peter.' en ég get að minnsta
kosti barist gegn myrkravöldunum með
þeim vopnum. sem ég hef."
Mike sagði: „Mér þykir þetta leitt.
foringi. En ég skil það ekki. Ef þeir vilja
sveinbarn —”
„Það er aðeins ein skoðun á málun-
um. Ein kennisetningin. Aðrir söfnuðir
nota önnur fórnardýr." Hann hikaði.
„Kvenkyns. jómfrú. svo eitthvað sé
nefnt."
„En þú imyndar þér þó ekki i alvöru.
að þeir myndu —” Hann þagnaðj.
Wall sagði: „Ég skal ekkr segja um
það. hvað þeir myndu eða myndu ekki
gera. En einhver hefur lagt heilmikið á
sig til að ganga úr skugga um meydóm
hennar. Og það þýðir yfirleitt ekki nema
eitt."
„Hvað hefurðu þá hugsað þér að
gera? Ég bið þig, segðu mér hvað þú
hefuri hyggju?"
„Við fylgjumst nú þegar með
Meadowson-fjölskyldunni og munum
gera það framvegis. Enn frekar nú en
áður. Við fylgjumst svo grannt með
þeim. að við komumst meira að segja að
þvi. hvenær þau bursta i sér tennurnar.
Ekki það. að ég láti mér koma til hugar.
að Júlia sé enn i húsinu. Þau væru ekki
svo heimsk að geyma hana þar. Hún
hefur verið flutt þaðan. lifs eða liðin. En
i Ijósi þess. sem þú ert búinn að segja
mér. sæki ég um húsleitarheimild og ef
ég fæ hana kembum við húsið vand-
lega."
„E/'þú færð hana?"
„Það er hreint ekki víst." Og þegar
Mike opnaði munninn til að andmæla,
lyfti hann hendi. „Deildin okkar er í við-
kvæmri aðstöðu innan lögreglunnar.
Við römbum á hnífsegg þess, sem er al-
mennjpgj tjl heilla og vantrfi jtnnarra og
ótta. Það skilja ekki allir áhrifamenn sér-
þarfir okkar og sérlega örðugleika."
En í Guðs almáttugs bænum! Hafið
þið ekki á nógu að byggja án þess? Getið
þið ekki bara gengið inn? Rifið allt i
sundur?"
„Nei. Þú ert lögfræðingur. og ég er
hissa að þú skulir hafa svo mikið sem
stungið upp á þessu. En við gerum það
sem viðgetum. Á morgun—”
„Af hverju ekki i kvöld?"
„Vegna þess að við getum ekkert
meira gert að gagni i kvöld. Og ef við
förum of hratt. gætum við tapað öllu.
Vélin gengur áfram. Það verður fylgst
með húsinu. Og kannski fáum við eitt-
hvað út úr skýrslunum; allt sem við
höfum náð í hingað til er í úrvinnslu. Þvi
er rennt i gegnum tölvu og ef eitthvað
mikilvægt skyldi koma i Ijós. þá lofa ég
þér því að láta þig þegar i stað vita. En
núna ætla ég að fá mér að borða og
leggja mig. og ég ræð þér til að fylgja þvi
fordæmi. Hvíldu þig og endurnýjaðu
kraftana."
„Hvernig í andskotanum get ég
hvílst?"
„Reyndu."
Wall fór, og hjúkrunarkonan birtist
svo að segja um leið og hann var horf-
inn. í fylgd með henni var sjúkraliði með
matarbakka. Mike neyddi sig til að
borða. og siðar fékk hann pillu og
sprautu, sem í sameiningu sendu hann
niður langa slétta hlið i draumalandið.
þar sem Júlía var aftur komin til hans.
Og meðan hann svaf og dreymdi
teygðu þjónar myrkursins út klærnar
eftir honum og tóku hann . . .
ÞRIÐJI KAFLI
lan Wall yfirrannsóknarlögregluforingi
vaknaði upp af svefni sínum á sunnu-
dagsmorgni við þaðaðbeini siminn hans
hringdi ákaft. Klukkan var tæplega sex
fyrir hádegi.
„Já?"
Hann hlustaði og jafnvel eiginkona
hans. sem lá við hlið hans í rúminu, sá
enga breytingu á svip hans.
„Já." sagði hann aðeins. Hann lagði
frá sér símann. „Dagurinn byrjar
snemma, elskan. Vertu ekkert að hafa
fyrir morgunverði."
Þegar billinn kom að sækja hann hálf-
tima síðar var hann búinn að raka sig og
klæða sig og beið eftir að verða sóttur.
Klukkan sjö var hann kominn á spítal-
ann og hlustaði hinn rólegasti á klökka
næturhjúkrunarkonuna.
Framhald í næsta blaði.
rogeR^Gallet
PAR I S
Lúxm húðvörur
foksim
á hfandi
IfflTHIfl^
cMmerióka "
Stml82700
21. tbl. Vikan 49