Vorið - 01.09.1966, Blaðsíða 49

lárus og sótarinn
NORSK SAGA
Það sat lítill drengur í tröppunum og
lék sér. Hann hét Lárus og var aðeins
fjögra ára.
Allt í einu kom hann auga á merki-
tagan mann, sem kom til hans. Maður-
inn var alveg svartur, fötin voru svört
°g skórnir voru svartir. Hann kom nær
°g nær. Lárus gat séð, að hann var líka
alveg svartur í framan og hafði stórar,
Svartar hendur. Hann hljóp eins og
kann gat inn til móður sinnar.
jiMamma, mamma!“ kallaði hann.
’=Leppalúði kemur! Leppalúði kemur!“
Mamma hans brosti og sagði: „Sjálf-
Ur getur þú verið Leppalúði.“
»Já, mamma, ég sá hann sjálfur úti
u götunni,“ sagði Lárus.
Mamma leit út um gluggann. Svo
örosti hún aftur og sagði: „Þetta er
öara sótarinn.“
»Hvað er sótari?“ spurði Lárus.
„Sótarinn hreinsar alla reykháfa í
^®num,“ sagði mamma.
„Hvers vegna gerir hann það?“ spurði
Lárus.
„Til þess að ekki kvikni í húsunum.
Laktu nú eftir. Inni í reykháfunum
Safnast saman svart ryk, sem kallast
sót- Ef of mikið sót safnast fyrir í skor-
steininum, getur kviknað í því. Þess
Vegna hreinsar sótarinn það burt v,ið og
Vl®? og þess vegna verður hann svartur.“
„En ekki getur hann gengið inn í
reykháfinn til að hreinsa hann?“
„Nei, það getur hann ekki,“ sagði
mamma, „en þú getur sjálfur séð, hvern-
ig hann gerir þetta, þegar hann kemur.“
Skömmu síðar kom sótarinn og nú
var Lárus ekki lengur hræddur við
hann.
Fyrst klifraði sótarinn upp á þakið
og hreinsaði reykháfinn með sóp, sem
var festur á langa snúru. A eftir fór
liann niður í kjallara og opnaði þar
dálitla loku, sem var á veggnum. Þar
fyrir innan var svart gat. Það var
neðsti hluti skorsteinsins. Þar var mikið
af svörlu sóti. Sótarinn tók það allt í
svartan kassa. Svo lokaði hann lokunni
aftur og kvaddi Lárus.
Daginn eftir ætlaði Lárus að leika
sótara. Hann opnaði lokuna. Svo stakk
hann höfðinu inn í reykháfinn og fór
að sópa hann. Hann hafði engan sóp,
en það var vel hægt að nota hárbursta
mömmu. Hann var næstum búinn, þeg-
ar mamma kom. Nú var komin röðin
að mömmu að verða hrædd. Lárus var
allur svartur. Hárið var svart, andlitið
var svart og fötin voru svört.
Þú getur sjálfur gert þér í hugarlund,
hvað mamma sagði og hvað hún gerð.i
við Lárus sótara. E. Sig. þýddi.
VORIÐ 143