Vorið - 01.09.1966, Blaðsíða 34

kemur hlaupandi inn. Á eftir honum
kemur herramaðurinn. Hann nemur
staðar við dyrnar).
HERRAMAÐURINN: Friður Guðs sé
með ykkur, vinir mínir. (Hann geng-
ur í áttina til afa). Mér finnst ég
þekkja þig aftur, gamli vinur. Er þetta
ekki Hugg nr. 39 í herdeildinni minni?
AFI: Jú, herra kapteinn.
HERRAMAÐURINN: Þú þekkir mig
líka?
AFI (sem er blindur): Eg þekki rödd-
ina.
(Herramaðurinn gengur nær og
faðmar afa að sér).
HERRAMAÐURINN: Guði sé lof fyrir
að ég hef loks fundið þig. Hefur þú
gleymt, þegar þú í heitustu orrust-
unni, tókst mig á bakið og óðst y£ir
ána, þegar ég var særður og forðaðir
mér frá því að verða tekinn til fanga?
Ég hef leitað að þér, og nú skal ég
sjá um þig og konuna þína og litla
hnokkann þarna. (Hann klappar á
kollinn á honum en þá datt stóri hatt-
urinn í gólfið. Pikku Matti tók hann
upp og burstaði hann).
PIKKU MATTI: (Gremjulega). Nú
verður afi reiður.
AMMA: (Afsakandi). Hann er ekki van-
ur að umgangast ókunnuga.
HERRAMAÐURINN: (Brosir). Afi
skal fá nýjan hatt. Og þú, kona góð,
mátt ekki taka nærri þér það, sem
barnið segir. Það er gott, að hann er
maður fyrir sinn hatt. (Við Pikku
Matti, meðan hann þreyfar á vöðvun-
um hans). Ég sé, að þú verður sterk-
ur eins og björn, þegar handleggirnir
vaxa meira. V.iltu koma með mér og
borða hvítt brauð og drekka mjólk
daglega? (Pikku Matti horfir á þau
eitt af öðru og felur sig svo bak við
ömmu sína).
PIKKU MATTI: Ég verð kyrr hjá afa
og ömmu.
AFI: Góði Matti. Hér hjá afa færð þú
aðeins gróft brauð, vatn og saltsíld.
PIKKU MATTI: (Kallar). Ég vil vera
hjá afa. Ég vil ekki fara frá honum-
HERRAMAÐURINN: Þú ert góður
drengur. Margir hlaupa frá harða
brauðinu til að fá nýjar bollur. En
vertu hjá afa. Ég skal sjá um það, að
ykkur líði ekki illa.
AFI: (Þrýstir Pikku Matta að sér).
Guð blessi þig, drengur minn.
HERRAMABURINN: Og þegar þú
verður stór, skal ég gefa þér jörð að
plægja og skóg að höggva. Það er
sama hvað þú gerir, ef þú aðeins ert
góður og heiðarlegur. Heiðraðu föð-
ur þinn og móður þína og þá mun þér
vegna vel og þú verður langlífur J
landinu.
PIKKU MATTI: Þetta stendur í lær-
dómskverinu.
HERRAMAÐURINN: Já, en ekki alltaf
í mannshjörtunum.
(E. Sig þýddi.)
Kennarinn var að segja börriunum frá því.
hvað gerSist, þegar jörSin færist og hann dró
ekki úr lýsingunni:
— Eldingar lýsa í næturmyrkrinu, húsvegg'
ir hrynja í smátt og sjórinn mun flæða inn
yfir löndin.
Þá rétti lítill drengur upp hendina.
— IlvaS ætlar þú aS segja, Pétur? spurSi
kennarinn.
— Fáum viS leyfi úr skólanum þennan dag.
kennari?
128 VORIÐ