Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 25

MENNTAMÁL
87
liafa vakandi áhuga og vilja lil að ná seni beztum árangri
í skriftarkennslu sinni. Kemur sá áhugi fram m. a. í því
að bera ráð sín saman, leita aðstoðar eða ráða þeirra, sem
reyndari eru eða bezt að sér í þessari grein, og' færa þann
lærdóm, er með því aflasl, inn í kennslustundirnar. Þetta
tel ég spor í rétta átt, hvað sem námskeiðum liður, eink-
um þegar þeim mönnum fjölgar i stéttinni, sem sérstak-
lega liafa kynnt sér skriftarkennslu, þar sem hún gengur
bezt erlendis.
Sumir stærstu skólar landsins iiafa nú komið á hjá sér
leiðbeininga- og eftirlitsstarfi í skriftarkennslu, i þeim til-
gangi að samræma skriftina í skólunum eftir þroska
barnanna. Ég hef þetla starf með höndum í Miðhæjar- og
Skildinganesskóla Rvíkur og tel, að þessi tilraun haí'i borið
góðan árangur, þegar um byrjun er að ræða, og má vænta
þess, að betur komi fram siðar meir. Þar sem ég hef fengið
ýmsar fyrirspurnir frá kennurum um tilhögun starfs
þessa, skal ég nú með nokkrum orðum gera grein fyrir
því. Ég hafði allmikla skriftarkennslu á liendi sjálfur.
En auk þess hafði ég slöðugt samband við aðra skriftar-
kennara skólanna. Reyndi ég að létla þeim starfið með
]jví m. a. að skýra fyrir þeim aðferðir, sem inér höfðu
gefizt vel, og leggja þeim til fjölrituð skriftarsýnishorn,
sem ég bjó til fyrir hina ýmsu aldursflokka. Þessi fjöl-
rituðu blöð voru ekki ætluð til forskrifta í venjulegri merk-
ingu þess orðs, heldur einkum lil skýringa og álierzlu á
því, sem óður hafði verið skýrt rækilega. Voru þau því
ekki notuð fvrr en eftir nákvæma kennslu í þeim megin-
atriðum, sem ég tel, að öll skrift eigi að byggjast á. For-
skriftarbækur voru liinsvegar lítið eða ekki notaðar i
skólum þessum. Kennslunni var hagað með þeim hætti.
að undirstöðuatriðin voru fyrst sýnd á töflu og skýrð.
Að þvi búnu skrifaði kennarinn fyrirmyndir á töfluna, en
stundum skrifuðu börnin eftir prentuðu mál. Var þá og
æfður liraði jöfnum höndum, eftir því sem þroski og geta